Συνέντευξη με την Εύη Φρυγανά

Αυτή την εβδομάδα στο Bookaholic Thoughts, στη στήλη των συνεντεύξεων, φιλοξενούμε μια νεα συγγραφέα την Εύη Φρυγανά.

Εύη, σε ευχαριστούμε πολυ ,καλώς ήρθες στο Bookaholic.

Καλώς σας βρήκα και ευχαριστώ πολύ για την συνέντευξη.

Β.Τ. Πότε ξεκινήσες να γράφεις και ποιο ηταν το έναυσμα;

Ε.Φ. Γράφω από το δημοτικό, αλλά αν εννοείς πως ξεκίνησε το «Αναζήτηση Εκδίκησης», θα σου πω ότι είδα την σκηνή με την οποία αρχίζει το βιβλίο, το περιστατικό με τον αστυνομικό, στον ύπνο μου. Τα άλλα απλά προέκυψαν. Ήμουν δεκαεφτά τότε.

Β.Τ. Πώς βρίσκεις τις ιδέες σου; Από πού αντλείς την έμπνευσή σου;

Υπάρχει κάποιο μέρος, αντικείμενο, τραγούδι ή όλα αυτά μαζί, που πυροδοτεί την έμπνευση σου για συγγραφή;

Ε.Φ. Οι περισσότερες ιστορίες μου βασίζονται σε όνειρα που έχω δει, δεν μπορώ να πω όμως ότι με έχει «βοηθήσει» ποτέ κάποιο αντικείμενο ή κάποιο τραγούδι. Δεν χρειάζομαι πολλά πράγματα για να ξεκινήσω μια ιστορία και έτσι ούτε το στάδιο της έμπνευσης απαιτεί πολλά.

Β.Τ. Τι γνώμη έχεις για τη συλλογική συγγραφή και την παράλληλη λογοτεχνία;

Ε.Φ. Βιβλία παράλληλης λογοτεχνίας δεν έχουν πέσει ακόμα στα χέρια μου, αν και μ’ αρέσει σαν ιδέα. Τώρα όσον αφορά τη συλλογική γραφή, έχω κάποια εμπειρία. Πριν ξεκινήσω το «Αναζήτηση Εκδίκησης», ήμουν μέλος μιας ομάδας συλλογικής γραφής, αλλά όχι για πολύ καιρό. Θεωρώ ότι πήγαιναν πολλά πράγματα λάθος εκείνη την περίοδο και δεν κατάφερα να συνεχίσω μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά. Πέρα απ’ τ’ ότι λόγω σχολείου δεν μπορούσα να αφιερώσω όσο χρόνο θα ‘πρεπε –ή θα ‘θελα-, η ιστορία ήταν φανταστικής λογοτεχνίας, ένα είδος που έχω αγγίξει ελάχιστα και δεν με ενθουσιάζει ως προς τη συγγραφή του, παρότι μεγάλωσα με τα βιβλία του. Γενικά όμως, θεωρώ τη συγγραφή μοναχικό «άθλημα», οπότε δεν μπορώ να λειτουργήσω καλά με άλλους. Σίγουρα ήταν μια μοναδική εμπειρία και μου λείπει ακόμα το πόσο καλά περνούσαμε όλοι μαζί, αλλά μπορώ να πω με σιγουριά πως δεν ήταν για μένα. Παρόλα αυτά γνώρισα άτομα τα οποία αγαπώ και σέβομαι. Μπορεί να μην έχω καθημερινή επαφή με όλους τους, αλλά τους έχω μέσα στην καρδιά μου. Με δύο από τις κοπέλες βέβαια οι σχέσεις μας συνεχίστηκαν και βελτιώθηκαν. Μαζί δημιουργήσαμε το Moonlight Tales, ένα blog για βιβλιοφάγους, όπου καθημερινά δημοσιεύονται ιστορίες ελλήνων συγγραφέων, συνεντεύξεις γνωστών λογοτεχνών, άρθρα με συγγραφικές συμβουλές και γίνονται κάθε εβδομάδα κληρώσεις βιβλίων. Οπότε μπορώ να πω σε σιγουριά ότι η απόφαση να πάρω μέρος στο εγχείρημα διαδικτυακής συλλογικής γραφής τότε μου άλλαξε τη ζωή.

Β.Τ. Η επίσημη είσοδος σου στο χώρο της γραφής, γίνεται με το βιβλίο "Αναζήτηση Εκδίκησης", το οποίο αποτελεί το πρώτο μέρος της σειράς "Δέκατος Μήνας".

Το βιβλίο κινείται ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν με βασικό πυρήνα ένα πρόσωπο, το κορίτσι στα 18 και τη γυναίκα στα 28!

Πάθος, μίσος, εκδίκηση στοιχεία που συμπληρώνουν την εξέλιξη της πλοκής και πρόσωπα που διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη ζωή της πρωταγωνίστριας. Θα'θελες να μας πεις κάτι παραπάνω για την ιστορία για όσους δεν γνωρίζουν; Καθώς και σε πόσα μέρη θα ολοκληρωθεί η σειρά;

Ε.Φ. Όπως είπες κι εσύ, το βιβλίο χωρίζεται στα κεφάλαια με τίτλο «ΤΟΤΕ» και «ΤΩΡΑ», όπου η πρωταγωνίστρια, η Οκτόμπερ, είναι δεκαοχτώ και εικοσιοκτώ αντίστοιχα. Στην εφηβεία της μαθαίνει όσα πρέπει να ξέρει για την δουλειά που θα ακολουθήσει, ενώ δέκα χρόνια αργότερα, όντας πια μια καταξιωμένη γυναίκα, καλείται να πάρει εκδίκηση για τη δολοφονία του άντρα που αγάπησε. Αυτό που πρέπει να ξέρετε είναι ότι η Οκτόμπερ είναι κλέφτης. Έχουμε δράση, από τη μία λόγω της ανακάλυψης του νέου κόσμου που ανοίγεται μπροστά της και από την άλλη εξαιτίας της προσπάθειάς της να πάρει το αίμα της πίσω από ανθρώπους, που όχι μόνο σκότωσαν τον Έκτορ, τον μεγάλο της έρωτα, αλλά έκαναν και τη ζωή της κόλαση. Το βιβλίο προσφέρει μυστήριο, ρομαντισμό, αλλά και περιπέτεια.

Δεν ξέρω ακόμα πόσα βιβλία θα είναι συνολικά. Δεν έχω αποφασίσει το τέλος και δεν μπορώ να σας πω με σιγουριά. Θα είναι σίγουρα τέσσερα, μπορεί πέντε, ελπίζω όχι έξι. Θα δείξει...

Β.Τ. Εκτος, από το είδος που γράφεις, σαν συγγραφέας αλλά και ως αναγνώστης, ποιο είδος λογοτεχνίας σου αρέσει περισσότερο; διήγημα, νουβέλα ή μυθιστόρημα; και ποιο είδος μυθιστορήματος;

αισθηματικό,ιστορικό, τρόμου, ψυχολογικού θρίλερ η φαντασίας;

Ε.Φ. Και σαν συγγραφέας και σαν αναγνώστης προτιμώ τα μυθιστορήματα. Τα ελάχιστα διηγήματα που έχω διαβάσει έχουν δημοσιευθεί στο Moonlight Tales και μέχρι στιγμής εγώ έχω γράψει μόνο ένα με τίτλο «Σπασμένος Καθρέπτης».

Τώρα όσον αφορά το είδος: για πολλά χρόνια διάβαζα φαντασίας, μέχρι που πριν δυο- τρία χρόνια κουράστηκα και ξεκίνησα τα αστυνομικά. Ποτέ όμως δεν μπορούσα να γράψω με θέμα το υπερφυσικό. Όποια ιστορία και αν ξεκινήσω, σίγουρα θα έχει δράση. Ο ρομαντικός απ’ την άλλη θεωρώ ότι είναι ένα στοιχείο, που δεν μπορεί να λείπει απ’ το βιβλίο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα ‘πρεπε όλη η πλοκή να βασίζεται πάνω του.

Β.Τ. Σαν δημιουργός παθαίνεις ποτε συγγραφική αφλογιστία και σαν αναγνώστης αναγνωστική ύφεση; Κι αν «ναι», πώς τα ξεπερνάς;

Ε.Φ. Φυσικά, σε όλους συμβαίνει. Όταν δεν μπορώ να γράψω, δεν προσπαθώ καν. Ξέρω ότι το αποτέλεσμα δεν θα μου αρέσει και θα καταλήξω ή να ξαναγράφω ολόκληρο το απόσπασμα ή να διορθώνω πολλά πράγματα, οπότε απλά περιμένω. Τώρα με το θέμα της αναγνωστικής ύφεσης τα πράγματα είναι λίγο πιο περίεργα. Αυτή την περίοδο συγκεκριμένα είμαι σε μία κατάσταση όπου δεν μπορώ να διαβάσω, αλλά αυτό συμβαίνει εδώ και δύο χρόνια. Μετά τις πανελλήνιες έχασα κάθε όρεξη και για συγγραφή και για ανάγνωση. Το πρώτο έχει επιστρέψει, οπότε τώρα αναμένω και το δεύτερο. Δεν νομίζω ότι υπάρχει τρόπος να το ξεπεράσεις. Προσωπικά προσπαθώ να διαβάσω, αλλά δεν είναι το ίδιο με πριν. Κάποια στιγμή –ελπίζω- θα ‘ρθει μόνο του.

Β.Τ. Σε επηρεάζουν οι κριτικές-θετικές η αρνητικές- των αναγνωστών σου; 

Πως αντιδράς στην κριτική, ή οποία ενδεχομένως να'ναι και αρνητική, αλλά πάντα καλοπροαίρετη;

Ε.Φ. Μέχρι στιγμής δεν έχω ακούσει πολλές κριτικές. Το βιβλίο δεν έχει κλείσει ακόμα ένα μήνα κυκλοφορίας, οπότε δεν έχει χρειαστεί να αντιμετωπίσω κάτι τέτοιο μέχρι στιγμής. Θεωρώ πάντως ότι έχει μεγάλη σημασία για έναν συγγραφέα η κριτική, όποια και αν είναι αυτή, καλή ή κακή, από τη στιγμή που είναι καλοπροαίρετη και ειλικρινής. Προσωπικά προσπαθώ να έρχομαι σε επαφή με όσο το δυνατόν περισσότερους αναγνώστες και να ακούσω τα σχόλιά τους. Αυτό δεν είναι πάντα εφικτό από μέρους μου, δεδομένου ότι δεν τους γνωρίζω όλους, αλλά θέλω να ζητήσω απ’ όσους έχουν ήδη διαβάσει ή σκοπεύουν να διαβάσουν το βιβλίο, να μου στείλουν ένα μήνυμα και να μου πουν την άποψή τους. Θα βρουν όλα τα στοιχεία επικοινωνίας μου εδώ, ενώ παράλληλα μπορούν να δημοσιεύσουν την κριτική τους στη σελίδα του βιβλίου στο Goodreads.

Για μένα μια ιστορία, αφού ικανοποιήσει τον συγγραφέα, θα πρέπει να ικανοποιήσει και τους αναγνώστες, οπότε τα σχόλιά σας θα μου δείξουν κατά πόσο όντως κατάφερα να σας ικανοποιήσω.

Β.Τ. Μουσική και λογοτεχνία πως συνδέονται και πόσο αλληλοεξαρτώμενες μορφές τέχνης είναι; Άν το βιβλίο σου ήταν τραγούδι ποιο θα ήταν ;

Ε.Φ. Μέχρι στιγμής με έχουν ρωτήσει το ίδιο πράγμα σε μία προηγούμενη συνέντευξη και στην πρώτη παρουσίαση του βιβλίου, κάτι που με κάνει να αρχίζω να πιστεύω ότι τελικά η μουσική και η λογοτεχνία είναι δύο άρρηκτα συνδεδεμένες τέχνες. Εγώ δεν το βλέπω έτσι. Πότε μου (με εξαίρεση μία πολύ πρόσφατη ιστορία) δεν βρήκα ότι η μουσική με εμπνέει για να γράψω. Ένας δύο διάσπαρτοι στίχοι ίσως, αλλά όχι κάτι περισσότερο. Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο τραγούδι στο μυαλό μου που να ταιριάζει με το βιβλίο. Αν βρείτε εσείς κάποιο, ενημερώστε με.

Β.Τ. Ενυπάρχουν αυτοβιογραφικά στοιχεία, στο βιβλίο σου;

Ε.Φ. Αυτοβιογραφικά από άποψη γεγονότων και εμπειριών, όχι. Η ζωή μου είναι εξαιρετικά βαρετή σε σχέση με αυτή της Οκτόμπερ (και γενικά βέβαια), για να μπορέσω να γράψω για πράγματα που έχω ζήσει. Απ’ την άλλη, βρίσκω αρκετά κοινά στοιχεία ανάμεσα σε μένα και τους χαρακτήρες μου, υπάρχουν όμως και πολλές διαφορές.

Β.Τ. Τι σημαίνει για σενα η συγγραφή; Και ποιο είναι το πρόγραμμα που ακολουθείς όταν γράφεις;

Παίρνει διαφορετική διάσταση η καθημερινότητά σου όσο διαρκεί η συγγραφη; Πόσο χρόνο καθημερινά χρησιμοποιείς;

Ε.Φ. Για μένα, όπως –φαντάζομαι- και για πολλούς, η συγγραφή είναι ανάγκη. Ένα αίσθημα, όπως η πείνα ή η δίψα, που πρέπει να ικανοποιηθεί. Δεν έχω πρόγραμμα συνήθως. Αν υπάρχουν πράγματα στη μέρα που πρέπει να γίνουν, θα ασχοληθώ πρώτα με αυτά και μετά θα αφοσιωθώ στο βιβλίο μου. Αν από την άλλη η μέρα μου είναι ελεύθερη και είμαι σε περίοδο που γράφω, τότε τελειώνω ένα κεφάλαιο τη μέρα, αφού δεν θα ασχοληθώ με κάτι άλλο.

Β.Τ. Έχεις σπουδάσει; Αν ναι, τι αποκόμισες από τις σπουδές σου; Ασκείς κάποιο επάγγελμα, πλην του συγγραφέα;

Ε.Φ. Διανύω το δεύτερο έτος των σπουδών μου στον τομέας της διοίκησης επιχειρήσεων και δεν εργάζομαι, ούτε θα έλεγα πως βλέπω σαν επάγγελμα τη συγγραφική ιδιότητα. Ευελπιστώ πως στο μέλλον θα μπορέσω να βρω δουλειά πάνω στο αντικείμενό μου, κάτι που κατά πάσα πιθανότητα είναι φρούδες ελπίδες, αφού όπως λένε: «Αισιοδοξία είναι να σπουδάζεις Διοίκηση Επιχειρήσεων στην Ελλάδα του 2016». Δεν ξέρω αν έχω αποκομίσει κάτι που να με έχει βοηθήσει στον τομέα της συγγραφής. Αν με ρωτήσεις σε δύο χρόνια όμως, ίσως σου απαντήσω διαφορετικά.

Β.Τ.Μεσα σε λίγες γραμμές περιέγραψε μας τον εαυτό σου, τα μειονεκτήματα/πλεονεκτήματα που σε βοηθούν ή εμποδίζουν για να γράψεις και πώς σου αρέσει να περνάς τον ελεύθερο χρόνο σου.

Ε.Φ. Ξεκινώντας απ’ τ’ απλά, θα σου πω ότι λατρεύω το σινεμά, οπότε όταν δεν γράφω, βλέπω ταινίες (πολλές ταινίες). Τώρα όσον αφορά τον εαυτό μου: Πιστεύω ότι όσοι διαβάσουν το βιβλίο, θα μάθουν πολλά για μένα, ακόμα και αν δεν το καταλάβουν. Με εμποδίζει να γράψω το ίντερνετ, δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να θεωρηθεί μειονέκτημα βέβαια και το γεγονός ότι θα πρέπει να έχω υπολογιστή και να είμαι μόνη μου για να καταφέρω να αποτυπώσω κάτι στο χαρτί (ή στο word).

Β.Τ. Πόσο οργανωμένη είναι η βιβλιοθήκη σου; Μπορείς να βρείς εύκολα, ένα βιβλίο άμα το ψάχνεις; Επίσης προσέχεις τα βιβλία σου ή τα τσακίζεις, τα υπογραμμίζεις σε σημεία που σε ενδιαφέρουν και σημειώνεις πάνω σ' αυτά;

Ε.Φ. Πλέον έχει γίνει της μόδας να οργανώνεται η βιβλιοθήκη βάσει χρωμάτων, κάτι που σου επιτρέπει να βγάζεις ωραίες φωτογραφίες στο intagram, αλλά προσωπικά το θεωρώ λίγο «λάθος». Για μένα οι σειρές πρέπει να ‘ναι μαζί. Είμαι η επιτομή της οργάνωσης όσον αφορά τη βιβλιοθήκη μου και –όπως κάνουν όλοι- συχνά αλλάζω θέση στα βιβλία. Ό,τι αντίτυπο έχω, άσχετα με το πόσες φορές το έχω διαβάσει, είναι λες και δεν έφυγε στιγμή απ’ το βιβλιοπωλείο και αυτός είναι ο κυριότερος λόγος που δεν δανείζω και δεν δανείζομαι βιβλία. Κάνω συλλογή και τα θέλω σε τέλεια κατάσταση. Επίσης στο σπίτι μου θα βρεις δεκάδες σελιδοδείκτες, πέρα απ’ αυτό όμως, αν δεν έχω κάποιον πρόχειρο, θα χρησιμοποιήσω ένα χαρτί, μία απόδειξη ή κάτι άλλο τέλος πάντων, για να μην χρειαστεί να τσακίσω τη σελίδα. Όπως καταλαβαίνεις το να υπογραμμίσω κάτι πάνω σε βιβλίο είναι αδιανόητο.

Β.Τ. Διαβάζεις αυτόν τον καιρό, κάποιο βιβλιο; Εισαι αργός η γρήγορος αναγνώστης;

Γενικά, πώς επιλέγεις τα βιβλία που αγοράζεις ; Με βάση τον συγγραφέα; την υπόθεση η από το εξώφυλλο;

Ε.Φ. Όπως σου είπα παραπάνω, αυτή την περίοδο προσπαθώ να ξαναξεκινήσω το διάβασμα, οπότε βρίσκομαι ανάμεσα σε διάφορα βιβλία. Συγχρόνως (κάτι που δεν έκανα παλιότερα) διαβάζω το Northanger Abbey της Jane Austen, μια ανθολογία διηγημάτων τρόμου απ’ όλο τον κόσμο και το «Σιωπηλοί Μάρτυρες» της Ann Cleeves. Παλιότερα ήμουν πολύ γρήγορος αναγνώστης, πλέον όμως ένα βιβλίο θα μου πάρει μήνες. Λατρεύω να αγοράζω καινούρια βιβλία και οι επισκέψεις σε βιβλιοπωλεία είναι μία από τις αγαπημένες μου ασχολίες. Θεωρώ ότι καταλαβαίνεις πολλά απ’ το εξώφυλλο, προσωπικά όμως διαβάζω την περίληψη και λίγο από το πρώτο κεφάλαιο και φυσικά βλέπω ποιος είναι ο συγγραφέας.

Β.Τ. Γράφεις αυτην την περίοδο; Αν ναι, ποτέ πρόκειται να το δούμε;

Ε.Φ. Έχοντας γράψει ήδη το δεύτερο βιβλίο της σειράς «Δέκατος Μήνας», τη συνέχεια του «Αναζήτηση Εκδίκησης», πλέον γράφω το τρίτο. Έχω μια τελειωμένη ιστορία στην άκρη, η οποία όμως θέλει διορθώσεις, κάτι που δεν μπορώ να κάνω αυτή τη στιγμή και διάφορές άλλες ημιτελείς που με περιμένουν. Δεδομένου όμως ότι έχω μια σειρά στη μέση, η οποία δεν ξέρω πως θα τελειώσει (και δεν μπορώ να περιμένω για να το ανακαλύψω), δεν νομίζω ότι θα ασχοληθώ σύντομα με κάτι άλλο πέρα από το «Δέκατος Μήνας».

Θεού θέλοντος και πωλήσεων επιτρέποντος, σε ένα χρόνο θα μπορείτε να διαβάσετε το δεύτερο βιβλίο.

Β.Τ. Εύη είσαι ιδιοκτήτρια του blog «Moonlight Tales»,από το οποίο αρκετοί νέοι ξεκινούν τα πρώτα συγγραφικά βήματα τους, από τη δημιουργία μέχρι την έκδοση.

Πιστεύεις πως το διαδίκτυο βοηθά τους νέους δημιουργούς, μέσα από ομάδες, σελίδες και συμβάλλει στην λογοτεχνία; 

Που σταματά η ατομική παρουσίαση έργων ενός συγγραφέα και που γίνεται κατάχρηση ξεπερνώντας τα όρια της αυτοπροβολής;

Ε.Φ. Μέσω διαδικτύου ξεκίνησα κι εγώ, γνώρισα έναν συγγραφικό κύκλο, ο οποίος δεν είχα ιδέα ότι υπήρχε, έκανα φιλίες και μοιράστηκα τις πρώτες μου ιστορίες, οπότε πιστεύω ότι για τους νέους συγγραφείς το ίντερνετ είναι ο μόνος τρόπος σύνδεσης με ανθρώπους που έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα. Ελάχιστοι από μας έχουμε άτομα στο οικογενειακό και φιλικό μας περιβάλλον που καταλαβαίνουν την ανάγκη μας για συγγραφή (και συζήτηση πάνω στο θέμα). Καλώς ή κακώς το διαδίκτυο γενικά και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ειδικά, είναι ο καλύτερος και αμεσότερος τρόπος ικανοποίησης πολλών αναγκών ενός συγγραφέα. 

Δεν θεωρώ ότι η «κατάχρηση» της δυνατότητας προώθησης, αν υποθέσουμε ότι μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο, είναι πρόβλημα. Το μόνο «θέμα» είναι ο τρόπος δημοσίευσης των ιστοριών για μένα. Έχοντας δει πολλά μέχρι στιγμής, πιστεύω ότι ο «καρκίνος» της διαδικτυακής συγγραφικής κοινότητας είναι η ανάρτηση ιστοριών χωρίς επιμέλεια από τον ίδιο τον συγγραφέα. Μια ιστορία μπορεί να είναι καλή ή κακή, αλλά όσο αντικειμενικά και αν το κοιτάξει κάποιος, σίγουρα θα βρεθούν άτομα στα οποία δεν θα αρέσει ή θα αρέσει αντίστοιχα. Δεν είναι αυτό το πρόβλημα. Όταν όμως ένας συγγραφέας δημοσιεύει την ιστορία του χωρίς πρώτα να την ξαναδιαβάσει, να κάνει έναν ορθογραφικό έλεγχο, να βάλει τα απαραίτητα σημεία στίξης, να προσπαθήσει να «στήσει» το κείμενό του σε μορφή βιβλίου και γενικά να εξετάσει τα προβλήματα που αυτό μπορεί να έχει, συμπεριλαμβανομένων των γραμματικών και συντακτικών λαθών, τότε πιστεύω ότι αυτός ο συγγραφέας δεν σέβεται τον εαυτό του. Δεν θέλω να γίνω υπερβολική. Λάθη πάντα θα παραβλέπονται και δεν είναι δουλειά μας να τα βρούμε˙ γι αυτό υπάρχουν οι επιμελητές. Ούτε με πειράζει αν ένα κείμενο έχει πέντε δέκα λάθος σημεία στίξης, όμως τρία χρόνια στο Moonlight Tales έχω δει καταπληκτικές ιστορίες και άλλες που απλά δεν διαβάζονται. Δεν είναι σχήμα λόγου αυτό που λέω. Το κείμενο έχει κακοποιηθεί τόσο πολύ, ώστε απλά δεν βγαίνει νόημα. Οπότε αν ήταν να συμβουλεύσω κάτι τους συγγραφείς εκεί έξω, θα ήταν να κάνουν όση προώθηση θέλουν, αφού όμως πρώτα βεβαιωθούν ότι αυτά που γράφουν αξίζουν.

Β.Τ. Πιστέυεις,ο συγγραφέας πρέπει να ζει έντονα και ακραία για να εμπνευστεί; Μια πληκτική ζωή τι επίδραση μπορεί να έχει στο έργο ενός συγγραφέα; Μόνο τα ρίσκα, οι εναλλαγές ή ο πόνος τροφοδοτούν την έμπνευση;

Ε.Φ. Για μένα ο συγγραφέας είναι άνθρωπος του σπιτιού. Μια αναμμένη λάμπα το βράδυ, μια κούπα καφές ή ένα ποτήρι κρασί και το λάπτοπ  σε λειτουργία. Δεν θεωρώ ότι χρειάζονται εμπειρίες ούτε για να εμπνευστεί, ούτε για να αποδώσει σωστά ό,τι συμβαίνει στο βιβλίο του. Για το πρώτο έχει τη φαντασία του και μέσω της ιστορίας ζει τα γεγονότα, οπότε η ορθή απόδοση δεν αποτελεί πρόβλημα.

Β.Τ. Σε ποια ηλικία ξεκίνησες να διαβάζεις; Και  Ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο;

Επίσης, υπάρχει κάποιος λογοτέχνης που σε επηρέασε και θαυμάζεις; η κάποιο βιβλίο-σταθμός που επηρέασε την σκέψη και ζωή σου και κατα συνέπεια την συγγραφή σου;

Ε.Φ. Πραγματικά δεν θυμάμαι. Το μόνο που ξέρω είναι ότι μικρή δεν διάβαζα πολύ (ή τουλάχιστον όσο θα ήθελα). Μπορώ να φέρω στη μνήμη μου ένα δυο παραμύθια του Ευγένιου Τριβιζά, το πρώτο όμως βιβλίο που διάβασα χωρίς να σταματήσω και το λάτρεψα ήταν το «Τζέιν Έιρ», το οποίο μου είχε κάνει δώρο η αδελφή μου, ένας θεός ξέρει πότε. Μετά απ’ αυτό ξεκίνησα να διαβάζω συστηματικά. 

Θαυμάζω πολλούς συγγραφείς για διαφορετικούς λόγους. Δεν ξέρω αν έχω πάρει πράγματα απ’ τη γραφή τους, σίγουρα όμως οι ιστορίες τους διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα μου και κατά συνέπεια και τα δικά μου βιβλία.

Β.Τ. Σαν νεα συγγραφέας, πιστέυεις πως στην χώρα μας, δίνονται οι κατάλληλες ευκαιρίες σε νέους δημιουργούς να αναδείξουν το ταλέντο τους; Οι παλιοί συγγραφείς βοηθούν τους νέους; Που σταματά η ευγενής άμιλλα και που αρχίζει ο ανταγωνισμός;

Ε.Φ. Αν η ιστορία σου είναι τουλάχιστον μέτρια, πιθανότατα θα μπορέσεις να εκδόσεις το βιβλίο σου, αλλά όχι σε κάποιον μεγάλο εκδοτικό και πιθανότατα θα σου κοστίσει πολύ. Ευκαιρίες υπάρχουν, αν ξέρεις που να τις βρεις, τι ζητάς, τι θες να πετύχεις και πάει λέγοντας. Νομίζω ότι οι παλιότεροι ή τουλάχιστον όσοι είναι συγγραφείς κατ’ επάγγελμα, ασχολούνται μόνο με την προώθηση των δικών τους βιβλίων και αυτό είναι το λογικό. Όταν καλείσαι να βγάλεις τα προς το ζην από την κυκλοφορία του καινούριου σου βιβλίου, δεν σου μένει χρόνος για να βοηθήσεις μικρότερους άγνωστους συγγραφείς. Επίσης δεν θεωρώ ότι υπάρχει ανταγωνισμός ανάμεσα σε έναν γνωστό συγγραφέα ενός μεγάλου εκδοτικού και σε έναν πρωτοεμφανιζόμενο.

Β.Τ. Αν κάποιος αναγνώστης, θέλει να  επικοινωνήσει μαζί σου, με ποιον τροπο θα μπορούσε και από που μπορεί να αποκτήσει το βιβλίο σου.

Ε.Φ. Στην ιστοσελίδα του βιβλίου αναγράφονται όλοι οι τρόποι με τους οποίους μπορείτε να αποκτήσετε το βιβλίο. Μπορείτε να τους βρείτε εδώ και διαλέξετε αυτόν που σας διευκολύνει περισσότερο. Μπορείτε να το παραγγείλετε από το site του εκδοτικού χωρίς έξοδα μεταφοράς και με αντικαταβολή, από την Πρωτοπορία , τον Πατάκη και φυσικά το βιβλιοπωλείο της γειτονιάς σας. Αν δεν υπάρχει, μπορείτε να το παραγγείλετε και μέσα σε λίγες μέρες θα το έχετε χωρίς επιβάρυνση.

Μπορείτε να μάθετε ό,τι θέλετε για το βιβλίο (συμπεριλαμβανομένης της περίληψης και ενός μικρού αποσπάσματος απ’ την ιστορία) εδώ, καθώς και μέσα από τη σελίδα του βιβλίου στο facebook. Θα βρείτε όλα τα στοιχεία επικοινωνίας μου εδώ:

Ας κλείσουμε με ένα αγαπημένο σου απόσπασμα, απόφθεγμα η ποίημα. Το απόσπασμα, μπορεί να είναι και δικό σου.

Τώρα μου βάζεις δύσκολα...

Θα επιλέξω παρόλα αυτά μερικούς στίχους, που αποτελούν την εισαγωγή στο βιβλίο μου:

Attend the tale of Sweeney Todd. He served a dark and hungry god. To seek revenge may lead to hell, but everyone does it, and seldom as well as Sweeney as Sweeney Todd the Demon Barber of Fleet Street.

Sweeney Todd: The Demon Barber Of Fleet Street (The Concert)

Stephen Sondheim

Εύη σ'ευχαριστουμε πολύ, για το χρόνο που διέθεσες, για την ομάδα μας.

Καλοτάξιδο το πρώτο σου βιβλίο και κάθε επιτυχία στην συγγραφική πορεία σου καθώς και σε ο,τι δημιουργείς.

Εγώ ευχαριστώ για τις ευχές σας, τον χρόνο σας και ευκαιρία που μου δώσατε να μιλήσω για το βιβλίο μου. Καλή συνέχεια!

Περίληψη:

Σ' ένα κόσμο κλεφτών το μοναδικό αδίκημα είναι να σε πιάσουν.

Ένα κορίτσι ανακαλύπτει τον καινούριο κόσμο που ανοίγεται μπροστά της και μια καταξιωμένη γυναίκα προσπαθεί μάταια να αφήσει πίσω της το σκοτεινό παρελθόν της.

Σε ένα βιβλίο που αφηγείται παράλληλα το παρελθόν και το παρόν της, η Οκτόμπερ βρίσκει διέξοδο στο σύστημα της «Κληρονομιάς», που μίσησε απ’ την πρώτη επαφή της με αυτό. Δέκα χρόνια αργότερα, προσπαθεί να πάρει εκδίκηση για τον άνθρωπο που κάποτε αγάπησε, από τα άτομα που εξυπηρετούν δικά τους συμφέροντα. Παρότι τα σχέδια της πάντα έχουν το καλύτερο αποτέλεσμα, τώρα τα πράγματα παίρνουν άλλη τροπή για την πιο επιτυχημένη κλέφτρα του κόσμου.

Γεννήθηκε το 1996 και μεγάλωσε στη Χαλκίδα. Πλέον ζει στη Χίο, ως φοιτήτρια του τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Λόγω της μεγάλης της αγάπης για τα βιβλία ασχολήθηκε με την συγγραφή από πολύ μικρή. Είναι ιδρυτικό μέλος του Moonlight Tales, δίνοντας την ευκαιρία σε άτομα με την ίδια λογοτεχνική κλίση να μοιραστούν τις ιστορίες τους. Συμμετέχει ενεργά με διάφορα κείμενα και άρθρα για την συγγραφή.

Το «Αναζήτηση Εκδίκησης» είναι το πρώτο ολοκληρωμένο έργο της, καθώς και το πρώτο βιβλίο της σειράς «Δέκατος Μήνας».