Συνέντευξη με την Κα Margaret P. Dalkour συγγραφέα του «Η Μήτρα του Κακού»

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα :
Η Margaret P. Dalkour αγαπά την καλή μουσική, το διάβασμα και τη συγγραφή. Από παιδί τη μαγνήτιζε η εκδοχή του «τι βρίσκεται πίσω απ’ την κουρτίνα» κι αυτός ήταν ο λόγος που άρχισε να ψάχνει τα πράγματα σε μεγαλύτερο βάθος.
Σήμερα, έχει καταλήξει πως το καλύτερο σημείο έναρξης αυτής της αναζήτησης είναι αποκλειστικά και μόνο ο ίδιος μας ο εαυτός. Κι αυτό επειδή μέσα μας, η έναρξη και η κατάληξη -όση απόσταση κι αν φαίνεται να τις χωρίζει- στο τέλος βρίσκονται πάντα στο ίδιο σημείο.

Αγαπητή Κα Dalkourπριν ξεκινήσουμε την συνέντευξη μας θα θέλατε να μας μιλήσετε λίγο για το βιβλίο σας;
Ποιο ήταν το αρχικό σας κίνητρο για να γράψετε το «Η Μήτρα του Κακού»; Ποια ήταν η πρώτη πρόθεση; 

Γεια σας, κυρία Αναστασία Πέρρου και σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο και το χώρο που μου παραχωρείτε στην ομάδα σας. 

Θα σας απαντήσω λοιπόν λέγοντάς σας πως,  το κίνητρο μού το έδωσε η καθημερινότητα και η καθημερινή επαφή μου με τους συνανθρώπους μου, γνωστούς και αγνώστους. 

Παρατηρούσα πόσο εύκολα μπορούσαν να περιμένουν πάντα την άσχημη εξέλιξη σε κάθε τομέα και πόσο δύσκολο τους ήταν να «φανταστούν» μια καλή εξέλιξη σε ό, τι τους απασχολούσε. Μ’ άλλα λόγια, τις πλείστες των φορών, οι άνθρωποι ήταν προετοιμασμένοι να υποδεχθούν τη χειρότερη εξέλιξη μα σχεδόν ποτέ την καλύτερη.  Έδειχναν μια ακλόνητη βεβαιότητα στον ερχομό του χειρότερου –το οποίο να σημειωθεί πως όσο κι αν προετοιμάζονταν εξακολουθούσαν να φοβούνται- μα δεν έδιναν καμιά ευκαιρία, στη σκέψη και μόνο, να εξελιχθούν τα πράγματα προς το καλύτερο. Έμοιαζαν σχεδόν εθισμένοι να προσκαλούν το κακό στη ζωή τους. Φυσικά, για να μην παρεξηγηθώ δεν εννοώ  πως το έκαναν συνειδητά αλλά η απαισιοδοξία , ο φόβος και οι δυσοίωνες σκέψεις που έκαναν γύρω από τα θέματα που τους απασχολούσαν, δημιουργούσαν έστω και άθελά τους αυτές τις προϋποθέσεις. Δεδομένου ότι είχα ασχοληθεί πολύ  αφιερώνοντας πολύ χρόνο γύρω από το ζήτημα θετικός επαναπογραμματισμός της ανθρώπινης σκέψης, σε συνδυασμό με τη φιλοσοφία των επικρατέστερων θρησκειών στον πλανήτη καθώς και με τις επιστημονικές ανακαλύψεις που άνοιγαν πια το δρόμο προς ένα πνευματικότερο άνθρωπο, αποφάσισα να κάνω το βήμα. Όσα ήξερα, όσα είχα αντιληφθεί κι όσα είχα βιώσει ήταν καιρός να τα κάνω γνωστά με κάποιο τρόπο και στους υπόλοιπους. 

Ήθελα να πω σε όλους πως το μυαλό τους ήταν αυτό που στην ουσία δημιουργούσε την πραγματικότητά τους κι ότι αυτό συνέβαινε με το συνδυασμό των πεποιθήσεων, των συναισθημάτων και των επιθυμιών τους με κάποιο τρόπο κι ήταν καιρός πια να σταθούν σε μια πιο «φωτεινή γωνία» θεώρησης των πραγμάτων, αν ήθελαν να βάλουν πιο ανοιχτόχρωμες αποχρώσεις στον πίνακα της ζωής τους. Αυτό εξάλλου ήταν πάντα στο χέρι τους. Απλώς εγώ έκανα τον κόπο να τους το υπενθυμίσω. 

Οπότε, η προσπάθειά μου να ειδωθεί η ζωή συνειδητά πια, μες από ένα φωτεινότερο πρίσμα αποτέλεσε και την πρόθεσή μου για τη συγγραφή αυτού του βιβλίου.  

– Πότε δημιουργήθηκε η εσωτερική ανάγκη να αποτυπώσετε τις σκέψεις σας στο χαρτί;

Όταν ένιωσα πως είχα βρει τον τρόπο να πω στους γύρω μου όσα είχα μάθει χωρίς να έχει τη χιλιομεταχειρισμένη μορφή ενός manual ευτυχίας. Όταν ένιωσα έτοιμη να δημιουργήσω μια ιστορία που θα μπορούσε ενδεχομένως να λειτουργήσει ως ξυπνητήρι αφύπνισης μέσα στον καθένα χωρίς να του υποδεικνύει απαραίτητα μια θετικότερη στάση ζωής αλλά αφήνοντας τα μηνύματα στην ελεύθερη βούλησή του ώστε να τα προωθήσει και να τα εξετάσει μέσα του,  με το δικό του τρόπο.

– Θυμάστε το πρώτο λογοτεχνικό βιβλίο ποιο ήταν και τι σας εντυπωσίασε σε αυτό;

Δεν ήταν ένα αλλά πολλά τα βιβλία που με έχουν εντυπωσιάσει. Χωρίς να θέλω να αδικήσω κανέναν από όλους τους μεγάλους συγγραφείς- έλληνες και ξένους, παλαιότερους και σύγχρονους- θα αναφέρω εντελώς ενδεικτικά, τη Δίκη του Κάφκα, το Υπόγειο του Ντοστογιέφσκυ, το Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια του Χάρπερ Λι και το Ίδε ο Άνθρωπος του Νίτσε. Το τι με εντυπωσίασε σ’ αυτά τα αριστουργήματα θα έπαιρνε μέρες για να το αναλύσουμε. 

– Αν η «Η Μήτρα του Κακού» δεν ήταν βιβλίο, τι άλλο θα μπορούσε να είναι;

Νομίζω πως θα μπορούσε να είναι αυτό ακριβώς που λέω μέσα στο βιβλίο. Ένα παραμύθι για «μεγάλα παιδιά». 

– Έχετε περάσει κάποια στοιχεία του χαρακτήρα σας στους ήρωες του βιβλίου σας; 

Σ’ αυτό το βιβλίο προσπάθησα να περάσω- όπως λέτε-στοιχεία του Ανθρώπινου χαρακτήρα, γενικά. Αφού η ιστορία και τα μηνύματά της απευθύνονται γενικά στον Άνθρωπο κι όχι σε μια μερίδα του είδους, έπρεπε να μη φωτογραφίζεται ένας συγκεκριμένος ανθρώπινος χαρακτήρας αλλά να αγκαλιάζεται ένα ευρύτερο φάσμα συμπεριφορών και ανθρώπινων αντιδράσεων. Το αν τα κατάφερα ή όχι, μπορούν να το πουν μόνο οι ίδιοι οι αναγνώστες.

– Αν οι ήρωες ήταν πραγματικοί χαρακτήρες, με ποιον ήρωα θεωρείτε πως θα μπορούσατε να κάνετε παρέα; 

Με όλους. Επειδή έχω κάνει μπόλικη παρεούλα –όχι όμως αρκετή-με τον εαυτό μου ώστε να έχω κατανοήσει πια το άσκοπο και το μάταιο του «ταμπελαρίσματος» των συνανθρώπων μου. Αυτή η αντιμετώπιση δε με κάνει ούτε αγία ούτε φωτισμένο άτομο. 

Απλώς ήταν κάτι που ανακάλυψα στην πορεία και διευκολύνει πρώτα απ’ όλους εμένα στην αρμονική-ή έστω ανεκτή- συμβίωσή μου με τους γύρω μου. 

– Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση που βρεθήκατε αντιμέτωπη γράφοντας το βιβλίο σας; 

Αυτό που είπα πιο πάνω: Δεν ήθελα να γράψω έναν απρόσωπο οδηγό θετικής σκέψης. Ήθελα να γράψω μια ιστορία απ’ την οποία ο καθένας θα μπορούσε να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα κι ύστερα θα μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει κατά βούληση έτσι ώστε να κάνει ευκολότερη τη ζωή του. Ή έστω…να γεννηθεί μέσα του η επιθυμία να προσπαθήσει.

– Έχετε ξεκινήσει το δεύτερο μέρος . Θα μπορούσατε, να αποκαλύψετε κάτι σχετικά με αυτό;

Δουλευόταν όλο για 5 χρόνια. Πρώτα βγήκε το πρώτο μέρος και πιστεύω μέχρι τα τέλη του Νοέμβρη θα βρίσκεται στα ράφια των βιβλιοπωλείων και το δεύτερο μέρος. Ας πούμε, πως στο δεύτερο μέρος ρίχνεται φως στο παρελθόν του πρώτου μέρους.

 Θα έλεγα πως ο πρωταγωνιστής αποκτά το εισιτήριο που αποδεικνύει αυτό το εξωπραγματικό ταξίδι με έναν εντελώς  παράδοξο «ταχυδρόμο»…

– Εσείς, τι είδους βιβλία προτιμάτε; Διαβάζετε κάποιο βιβλίο αυτό το διάστημα; 

Γενικά, προσπαθώ να μην είμαι επιλεκτική απέναντι στη θεματολογία. Όμως όσο κι αν το θέλουμε, σίγουρα όλοι μας έχουμε τις προτιμήσεις μας. Έχω αναφέρει ήδη σε προηγούμενη ερώτησή σας κάποιους απ’ τους συγγραφείς που αγαπώ. Επιπλέον όμως, ένα βιβλίο θρίλερ ή δράσης που μέσα του  υπάρχουν έστω επιδερμικά κάποια μηνύματα, σίγουρα αποτελεί μέρος των επιλογών μου.

– Θεωρείτε ότι το διαδίκτυο είναι ένα χρήσιμο μέσο διαφήμισης των έργων σας; Σας έχει βοηθήσει; 

Θεωρώ πως το διαδίκτυο είναι ένα σπουδαίο εργαλείο γνώσης και γνωστοποίησης. Σίγουρα, κάθε πόνημα φτάνει (εννοώ μαθαίνει γι’ αυτό) πιο γρήγορα στον αναγνώστη τώρα και μπορεί να έχει μια πιο σαφή άποψη για το αν τον ενδιαφέρει το θέμα κάποιου βιβλίου ή όχι. Στο θέμα της γνωστοποίησης των βιβλίων στους αναγνώστες σίγουρα παίζουν σπουδαίο ρόλο οι αναγνωστικές ομάδες και οι σελίδες που ασχολούνται με αυτό το αντικείμενο.

– Θα θέλατε να κλείσουμε την συνέντευξη μας με μια φράση ή με μια παράγραφο από το βιβλίο σας; 

Ναι, θα ήθελα να παραθέσουμε μια παράγραφο που μου αρέσει ιδιαίτερα: «…..Πέρασε κάμποση ώρα έτσι, μέχρι να σταματήσουν να γελούν και να επανέλθουν στη σοβαρότητα του θέματος που αντιμετώπιζαν.

Χωρίς να το συνειδητοποιούν με το γέλιο είχαν κάνει μια ‘σπουδαία κίνηση’ πάνω στην επικίνδυνη σκακιέρα που έπαιζαν. Ασυνείδητα, γελώντας και διακωμωδώντας το θέμα είχαν καταφέρει να το απομυθοποιήσουν και να καταρρίψουν κατά κάποιο τρόπο το ζοφερό σκοτάδι που περιέβαλλε την κατάσταση.

Χωρίς να έχει χάσει τη σπουδαιότητα και τη σημασία του το πρόβλημά τους, είχαν καταφέρει να το αποκαθηλώσουν απ’ το βάθρο του «Αδύνατο να του αντισταθούν». Το είχαν κάνει πιο προσιτό στα δικά τους ανθρώπινα δεδομένα. Γελώντας, είχαν εν αγνοία τους επιτρέψει να περάσει μέσα τους η σπίθα της ελπίδας που θα πυροδοτούσε τη φλόγα της πίστης.

Όταν ο Φόβος εξορκίζεται με το γέλιο, αναπάντεχα εκθρονίζεται και πέφτει απ’ την εξέδρα του δέους, το οποίο μας προκαλεί απ’ όταν βρίσκεται στρογγυλοκαθισμένος εκεί πάνω.

Αλλά εκείνην τη στιγμή ούτε καν υποψιάζονταν όσα συνέβαιναν μέσα τους. Γιατί όλα όσα συμβαίνουν και λαμβάνουν χώρα εκεί μέσα βαθιά, χρειάζονται πολύ καιρό και τροφή μέχρι να βγουν στην επιφάνεια…»

Σας ευχαριστώ για το χρόνο που μου παραχωρήσατε ώστε να απαντήσετε στις ερωτήσεις μου.

Η σελίδα του βιβλίου είναι:
https://www.facebook.com/h.mitra.tou.kakou/
Και το βιβλίο μπορείτε να το προμηθευτείτε από τις εκδόσεις Πηγή:
http://iwrite.gr/bookstore/mitra-kakou/

Αναστασία Πέρρου® για την Bookaholic Thoughts