Συνέντευξη με τις συγγραφείς Μηλέβα Αναστασιάδου και Λυδία Ψαραδέλλη

Αυτή την εβδομάδα στο Bookaholic Thoughts, στη στήλη των εβδομαδιαίων συνεντεύξεων, φιλοξενούμε την Μηλέβα Αναστασιάδου και την Λυδία Ψαραδέλλη, συγγραφείς της νουβέλας "Το μυστικό της καρυδιάς".

Μηλέβα και Λυδία, σας ευχαριστούμε πολύ για την αποδοχή πρόσκλησης, καλώς ήρθατε.

Β.Τ. Πότε ξεκινήσες να γράφεις και ποιο ηταν το έναυσμα;

Μ.Α. Έγραφα από τότε που με θυμάμαι, ημερολόγια, γράμματα, ενίοτε και μικρές ιστορίες, με συγκεκριμένο παραλήπτη. Εδώ και πέντε χρόνια περίπου αποφάσισα να ασχοληθώ λίγο περισσότερο, ξεκινώντας κάπως ανάποδα, από την υπόσχεση δηλαδή που είχα δώσει στον εαυτό μου, όταν ήμουν ακόμα παιδί, να γράψω κάποτε ένα μυθιστόρημα. Δεν κατάφερα και πολλά, αλλά πέρασα πολύ όμορφα με την όλη διαδικασία και έτσι συνέχισα με μικρότερες ή μεγαλύτερες ιστορίες. Πάντα πίστευα πως είναι καλό να δίνουμε στα παιδικά όνειρα περισσότερη σημασία από αυτή που γενικά συνηθίζεται.

Λ.Ψ. Ξεκίνησα να γράφω από πολύ νωρίς, σε μια προσπάθεια να εξωτερικεύσω συναισθήματα αλλά και να ζήσω περιπέτειες που δεν μπορώ να βιώσω. Τα πρώτα παιδικά χρόνια μόνο το μυαλό μου μπορούσε να πλάσει ιστορίες και λόγω συνθηκών μόνο το ημερολόγιό μου μαρτυρά αυτή μου την ανάγκη, αλλά ήδη από τα χρόνια του γυμνασίου, μικρές ιστορίες άρχισαν να καταγράφονται και χαρακτήρες πήραν πνοή.

Β.Τ. Πώς βρίσκεις τις ιδέες σου; Από πού αντλείς την έμπνευσή σου;
Υπάρχει κάποιο μέρος, αντικείμενο, τραγούδι ή όλα αυτά μαζί, που πυροδοτεί την έμπνευση σου για συγγραφή;

Μ.Α. Εμπνέομαι συνήθως από την πραγματικότητα, η οποία πολύ συχνά μπλέκεται με τραγούδια και γίνονται μαζί ένα κουβάρι στο μυαλό μου, το οποίο καλούμαι να ξεμπλέξω. Συνήθως η πραγματικότητα με οδηγεί σε μια ιδέα, μια σκέψη, την οποία επιχειρώ να διερευνήσω μέσα από μια ιστορία, η οποία ανεξάρτητα αν το κάνω φανερό ή όχι, συνοδεύεται κι από ένα τραγούδι, που λειτουργεί ως σάουντρακ.

Λ.Ψ. Βρίσκω την έμπνευση παντού και πάντα. Μπορώ να σου πω με βεβαιότητα ότι μια εικόνα μπορεί να με “ταξιδέψει” ευκολότερα, όπως συμβαίνει με όλους μας αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η μουσική - που παίζει όλη μέρα δυνατά όπου κι αν βρίσκομαι-, ένας χαρακτήρας με τον οποίο διασταυρώνομαι στον δρόμο ή ένα συναίσθημα που μου δημιουργείται, δεν “γεννούν” χιλιάδες σκέψεις που μετατρέπονται σε λέξεις.

Β.Τ. Πόσο εύκολη η δύσκολη είναι η παράλληλη λογοτεχνία; και η συλλογική συγγραφή; Ποια είναι η γνώμη σου;

Μ.Α. Δεν μπορώ να απαντήσω γενικά, αλλά όσο αφορά το βιβλίο που γράψαμε μαζί με την αγαπημένη φίλη Λυδία, η διαδικασία ήταν όχι μόνο πολύ εύκολη, αλλά έμοιαζε περισσότερο με παιχνίδι και γιορτή. Υπήρχε μια αίσθηση μαγείας, σαν να γράφεις κάτι και μετά η ιστορία να προχωρά από μόνη της για λίγο, μέχρι να χρειαστεί να ασχοληθείς ξανά. 
Είναι πολύ όμορφη η πρόκληση, να βρεθείς με έναν άλλο άνθρωπο στο καθαρά προσωπικό και ιδιωτικό σου σύμπαν, αυτό της συγγραφής. Είναι κάτι που βάζει την  “διαλεκτική σύνθεση“ κάτα κάποιο τρόπο στο προσκήνιο και αυτό μόνο θετικό μπορεί να είναι.

Λ.Ψ. Οφείλεις να διαλέξεις με μεγάλη σύνεση τον συγγραφέα με τον οποίο θα συνεργαστείς. Υπάρχει πάντα ο κίνδυνος σχέσεις και δουλειές ετών να καταστραφούν. Η Μηλέβα και εγώ δεν αντιμετωπίσαμε κάποιο τέτοιο πρόβλημα και ακόμα συνεργαζόμαστε καλοπροαίρετα και δοτικά. Υπήρξα τυχερή καθώς δεν υπήρχε ανταγωνισμός μεταξύ μας και ενθαρρύναμε η μια την άλλη ενώ αφήναμε χώρο να αναπτυχθεί η ιστορία. Η πρώτη μας απόφαση ήταν καθοριστική καθώς χωρίσαμε την ιστορία μας σε κεφάλαια βάσει του χαρακτήρα αφήγησης. Έτσι η διαφορά στον τρόπο εξιστόρησης δικαιολογείται καθώς αφηγούνται εναλλάξ οι χαρακτήρες. Είμαι σίγουρη ότι αν αποφασίζαμε να αφηγηθούμε ενιαία την ιστορία μας θα το διαχειριζόμασταν με μαεστρία και οι χαρακτήρες δεν θα ήταν επίπεδοι.

4.Ερώτηση:Έχεις ήδη δύο βιβλία στην συγγραφική διαδρομή σου και ένα που συγγράψατε μαζί με την ομοτεχνη σου, Λυδία Ψαραδέλλη, «Το μυστικό της καρυδιάς», το οποίο αφηγήται την τυχαία μα μοιραία συνάντηση δύο γυναικών, της Έλσας και της Τζένης, οπου τίποτα δεν τις προετοιμάζει για τα γεγονότα που θα τις δοκιμάσουν στην πορεία τους.
Θαμμένα μυστικά, έρωτες, επαγγελματικοί αγώνες, ένα σχέδιο φόνου και συνεχείς ανατροπές, συγκροτούν έναν αγώνα ζωής στον οποίο θα παλέψουν μαζί.
Θα'θελες να μας πείς, κάτι παραπάνω για την ιστορία; Και τι σημαίνει ο τίτλος του;

Μ.Α. Επιφανειακά πρόκειται για μια περίπλοκη ερωτική ιστορία, ωστόσο πρόκειται περισσότερο για την πορεία προς την αυτογνωσία δυο νέων γυναικών, οι οποίες λόγων των συγκυριών, αναγκάζονται να έρθουν αντιμέτωπες με γεγονότα από το παρελθόν και τις “κοινωνικές επιταγές” που καθόρισαν τις πράξεις και τις επιλογές τους. Τίθεται λοιπόν το ερώτημα κατά πόσο αυτές οι “επιταγές” μπορεί να οδηγήσουν σε αδιέξοδα ή αυτοκαταστροφικές τάσεις και διερευνούνται πιθανές αντιδράσεις στην πορεία αναζήτησης διεξόδου. Γιατί η ευθύνη της αποτυχίας θεωρείται μερικές φορές ότι βαραίνει το θύμα; Πόση αναίτια ενοχή μπορεί να αντέξει ένας άνθρωπος; Τι μπορεί να συμβεί όταν οι υπερβολικές προσδοκίες συνθλίβουν το άτομο;
Ο τίτλος αναφέρεται σε ένα μυστικό γύρω από το οποίο χτίζεται η ιστορία, η αποκάλυψη του οποίου οδηγεί την μία από τις δύο ηρωίδες στην συνειδητοποίηση της αλήθειας και την απελευθέρωσή της ουσιαστικά από τα δεσμά που έκρυβε το παρελθόν της.

Λ.Ψ. Ο τίτλος αγαπήθηκε από τον κόσμο πριν ακόμα αγαπήσουν την ιστορία μας και χαίρομαι πολύ γι' αυτό. “Το Μυστικό της Καρυδιάς” υπάρχει και μπορείτε να το μάθετε ΜΟΝΟ αν διαβάσετε το βιβλίο μας, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Εντύποις. Η αφήγηση είναι απλή αλλά δίνει στους αναγνώστες πάρα πολλά και όπως είπε καρδιακή μου φίλη, όταν διαβάζεις ένα βιβλίο παίρνεις από εκείνο αυτό που είσαι έτοιμος να λάβεις. Οπότε θα συμβούλευα όποιον αποφασίσει να το διαβάσει, να το ολοκληρώσει και να το διαβάσει και πάλι μετά από λίγο καιρό. Να ψάξει για τους κοινωνικούς προβληματισμούς και το βαθύτερο νόημα που κρύβει η ιστορία μας. Δεν είναι απλό βιβλίο και δεν αφορά μόνο το μυστικό της καρυδιάς. Παρόλα αυτά, το μυστικό είναι συγκλονιστικό!

Β.Τ. Εκτος, από το είδος που γράφεις, σαν συγγραφέας αλλά και ως αναγνώστης, ποιο είδος λογοτεχνίας σου αρέσει περισσότερο; διήγημα, νουβέλα ή μυθιστόρημα; και ποιο είδος μυθιστορήματος;αισθηματικό,ιστορικό, τρόμου η φαντασίας;

Μ.Α. Μου αρέσει να διαβάζω γενικώς, αλλά αν πρέπει να διαλέξω, προτιμώ τις μεγάλες φόρμες, για τον απλό λόγο ότι κρατάνε περισσότερο. Δεν θα διαλέξω εύκολα ιστορικό μυθιστόρημα και τα πολλά ιστορικά στοιχεία συνήθως με κουράζουν.
Συνήθως προτιμώ τις ιστορίες που έχουν να πουν κάτι περισσότερο από το προφανές, που εξερευνούν ιδέες κι έχω μια τάση να προτιμώ τον μαγικό ρεαλισμό.

Λ.Ψ. Νομίζω ότι είχα κατασταλάξει πριν ακόμα δοκιμάσω όλα τα είδη γραφής. Μου αρέσουν τα μυθιστορήματα, που πλημμυρίζουν από συναίσθημα, δράση και λίγες δόσεις μυστηρίου. Ακόμα και τα διηγήματά μου επηρεάζονται από αυτή μου την προτίμηση. Όσα είδη κι αν δοκιμάσω, πάντα επιστρέφω εκεί: στις ημέρες που η πραγματικότητα τριγύρω μου χάνεται κι εγώ “ταξιδεύω” στην μεγάλη ιστορία που πλάθω με τις λέξεις. Εν τέλει μου αρέσει που δεν πρέπει να περιοριστώ σε ένα είδος.

Β.Τ. Σαν δημιουργός παθαίνεις ποτε συγγραφική αφλογιστία και σαν αναγνώστης αναγνωστική ύφεση; Κι αν «ναι», πώς τα ξεπερνάς;

Μ.Α. Εννοείται, αλλά δεν μου έχει τύχει σε τέτοιο βαθμό, ώστε να αισθανθώ ότι είναι κάτι που πρέπει να ξεπεράσω. Ίσα ίσα που εκμεταλλεύομαι τον χρόνο για να ασχοληθώ με άλλα πράγματα.

Λ.Ψ. Αν και είναι σπάνιο κάτι τέτοιο καθώς και η δουλειά μου είναι να γράφω κείμενα οπότε η γραφή είναι καθημερινή απόλαυση, αν συμβεί κάτι τέτοιο και δεν έχω έμπνευση ή κουραστώ, τότε γεμίζω το χρόνο μου με νέες εμπειρίες, ανθρώπους, τοπία. Όλα αυτά μου χαρίζουν έναν νέο αέρα, μια ανάσα πριν επανέλθω στις σελίδες μου. Σε περιόδους που δεν μπορώ να διαβάσω, κάνω μια αλλαγή στο είδος που διαβάζω. Πάντως καμία από αυτές τις περιόδους δεν με αφορά στην πραγματικότητα. Ο χώρος της συγγραφής με γοητεύει, είτε σαν συγγραφέα είτε σαν αναγνώστη. Δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς αυτό.

Β.Τ. Σε επηρεάζουν οι κριτικές-θετικές η αρνητικές- των αναγνωστών σου;
Πως αντιδράς στην κριτική, ή οποία ενδεχομένως να'ναι και αρνητική, αλλά πάντα καλοπροαίρετη;

Μ.Α. Φυσικά και θα χαρώ με μια καλή κριτική ή θα στεναχωρηθώ με μια άσχημη. Από εκεί και μετά ωστόσο, θα προσπαθήσω να καταλάβω τις κριτικές, να δω τι θέλουν να μου πουν, να τις χρησιμοποιήσω παραγωγικά όσο γίνεται, καλές ή κακές, για να αντιληφθώ τα δυνατά μου σημεία και να βελτιώσω τις αδυναμίες μου, με το σκεπτικό πάντα ότι δεν γίνεται, ούτε είναι επιθυμητό άλλωστε, να αρέσουν όλα σε όλους.

Λ.Ψ.  Μου αρέσει η καλοπροαίρετη κριτική. Μου δίνει εφόδια να καλυτερεύσω. Η αλήθεια είναι ότι η πρώτη μου αντίδραση είναι να κοκκινίσω και να ντραπώ γιατί δεν το σκέφτηκα ή γιατί κάτι μου ξέφυγε ή γιατί δεν μπορώ να είμαι τέλεια. Αλλά αν άφηνα μια κριτική να με συντρίψει, δεν θα έκανα αυτό που αγαπώ. Άλλωστε και η κριτική είναι υποκειμενική. Οπότε μου αρέσει να παλεύω καθημερινά για να γίνω καλύτερη σε σχέση με αυτό που ήμουν μερικά λεπτά νωρίτερα και να μπορώ να πω ότι εξελίχθηκα. Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι η κριτική είναι πάντα ευπρόσδεκτη και με μεγάλη μου χαρά συζητώ με όποιον θέλει να μου την προσφέρει.

Β.Τ. Μέσα από τα βιβλίο σας υπάρχουν κάποια μηνύματα που επιδιώκετε να ''περάσετε''στους αναγνώστες σας; Επίσης, υπάρχουν κάποια στοιχεία από σας η άλλους που έχετε «περάσει», στους ήρωες σας; 

Μ.Α. Πάντα προσπαθώ μέσα από την ιστορία να περάσω μηνύματα και πάντα υπάρχουν στοιχεία από μένα στους χαρακτήρες μου. Αυτή είναι μια διαδικασία άλλοτε συνειδητή και ξεκάθαρη, άλλοτε όμως πιο υποσυνείδητη και “υπόγεια”. Αυτά που μας απασχολούν, μας κάνουν εντύπωση, ή ακόμα και μας εκνευρίζουν, είναι ζητήματα που έτσι κι αλλιώς θα περάσουν σε κάθε ιστορία, και αυτό είναι και το ζητούμενο άλλωστε.

Λ.Ψ. Τα μηνύματα του βιβλίου μας είναι κοινωνικά, πολυεπίπεδα και ήδη σας έκανα μια νύξη αλλά επειδή αφορούν την εξέλιξη της ιστορίας μας δεν θα ήθελα να τα αποκαλύψω. Αφορούν πάντως και τα δύο φύλα και όχι μόνο τις γυναίκες, κάτι που θα υπέθετε κάποιος αφού οι συγγραφείς είναι γυναίκες. Δικά μου στοιχεία υπάρχουν σε όλα μου τα κείμενα, φυσικό αναπόφευκτο της ύπαρξης ενός συγγραφέα. Γνώσεις και εμπειρίες που κουβαλάμε, είναι φυσιολογικό να “βγαίνουν” στις ιστορίες που πλάθουμε. Οι χαρακτήρες όμως που έπλασα μέσα στο μυστικό της καρυδιάς, δεν έχουν καμία σχέση με τον δικό μου χαρακτήρα.

Β.Τ. Τι σημαίνει για σενα η συγγραφή; Και ποιο είναι το πρόγραμμα που ακολουθείς όταν γράφεις;
Παίρνει διαφορετική διάσταση η καθημερινότητά σου όσο διαρκεί η συγγραφη; Πόσο χρόνο καθημερινά χρησιμοποιείς;

Μ.Α. Επιμένω πως το γράψιμο είναι για μένα μια παιδική χαρά. Δεν ακολουθώ κανένα πρόγραμμα, ούτε έχει χρειαστεί να πιέσω τον εαυτό μου για να γράψω, από την άποψη, ότι ποτέ δεν πας στην παιδική χαρά για να παίξεις με το ζόρι. Έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου, πως όταν σταματήσω να περνάω καλά γράφοντας, θα σταματήσω να γράφω.

Λ.Ψ. Η συγγραφή είναι κομμάτι της καθημερινότητάς μου, είτε αρθρογραφώ, είτε γράφω κείμενα για επικοινωνιακά projects εταιρειών, είτε πλάθω ιστορίες μου. Ωράριο δεν υπάρχει καθώς δεν το έχω ανάγκη για να μάθουν οι δικοί μου άνθρωποι τι κάνω. Πλέον δεν το έχω και εγώ ανάγκη για να καταλάβω ότι η συγγραφή είναι η ασχολία αλλά και η μεγάλη μου αγάπη. Φυσικά όταν προτεραιότητά σου είναι η συγγραφή για να ζήσεις, τα δικά σου κείμενα “κλέβουν” χρόνο από άλλες ασχολίες όπως είναι μια εκδρομή ή μια επίσκεψη σε ένα μουσείο. Όλα όμως βρίσκουν τον χρόνο τους. Η κάθε ημέρα ξεκινάει με τον πρωινό καφέ και τον υπολογιστή. Έτσι ακριβώς όπως τελειώνει.

Β.Τ. Έχεις σπουδάσει; Αν ναι, τι αποκόμισες από τις σπουδές σου; Ασκεις κάποιο επάγγελμα, πλην του συγγραφέα; (αν μπορεί να θεωρηθεί επάγγελμα)

Μ.Α. Έχω σπουδάσει ιατρική, την οποία δυσκολεύομαι να δω ως επάγγελμα, με την κλασική έννοια του όρου, αλλά τέλος πάντων βιοπορίζομαι ως νευρολόγος. Πέρα από τις γνώσεις, η ιατρική μου έχει δώσει την δυνατότητα να γνωρίσω πολλούς ανθρώπους, να δω τον κόσμο μέσα από τα μάτια τους, να αποκτήσω διαφορετική προοπτική απέναντι στην πραγματικότητα, να ζήσω έμμεσα πολύ πόνο, αλλά και πολλή χαρά.

Λ.Ψ. Μέχρι σήμερα αναζητώ συνεχώς γνώσεις. Παντού και πάντα. Σε βιβλία, σπουδές αλλά και στους ανθρώπους. Οι σπουδές που έχω κάνει αφορούν την διοίκηση και οικονομία των επιχειρήσεων αλλά και άλλους τομείς όπως είναι ο προγραμματισμός, το marketing ενώ εμπλούτισα τις γνώσεις μου παρακολουθώντας μαθήματα σε Πανεπιστήμια του εξωτερικού σε διάφορους τομείς, ακόμα και την εγκληματολογία. Απασχολούμαι σαν Σύμβουλος Επιχειρήσεων σε θέματα Marketing, Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας, αρθρογραφώ, πλάθω κείμενα ενώ ταυτόχρονα διδάσκω δημιουργική γραφή. Μπορείτε να δείτε μερικά δείγματα της δουλειάς μου και να ενημερωθείτε στην επίσημη ιστοσελίδα μου LydiaPsaradelli.gr ή μέσω της επίσημης Facebook Page https://www.facebook.com/lydiapsaradelliofficial/?ref=bookmarks.

Η αρχή όλων είναι η αγάπη για την έκφραση μέσω της συγγραφής. Θα πρότεινα σε όποιον θέλει να ασχοληθεί με την συγγραφή να προσπαθήσει να μάθει με όσους περισσότερους τρόπους μπορεί (μαθήματα δημιουργικής γραφής, σεμινάρια κλπ) αλλά να μην ξεχνάει ότι το διάβασμα και η συγγραφή είναι εκείνα τα “χρυσά” μυστικά που θα του προσφέρουν αυτά που λαχταρά. Προσωπικά, έχω παρακολουθήσει μαθήματα δημιουργικής γραφής στην σχολή Tabula Rasa του Παναγιώτη Καποδίστρια, με μεγάλη “δασκάλα” την συγγραφέα Αντιγόνη Πόμμερ, που όχι μόνο μου έδειξε την ομορφιά της όλης διαδικασίας και χιλιάδες μυστικά αλλά με ενθάρρυνε να συνεχίσω να πραγματοποιώ το όνειρο μου. Συνέχισα με μαθήματα δημιουργικής γραφής σε Πανεπιστήμια του εξωτερικού και ακόμα και σήμερα δεν σταματώ να μαθαίνω νέα πράγματα. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι όλοι χρειαζόμαστε, πέρα από τους κανόνες και έναν καλό λόγο όταν είμαστε στην αρχή του μονοπατιού. Αυτός είναι και ο πρωταρχικός δικός μου ρόλος.

Β.Τ. Μεσα σε λίγες γραμμές περιέγραψε μας τον εαυτό σου, τα μειονεκτήματα/πλεονεκτήματα που σε βοηθούν ή εμποδίζουν για να γράψεις και πώς σου αρέσει να περνάς τον ελεύθερο χρόνο σου.

Μ.Α. Ένα βασικό μου χαρακτηριστικό, το οποίο παλιότερα αντιμετώπιζα αποκλειστικά ως μειονέκτημα είναι μια κάποια έμφυτη εσωστρέφεια, η οποία όμως έχει αποδειχτεί πλεονέκτημα όσο αφορά την συγγραφή.

Λ.Ψ. Έκανα χρόνια να συνειδητοποιήσω ότι η τελειομανία μου έκοβε τα φτερά, αποτρέποντάς με από το να ολοκληρώσω κάποια πράγματα γιατί ακριβώς δεν μπορούσα να πλησιάσω το τέλειο. Σε συνδυασμό με την “κατάλληλη στιγμή”, ένα βιβλίο έκανε την ανατροπή και με βοήθησε να ξεπεράσω αυτό το αρνητικό του χαρακτήρα μου. “Ο δρόμος του καλλιτέχνη” της Κάμερον ήταν ο καταλύτης. Από κει και πέρα σταμάτησα να συγκρίνω με το, κατά την άποψή μου, τέλειο και αποδέχτηκα τις δυνάμεις μου ενώ πλέον το μέτρο σύγκρισης είναι αυτό που μπορούσα να καταφέρω μέχρι χτες. Στα θετικά του χαρακτήρα μου θα αναφέρω την επιμονή και υπομονή, την αγάπη για το διάβασμα, την ενσυναίσθηση και την αγάπη για μάθηση. Στα αρνητικά θα ανέφερα την πολύ κακή μνήμη μου, αποτέλεσμα της κακής όρασης αλλά η ζωή είναι γεμάτη προκλήσεις που λατρεύω να αποδέχομαι!

Β.Τ. Πόσο οργανωμένη είναι η βιβλιοθήκη σου; Μπορείς να βρείς εύκολα, ένα βιβλίο άμα το ψάχνεις; Επίσης προσέχεις τα βιβλία σου ή τα τσακίζεις, τα υπογραμμίζεις σε σημεία που σε ενδιαφέρουν και σημειώνεις πάνω σ' αυτά;

Μ.Α. Η βιβλιοθήκη μου είναι το μόνο (σχετικά) οργανωμένο μέρος που μπορείς να βρεις στο σπίτι μου. Τα βιβλία είναι τοποθετημένα αλφαβητικά, αν και όσα περισσότερα συγκεντρώνονται, τόσο πιο δύσκολο γίνεται να παραμείνουν οργανωμένα. Ωστόσο , με έναν μάλλον μαγικό τρόπο, πολύ σπάνια δυσκολεύομαι να βρω ένα βιβλίο που θέλω.

Λ.Ψ. Δεν έχω μια οργανωμένη βιβλιοθήκη, αν και αυτό αποτελεί όνειρο ζωής. Τα βιβλία έχουν καταλάβει το σπίτι και βρίσκονται παντού. Όταν ήμουν μικρή, σε μια επίσκεψη μας στο σπίτι του θείου μου που εκείνη την περίοδο ήταν εισαγγελέας, εντυπωσιάστηκα από τα βιβλία που ήταν πάνω στο καλοριφέρ αλλά και σε στοίβες στο πάτωμα. Μπορώ να πω ότι το έχω ξεπεράσει αυτό το στάδιο προ πολλού. Αν είμαι τυχερή, μπορεί και να βρω το βιβλίο που θέλω. Έχω κάποια βιβλία τα οποία είναι ταλαιπωρημένα, γραμμένα και με συνδετήρες και είναι κυρίως μαθημάτων σχολών. Δεν τσακίζω εύκολα βιβλία. Προτιμώ να χρησιμοποιώ τα “αυτιά” ή σελιδοδείκτες.

Β.Τ. Διαβάζεις αυτόν τον καιρό, κάποιο βιβλιο; Εισαι αργός η γρήγορος αναγνώστης;
Γενικά, πώς επιλέγεις τα βιβλία που αγοράζεις ; Με βάση τον συγγραφέα; την υπόθεση η από το εξώφυλλο;

Μ.Α. Θεωρώ τον εαυτό μου γρήγορο αναγνώστη, αλλά όταν μου αρέσει πολύ ένα βιβλίο, προσπαθώ να καθυστερήσω την ανάγνωσή του, για να παρατείνω κάπως την ευχαρίστηση. Ξαναδιαβάζω ένα αγαπημένο μου βιβλίο από τον Jostein Gardeer, “Το κορίτσι με τα πορτοκάλια”. Όταν αγαπήσω έναν συγγραφέα, ανυπομονώ για τα επόμενα βιβλία του, και διαβάζω και ξαναδιαβάζω όσα έχει γράψει.

Λ.Ψ. Συνήθως διαβάζω 4-5 βιβλία μαζεμένα. Ανάλογα την καθημερινότητά μου, τα ολοκληρώνω γρήγορα ή πιο αργά. Αυτή την περίοδο, στο κομοδίνο ή στην τσάντα μου (ακόμα και στο κινητό μου) υπάρχουν τα εξής βιβλία: “Το Μυστικό της Καρυδιάς” που γράψαμε με την Μηλέβα Αναστασιάδου και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εντύποις, “Δράκων Βιβλίο ΙΙ: Η Μεταμόρφωση” του Χρήστου Α. Κασκαβελη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις mamaya, “Στο σεντούκι της ψυχής μου” της Ευθυμίας Αθανασιάδου Μαράκη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Έξη, “Παιδιά ενός κατώτερου Θεού” του Μαρκ Μέντοφ που κυκλοφορεί από την Κάπα Εκδοτική, “Ερμή...μη!” του Κωνσταντίνου Ιωακειμίδη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Όστρια, “Η μαγική τρέλα της δημιουργίας” του Δημήτρη Βαρβαρήγου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εντύποις, “Κόκκινη Βασίλισσα”, της Victoria Aveyard των εκδόσεων Παπαδόπουλος, “Τρία Μ στο ποτάμι” τα πεζοποιήματα της Μαρίας Καβούρη από τις εκδόσεις λεξίτυπον, “Δολοφονώντας τις σκιές” του Αβέρκιου Λουδάρου των εκδόσεων Οσελότος, “Οι μνήμες των ψυχών” του Διονύση Αλυσανδράτου των εκδόσεων Λυκόφως, και διαβάζω καθημερινά δημιουργίες των μαθητών και φίλων. Ολοκληρώνω σχετικά γρήγορα τα βιβλία καθώς πάντα ποθώ να απολαύσω ακόμα περισσότερα. Επηρεάζομαι πολύ από το εξώφυλλο αλλά και από τον συγγραφέα και την υπόθεση. Διαβάζω πολύ βιβλία φίλων και γνωστών αλλά και βιβλία τα οποία μου αρέσει να επιλέγω από τα ράφια των βιβλιοπωλείων αλλά και από τα eshops. Κάθε νέα έκδοση είναι πρόκληση για τον αναγνώστη μέσα μου.

Β.Τ. Γράφεις αυτην την περίοδο; Αν ναι, ποτέ πρόκειται να το δούμε;

Μ.Α. Έχω ολοκληρώσει μια νουβέλα, με τον τίτλο “Το μαγικό βιβλίο της ελπίδας και της απόγνωσης”, ενώ εδώ και καιρό δουλεύω ένα μυθιστόρημα, για το οποίο δεν έχω αποφασίσει ακόμα τίτλο και υποπτεύομαι ότι θα μου πάρει πολύ καιρό ακόμα μέχρι να αποφασίσω. Δυο διηγήματά μου αναμένεται να δημοσιευτούν  στην αγγλική γλώσσα το καλοκαίρι και το φθινόπωρο από τις λογοτεχνικές ιστοσελίδες Menacing Hedge και the Fear of Monkeys αντίστοιχα.

Λ.Ψ. Αυτή τη στιγμή γράφω τρία βιβλία ενώ υπάρχει η σκέψη για άλλα δύο αλλά πάντα δέχομαι και προτάσεις για νέες συγγραφικές συνεργασίες. Και όλα αυτά ενώ με τους μαθητές μου φέτος ολοκληρώσαμε αρκετά μυθιστορήματα και νιώθω πολύ περήφανη γι’ αυτό! Το ένα βιβλίο μου είναι ακόμα στο στάδιο της έρευνας, η οποία κρατάει από το 2011. Είναι ένα βιβλίο που το προετοιμάζω με μεγάλη αγάπη και θέλω να είναι φροντισμένο σε κάθε σημείο του καθώς θα αναφέρεται σε ιστορικά πρόσωπα. Το δεύτερο είναι στα αγγλικά και αφορά το πως μπορεί κάποιος να γράψει ένα μη λογοτεχνικό βιβλίο και το τρίτο είναι ένα βιβλίο δημιουργικής γραφής στα ελληνικά καθώς στην πορεία μου το ζήτησε πολύς κόσμος. Ταυτόχρονα προετοιμάζω το τρίτο τεύχος των περιοδικών δημιουργικής γραφής, της σειράς “Μαθαίνω τα μυστικά – Αποκτώ τις δεξιότητες” τα οποία μπορεί ο κόσμος να βρει δωρεάν στην ιστοσελίδα μου http://ow.ly/10EbJq . Αυτά προχωράνε παράλληλα με την δική μου συγγραφική ενασχόληση με μικρούς και μεγάλους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς.

Β.Τ. Πιστέυεις πως το διαδίκτυο  βοηθά τη λογοτεχνία; και αν ναι με ποιον τρόπο;

Μ.Α. Αν δεχτούμε ότι βοηθά την επικοινωνία, τότε το διαδίκτυο δε μπορεί παρά να βοηθά και την λογοτεχνία, όπως και στην ουσία την μουσική ή και τον κινηματογράφο, άσχετα από ότι γενικά θεωρείται. Το βιβλίο σαν προϊόν πρέπει να αφορά τους εκδότες,  όχι τον συγγραφέα. Το διαδίκτυο φέρνει σε επαφή ανθρώπους που ασχολούνται με την συγγραφή, δίνοντας παράλληλα και βήμα να παρουσιάσουν το έργο τους.

Λ.Ψ. Όπως σε όλα τα θέματα έτσι και το διαδίκτυο έχει τα θετικά και τα αρνητικά του. Το θέμα είναι να μπορείς να το διαχειριστείς με τον σωστό τρόπο. Ένας συγγραφέας μπορεί να το χρησιμοποιήσει υπέρ του αλλά έχω δει πολλούς συγγραφείς να “γκρεμοτσακίζονται” και αυτό δεν έγινε λόγω κακής χρήσης του διαδικτύου αλλά λόγω κακού χαρακτήρα που κάποια στιγμή αποκαλύφθηκε. Εγώ μόνο όμορφα πράγματα μπορώ να πω για το πως το διαδίκτυο στήριξε την προβολή του βιβλίου μας. Χιλιάδες κόσμου ενημερώθηκαν για την παρουσίαση του βιβλίου μας και φίλοι, γνωστοί αλλά και μέχρι χτες, άγνωστοι άνθρωποι στήριξαν την προσπάθεια μας από την πρώτη στιγμή που φτιάξαμε μια σελίδα στο Facebook για “Το Μυστικό της Καρυδιάς¨ https://www.facebook.com/tomystikotiskarydias/ .
Ο τρόπος που μας υποστήριξαν ήταν συγκινητικός. Το “ευχαριστώ” είναι πραγματικά πολύ λίγο για την στήριξη του κόσμου. Μέσα από την συγκεκριμένη διαδικασία αποκτήσαμε χιλιάδες νέους φίλους από όλα τα μέρη του κόσμου.

Β.Τ. Πιστέυεις,ο συγγραφέας πρέπει να ζει έντονα και ακραία για να εμπνευστεί; Μια πληκτική ζωή τι επίδραση μπορεί να έχει στο έργο ενός συγγραφέα; Μόνο τα ρίσκα, οι εναλλαγές ή ο πόνος τροφοδοτούν την έμπνευση;

Μ.Α. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να ζεις ακραία για να εμπνευστείς. Απλώς και μόνο αν παρακολουθείς την πραγματικότητα, η οποία είναι ακραία από μόνη της, έχεις πολύ υλικό για να γράψεις. Πιο σημαντικό είναι να προσλαμβάνεις με κατάλληλο τρόπο τα γεγονότα, από το να τα ζεις ο ίδιος.

Λ.Ψ. Ένα μυαλό μπορεί να “χτίσει” τις καλύτερες ιστορίες και ας είναι απομονωμένο. Δεν μπορεί να περιοριστεί και δεν χρειάζεται απαραίτητα να ζήσει καταστάσεις για να τις περιγράψει σε μια κόλλα χαρτί. Οποιοσδήποτε συγγραφέας μπορεί να σας γράψει για την απώλεια, τον φόβο, τον πόνο αλλά και την χαρά και την αγάπη, χωρίς απαραίτητα να τα έχει ζήσει.

Β.Τ. Σε ποια ηλικία ξεκίνησες να διαβάζεις; Και  Ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο;
Επίσης, υπάρχει κάποιος λογοτέχνης που σε επηρέασε και θαυμάζεις; η κάποιο βιβλίο-σταθμός που επηρέασε την σκέψη και ζωή σου και κατα συνέπεια την συγγραφή σου;

Μ.Α. Από μικρή διάβαζα μανιωδώς. Υπάρχει ένα κέντημα σε ένα τοίχο, από την γιαγιά μιας φίλης μου, το οποίο είχε ισχυριστεί πως εμπνεύστηκε από μένα, με ένα κοριτσάκι που κάθεται και διαβάζει. Δεν θυμάμαι το πρώτο βιβλίο μου, πιθανότατα να ήταν κάποιο από τον Ιούλιο Βερν. Το βιβλίο που με συνεπήρε ήταν ο “Φύλακας στην σίκαλη” του Salinger, το οποίο διάβασα στα δεκάξι μου κι ήταν βιβλίο σταθμός, όχι μόνο για τον τρόπο γραφής μου, αλλά και για τις μετέπειτα επιλογές μου γενικώς.

Λ.Ψ. Δεν μπορώ να απαντήσω με σιγουριά ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο που διάβασα. Υποθέτω ότι ήταν κάποιο της Ζωρζ Σαρρή, καθώς τα βιβλία της ήταν από τα πρώτα της παιδικής μου ηλικίας. “Το καπλάνι της βιτρίνας”, “Το ψέμα, “Τα γενέθλια”. Πάντα στο σπίτι μας υπήρχε μια πλούσια βιβλιοθήκη και η μητέρα μου μου έμαθε να αγαπάω το διάβασμα από μικρή ηλικία. Βιβλία σταθμοί πολλοί στην ζωή μου όπως και συγγραφείς. Rainer Maria Rilke, Virginia Woolf,  Ιζαμπέλ Αλιέντε, Μαρία Ιορδανίδου, Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, Αντώνης Σαμαράκης. Θα μπορούσα να συνεχίσω για ώρες και να σου αναφέρω εκατοντάδες συγγραφείς που με την γραφή τους επηρέασαν σαν προσωπικότητα αλλά καθόρισαν και την πορεία μου. Φυσικά, δεν ξεχνώ το βιβλίο “Ο δρόμος του καλλιτέχνη” της Κάμερον, για το οποίο ήδη σου μίλησα και είναι ο λόγος για τον οποίο σήμερα πραγματοποιούμε την συγκεκριμένη συνέντευξη.

Β.Τ. Τι θα συμβούλευες έναν νεο συγγραφέα; Πιστέυεις πως στην χώρα μας δίνονται οι κατάλληλες ευκαιρίες σε νέους δημιουργούς να αναδείξουν το ταλέντο τους;

Μ.Α. Θεωρώ τον εαυτό μου νέο συγγραφέα επίσης, όχι βέβαια από άποψη ηλικίας, αλλά από άποψη εμπειρίας, οπότε θα πω αυτό που λέω και στον εαυτό μου: “Συνέχισε να γράφεις, όσο αυτό σου δίνει χαρά.” Ευκαιρίες φυσικά και υπάρχουν να επικοινωνήσεις το έργο σου, ειδικά τα τελευταία χρόνια, μέσω τους διαδικτύου.

Λ.Ψ. Θα τον συμβούλευα να γράφει και να διαβάζει ασταμάτητα. Να αλλάζει καθημερινά δρόμο στην διαδρομή του, να γνωρίζει νέους ανθρώπους, και να μην σταματά να πειραματίζεται με την γραφή του. Να μην φοβάται και να μην βάζει όρια στις δυνάμεις του. Να προχωράει με τόλμη αλλά και θράσος. Να μαθαίνει καθημερινά και να μην ντρέπεται να ρωτήσει. Να ξεπερνάει τις δικαιολογίες και να αρχίσει να αποκαλεί τον εαυτό του “συγγραφέα”. Από εκεί και πέρα ξεκινάει η μαγεία! Συμβουλές και διάφορα tips μπορεί να διαβάσει όποιος ενδιαφέρεται στο lydiapsaradelli.gr ή να με ρωτήσει προσωπικά. Επίσης μπορεί να κατεβάσει δωρεάν το βιβλίο μου με τίτλο “Γράψε το δικό σου βιβλίο τώρα! 10 + 1 βήματα σίγουρης επιτυχίας” ή τα περιοδικά δημιουργικής γραφής από την ιστοσελίδα μου.

Β.Τ.  Αν κάποιος αναγνώστης, θέλει να  επικοινωνήσει μαζί σου, με ποιον τροπο θα μπορούσε και από που μπορεί να αποκτήσει το βιβλίο σου.

Μ.Α. Μπορεί να με βρει στην προσωπική μου σελίδα στο facebook https://www.facebook.com/milevaanastasiadou/
Το βιβλίο διατείθεται σε όλα τα κεντρικά βιβλιοπωλεία, ή με παραγγελία από το διαδίκτυο.

Λ.Ψ. Μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου στην σελίδα του Facebook https://www.facebook.com/lydiapsaradelliofficial ή στο προφίλ μου https://www.facebook.com/lydia.psaradelli (δυστυχώς έχει φτάσει ήδη τις 5000 φίλους και μόνο στο δεύτερο προφίλ μου μπορώ να δεχτώ αιτήματα https://www.facebook.com/Lydia.Psaradelli.A?fref=ts ) αλλά κυρίως στο email info@lydiapsaradelli.gr
“Το Μυστικό της Καρυδιάς” διατίθεται σε όλα τα κεντρικά βιβλιοπωλεία, απ’ όπου μπορείτε να το προμηθευτείτε, αλλά και από τα eshop των βιβλιοπωλείων.  Μπορείτε να δείτε ενδεικτικά που μπορείτε να το βρείτε εδώ:  http://ow.ly/10C236

Ας κλείσουμε με ένα αγαπημένο σας απόσπασμα, απόφθεγμα η ποιημα. Το απόσπασμα, μπορεί να είναι και δικό σας.

Μ.Α. “You can't beat death, but you can beat death in life, sometimes” - Charles Bukowski.

Λ.Ψ.  "Απόσπασμα"

Γράμματα σ'ενα νέο ποιητή από τον Rainer Maria Rilke σε μετάφραση Μάριου Πλωρίτη
"Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα, για τίποτα να ταραχτούμε. Έχουμε τοποθετηθεί μέσα στη ζωή - στο στοιχείο που μας ταιριάζει καλύτερα απ'όλα. Και, μυριάδες χρόνια προσαρμογής μας κάνουν τόσο όμοιους με το γύρω κόσμο που, αν σταθούμε σιωπηλοί, μόλις και θα ξεχωρίζουμε, μ'έναν πετυχημένο μιμητισμό, απ'όλα όσα μας περιτριγυρίζουν. Δεν έχουμε κανένα λόγο να'μαστε δύσπιστοι απέναντι στον Κόσμο μας, μια και δε μας είναι εχθρικός κι ενάντιος. Αν υπάρχουν τρόμοι μέσα σ'αυτόν τον κόσμο, είναι τρόμοι δικοί μας. Αν υπάρχουν γκρεμνοί, δικοί μας γκρεμνοί είναι αν υπάρχουν κίνδυνοι, πρέπει να προσπαθήσουμε να τους αγαπήσουμε. Κι αν πλάσουμε τη ζωή μας σύμφωνα με την αρχή πως πρέπει πάντα ν'αποζητάμε το δύσκολο - τότε όλα εκείνα, που σήμερα ακόμα μας φαίνονται τόσο ξένα, θα πλημμυρίσουν εμπιστοσύνη και πίστη. Πως θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε τους αρχαίους εκείνους μύθους, που ανταμώνουμε στα πρώτα βήματα όλων των λαών, τους μύθους των δράκων που, την κρίσιμη στιγμή, μεταμορφώνονται σε πρίγκηπες; Ίσως όλοι οι δράκοι της ζωής μας να'ναι πριγκιπέσες, που δε προσμένουν παρά την ώρα που θα μας δουν όμορφους και τολμηρούς. Ίσως κάθε τι τρομακτικό να'ναι, στο απώτατο βάθος του, έρημο και αβοήθητο και να προσμένει από μας βοήθεια.
Δεν πρέπει, λοιπόν, αγαπητέ κύριε Kappus, να τρομάζετε όταν κάποια θλίψη ορθώνεται μπροστά σας, ακόμα κι αν είναι πιο τρανή απ'όλες τις θλίψεις που περάσατε ως τα σήμερα όταν μια ανησυχία, όμοια με φως και συννεφοσκιά, περνάει πάνω απ'τα χέρια σας και πάνω από κάθε σας πράξη. Πρέπει να σκεφτόσαστε, τότε, πως κάτι γίνεται εντός σας, πως η ζωή δε σας ξέχασε, πως σας κρατάει στα χέρια της και δε θα σας παρατήσει."

Δικές μου δημιουργίες μπορείτε να διαβάσετε εδώ: http://ow.ly/10EbaG

Σας ευχαριστουμε πολύ, για το χρόνο που διαθέσατε, για την ομάδα μας.
Μηλέβα και Λυδία, Καλοτάξιδο το βιβλίο σας και κάθε επιτυχία στην συγγραφικές διαδρομές σας.

Μ.Α. Εγώ ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνετε, σήμερα να συνομιλήσουμε στην όμορφη ομάδα σας.

Λ.Ψ. Εγώ σε ευχαριστώ για την όμορφη φιλοξενία, αλλά και για τις πρωτότυπες ερωτήσεις σου, Νάντια μου!!!