Τρίτη 30 Απριλίου 2019

Άποψη για το βιβλίο «Σασμός» του συγγραφέα Σπύρου Πετρουλάκη.




Ο έρωτας λένε με τον θάνατο είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος και στο βιβλίο αυτό αποδεικνύεται περίτρανα.
Μια παλιά βεντέτα αναβιώνει μέσα από τις στάχτες της, η μάλλον κάποιοι την εκμεταλλεύονται για να θρέψουν την κακία τους, να εκδικηθούν μια απόρριψη και να διεκδικήσουν ένα χαμένο έρωτα που ξύπνησε μέσα απο την λήθη.


Δύο φονικά με διάφορα δύο ημερών, ένα παιδί ορφανό και ξεκρέμαστο, δοσμένο στης μοίρας τις αποφάσεις...
Θύτες και θύματα γίνονται ένα, πόνος, ξεριζωμός, θλίψη, φόβος... εξαιτίας ενός παιδικού στόματος που σφραγίστηκε την πιο καίρια στιγμή.
Όλα θα ήταν αλλιώς αν ο μοναδικός αυτόπτης μάρτυρας του πρώτου φονικού είχε μιλήσει... Η ζωή όλων θα είχε πάρει άλλη τροπή... Ανείπωτες στιγμές, χαρακωμένες από τα λάθη των επιλογών, από ασβέστα μίση και κλειδωμένα αισθήματα, ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου και ύστερα δεν υπάρχει γυρισμός για κανέναν...


Μια νέα αρχή μέσα στις στάχτες της περασμένης ζωής, πάνω στις μνήμες των νεκρών που χάθηκαν στο όνομα μιας βεντέτας που όλοι πίστευαν πως εδώ και χρόνια είχε πάψει να υφίσταται...

Μέσα σ'αυτο το βιβλίο ο αναγνώστης βιώνει αντίθετα συναισθήματα όχι μόνο για κάθε ήρωα αλλά και για τον ίδιο τον ήρωα, σε διαφορετική χρονική στιγμή.

Η κινηματογραφική του ροή σε κάνει να μην θες να το αφήσεις από τα χέρια σου μέχρι να φτάσεις στο τελικό σημείο. Ερωτήματα που σε παιδεύουν σε όλη την διάρκεια της ανάγνωσης δίνονται σιγά σιγά ενω μερικά απαντώνται μέσα από λεπτομέρειες που καλείται ο αναγνώστης να ανακαλύψει μόνος του, μέσα από την παρατηρητική ανάγνωση.


Κάθε χαρακτήρας σκιαγραφείται με τόση λεπτομέρεια που νιώθεις ακόμη και τα συναισθήματα του να σε καίνε μέσα από τις εκάστοτε πράξεις του. Δεν κουράζει λεπτό, ίσα ίσα η αγωνία κυριαρχεί σε κάθε σελίδα, σε κάθε προσεκτικά μελετημένο κεφάλαιο.





Τα αποσπάσματα από Ελληνική τραγωδία είναι τόσο απόλυτα δεμένα με την ιστορία που αποτελεί το κομβικό σημείο για την αρχή όλων των δεινών για τις οικογένειες που αναμιγνύονται άμεσα η εμμεσα στην βεντέτα.


Η μητρική αγάπη και αυτοθυσία είναι ένα από τα στοιχεία αυτού του βιβλίου που με συγκίνησε. Η δύναμη ψυχής που μπορεί να βρει μια μάνα για να σώσει το παιδί της όταν η ίδια έχει μεταμορφωθεί σε σκιά του εαυτού της, όταν την έχει τυλίξει ολάκερη ο πόνος κι όμως αντέχει για το παιδί της, για την κόρη της.
Η ανιδιοτέλεια και η αφοσίωση της Μαρίνας και η ανταπόδοση των συναισθημάτων της κόρης της Αργυρώς, το ιερό αυτό δέσιμο των δύο, είναι ένα από τα πιο δυνατά σημεία του βιβλίου, όπου ομολογώ πως προσωπικά ταυτίστηκα, έχοντας και η ίδια ζήσει παρόμοιες καταστάσεις με αυτές τις δύο γυναίκες, που ξεκίνησαν από την αρχή μια νέα ζωή , παρολο που ο πόνος και η μοναξιά μάστιζαν την ψυχή τους.


Μια μικρή παρένθεση μέσα σ'αυτο το βιβλίο αλλά μεγάλης σημασίας κεφάλαιο σε ολόκληρη την ιστορία είναι η έννοια της αληθινής φιλίας, της φιλίας που ακουμπάνε οι ψυχές, που οι άνθρωποι γίνονται πιο δυνατοί μέσα από τους άλλους και ακόμη κι αν τα έχουν χάσει όλα έχουν ένα μεγάλο κίνητρο, την αληθινή αγάπη αναμεταξύ τους και το στοργικό ενδιαφέρον.


Ο Αστέριος, ο Μαθιός, Ο Νικηφόρος,  ο Μανώλης, Η Δέσποινα, Ο Πέτρος, Η Αργυρώ, ο Μιχάλης ειναι μερικοί από τους ήρωες που κινούν τα νήματα αυτής  της ιστορίας.




Η "φωτογράφηση" τοπίων απαράμιλλης ομορφιάς, γευστικών εδεσμάτων αλλά και τοπικών ποτών από Κρήτη και Ήπειρο, ένα γοητευτικό"πάντρεμα" δύο παραδόσεων, μαντινάδες μα και μοιρολόγια, κλαρίνα, λύρα και καντάδες, όλα συντελούν σε μια πολιτισμική έξαρση που σε κερδίζουν αναγνωστικά.


Η θεία δίκη για ανθρώπους που πλήγωσαν και προκάλεσαν κακό είναι ένα από τα θεμελιώδη σημεία της ιστορίας οπου τα γεγονότα μας καθοδηγούν στην απόδοση δικαιοσύνης. Όπως και η ειλικρινής μεταμέλεια όπου φανερώνεται όχι στα λόγια αλλά σε πράξεις. Στην συνεισφορά και στην στήριξη, στην εμβάθυνση των σχέσεων και στην παντοτινή σφραγίδα συμφιλίωσης μέσα από κινήσεις αγάπης... Γιατι πλέον όλοι, βάζουν στην άκρη όλα όσα θα μπορούσαν αν σταθούν εμπόδιο και προσπαθούν για το μέλλον και όχι για το παρελθόν, αποδέχονται τα θετικά της συμφιλίωσης κι έτσι επιτυγχάνεται ο Σασμός!


Η λύτρωση έρχεται λίγο πριν το τέλος, λύτρωση των νεκρών, λύτρωση των ζωντανών, λύτρωση των ανομολόγητων παθών, λύτρωση των άλλοτε κυνηγημένων από ανθρώπους και μοίρα... Και ανάμεσα τους ένας έρωτας, μία αγάπη που ήρθε για να μείνει, για να κλείσει πληγές και να ανοίξει τα μάτια στα όνειρα, στην νέα ζωή, στην νέα πραγματικότητα! Ένας έρωτας που δεν θυσιάζει για να ζήσει αλλά ζει στο εμείς θυσιάζοντας τον εγωισμό.
Ο έρωτας που δεν δίστασε να μείνει δίπλα πάρα τις αντίξοες συνθήκες, πάρα την αβεβαιότητα του μέλλοντος...που όλα όσα έλεγε ήταν όλα όσα έπραξε δίχως διαφορά.
Παραδοσιακά γλέντια, τοπικά έθιμα, ντοπιολαλιά, λίμνες και θάλασσες, στοιχεία ιστορίας είναι μερικά απ'οσα θα βρούμε κατά την ανάγνωση αυτού του συγκλονιστικού βιβλίου.



Ο λυρισμός στην γραφή του συγγραφέα είναι μοναδικός, νιώθεις να ταξιδεύεις μέσα από τις λέξεις και σημαντικό το ότι  καταφέρνει να τον συνδυάσει με μαεστρία σε ένα μυθιστόρημα με άκρως ρεαλιστικά στοιχεία.


Ένα βιβλίο που παρά το μεγάλο του μέγεθος διαβάζεται απνευστί και λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά μέσα σου, αφού όλοι μας έχουμε ζήσει κάτι από όσα περιγράφονται με τόσο αρτιότητα. Ανάμεσα στους πρωταγωνιστές και δευτεραγωνιστές, βρίσκουμε στοιχεία του χαρακτήρα μας που μας αρέσουν η που δεν μας αρέσουν, βλέπουμε τα αποτελέσματα λόγων, πράξεων η σιωπής που ίσως κάποια στιγμή να βρεθήκαμε κι εμείς στο ίδιο σημείο...


Από την αρχή ως το τέλος έχει απόλυτη συνοχή, δεμένη πλοκή, ζωντανοί διάλογοι και ακέραιη δομή. Η αρχή του σε πληγώνει και σε πεισμώνει, το τέλος  σε λυτρώνει απο το ψυχικό βάρος των αρχικών συναισθημάτων και υποκλίνεσαι στο μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής... Ειδικά όταν προέρχεται από  ανθρώπους που κάποτε για να υπερασπιστούν την  τιμή τους δεν δίστασαν να φερθούν σκληρά και ακραία...



Ο μεγαλύτερος πρωταγωνιστής του βιβλίου αυτού,  θαρρώ πως είναι ο έρωτας,  που σε θολώνει, που σε ξεπερνά, που σε τρελαίνει αλλά και που σε γαληνέυει, σε αλλάζει, σε οριοθετεί ως άνθρωπο.


Θα μπορούσα να γράφω με τις ώρες για αυτό το βιβλίο, όμως θα προτιμήσω αν μην πω παραπάνω και  να σας προτρέψω να το διαβάσετε άμεσα, διότι είμαι σίγουρη πως μετά την ανάγνωση του θα βγείτε κερδισμένοι τόσο σε αναγνωστικό επίπεδο όσο και σε ψυχικό...  Εκεί άλλωστε είναι η επιτυχία του κάθε συγγραφέα, κι ο Σπύρος Πετρουλάκης το αποδεικνύει ανάμεσα σε τόσα βιβλία που ταξιδέψαμε με τους ήρωες του, πως ξέρει να καθηλώνει με την γραφή του και να μας μαγεύει.

Το συνιστώ ανεπιφύλακτα και με μεγάλη αγάπη...


Υ.Γ. 1 Ελπίζω πάνω στον ενθουσιασμό μου να μην έκανα spoilerakia ;)

Υ.Γ. 2 Τώρα ακόμη πιο πολύ θέλω να επισκεφτώ την Κρήτη μας αλλά και την Ήπειρο απ'οπου έχω και μισή καταγωγή


Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μίνωας.



📙Βιογραφικό συγγραφέα 📃













Ο Σπύρος Πετρουλάκης γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα, έχοντας ζήσει επίσης στο Ρέθυμνο και στα Χανιά που κατάγεται.

Έχει δύο παιδιά, την Ειρήνη και τον Κωνσταντίνο. Είναι συνθέτης και στιχουργός και έχει συμμετάσχει σε μουσικές παραστάσεις και συναυλίες σε όλη την Ελλάδα.

Τραγούδια του περιλαμβάνονται σε CD πολλών γνωστών καλλιτεχνών, ενώ έχει γράψει μουσική και τραγούδια για ντοκιμαντέρ και θεα­τρικές παραστάσεις.

Ασχολείται με τη φωτογραφία (φωτογραφίες του έχουν βραβευτεί και δημοσιευτεί σε ευρωπαϊκά περιοδικά), είναι αφηγητής παραμυθιών, προπονητής και Πανελληνιονίκης στο άθλημα του Taekwondo και έχει ως χόμπι την αναρρίχηση και τις καταδύσεις.

Από τις εκδόσεις Μίνωας κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά του «Το παράθυρο της Νεφέλης» (2014), «Η εξομολόγηση» (2015), «Η Παναγιά της φωτιάς», (2016), «Το τελευταίο δαχτυλίδι», (2017), «Αμαλία», (2018) καθώς και τα βιβλία του για παιδιά «Στα χνάρια του κουρσάρου Μπαρμπαρόσα», (2014), «Ο θησαυρός του Κυβερνήτη», (2015), «Ο δράκος Μπουρμπουλήθρας», (2016) και «Η συνταγή της ευτυχίας» (2016).

Τον Νοέμβριο του 2017 πραγματοποιήθηκε έκθεση ζωγραφικής εικαστικών με αφορμή το συγγραφικό έργο του Σπύρου Πετρουλάκη στην γκαλερί ΑΓΚΑΘΙ.




©Νάντια Βαβάση για Bookaholic Thoughts (Βιβλιοψίθυροι). 
Share:

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου