Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αλκυόνη Παπαδάκη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αλκυόνη Παπαδάκη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2019

Η Άποψη μας για «Το χαμόγελο του δράκου» της Αλκυόνης Παπαδάκη.


«Πως είναι άραγε το "σ' αγαπώ"; Μπορούμε να το ζωγραφίσουμε;

Σαν... ένα λουλούδι, όπως εκείνα τα κρίνα που φυτρώνουν στ' ακρογιάλι. Σαν ένα αστέρι φωτεινό. 


Σαν ένας ήλιος;


Σαν ένας ήλιος λαμπερός που φωτίζει τις ψυχές των ανθρώπων.»




                ISBN:978-960-605-650-5
                Έκδοση:1η
                Ημερομηνία έκδοσης:10/10/2018
                Αριθμός σελίδων:336
                Format:Paperback
                Μέγεθος:140 x 205
                Χώρα προέλευσης:Ελλάδα

Το πρώτο βιβλίο που ολοκλήρωσα τον πρώτο μήνα του Ιανουαρίου ήταν «Το χαμόγελο του δράκου» από την αγαπημένη Αλκυόνη Παπαδάκη. Μια συγγραφέα που η ενσυναίσθηση που διαθέτει διαφαίνεται σε κάθε της βιβλίο, όμως σ'αυτο το βιβλίο καθρεφτίζεται στις ψυχές μας, μας παρασύρει στην  ενδοσκόπηση και στην δική μας ψυχοθεραπεία, που σκοπό έχει την λύτρωση από τα "κοφτερά" δόντια του δράκου που σε κάθε άνθρωπο είτε συμβιώνει μαζί του, με εναλλασσόμενες αμφίρροπες νίκες και ήττες η απλά καραδοκεί σιωπηλά και στην πιο εύθραυστη στιγμή του εισέρχεται ολάκερος μες στην ψυχή του...

Ξεκινώντας την ανάγνωση του συγκεκριμένου κοινωνικού κατ'εμε κοινωνικού αναγνώσματος, αναζητάς αυτά τα μικρά πολύτιμα "διαμαντάκια" που πάντα η Αλκυόνη μας, σαν γνήσια τεχνίτριά του λόγου, κρύβει μέσα στα κείμενα της...
Το βιβλίο αυτό είναι ολάκερο "τροφή για σκέψη", μας δίνει τόσα μηνύματα ζωής, ηθικά διδάγματα για κάθε ανθρώπινη σχέση, για κάθε στιγμή που διανύουμε στην ζωή μας... Για τις ευκολίες μα και τις δυσκολίες, για την σχέση μάνας-παιδιού όπου ο εγωισμός σε μια υγιή σχέση εξαφανίζεται, σε μια δυσλειτουργίκη όμως, ο εγωκεντρισμός και η θυσία υπερνικούν...
Εξιστορώντας αρχικά, τις ζωές δύο ανθρώπων της Δονατέλας και του Δονάτου, την πορεία τους με βάση τις επιλογές τους, μας προσφέρει άπλετα γνώση για την ίδια την ζωή.
Παρακολουθώντας την ζωή των ηρώων της, τα πάθη τους, τα λάθη τους, τα απωθημένα τους, τις εμμονές τους, μας οδηγεί σε ένα σημείο της ψυχής μας, όπου αντανακλώνται όλα όσα είμαστε, όλα όσα κάναμε και όλα όσα δεν κάναμε.




Η συγγραφέας θίγει πολλά ζητήματα με βασικό τα λάθη των γονέων εις βάρος των παιδιών τους, είτε  με γνώμονα την αγάπη, τα οποία όμως  ακολουθούν τις ζωές τους για πάντα, και πολλές φορές οδηγούν σε ακραίες συμπεριφορές διότι ποτέ δεν επέλεξαν να είναι αυτό που ήθελαν ουσιαστικά, ειτε με γνώμονα το προσωπικό τους όφελος και τη δική τους ευημερία.
Ουσιαστικά αναλύει τρεις γενιές, Δονατέλα, Κάσσω, Λενιώ. Τρεις γυναίκες με διαφορετικό χαρακτήρα, με άλλα βιώματα, με ένα κοινό όμως χαρακτηριστικο, που εγώ έτσι εξέλαβα κατά την διάρκεια της ανάγνωσης μου, την δύναμη ψυχής στις δυσκολίες και στο ότι καμία τους δεν τα παράτησε μέσα στις αντίξοες συνθήκες!
Ο τρόπος γραφής λυρικός όμως και ρεαλιστικός, ένας συνδυασμός που δύσκολα πετυχαίνει ένας συγγραφέας, όμως η Αλκυόνη μας, "ερωτοτροπεί" με τις λέξεις ανέκαθεν, τις τοποθετεί εκεί που πρέπει και όταν πρέπει. Χρησιμοποιεί ακόμη και "ακατάλληλες" λέξεις, που όμως δεν βγάζουν την χυδαιότητα που τις περικλείει, ίσως γιατί τελικά ισχύει αυτό που λένε, πως δεν υπάρχουν χυδαίες λέξεις αλλά χυδαίοι άνθρωποι. Αυτό σημαίνει πως ο,τι κι αν γραφτεί από μια μαστόρισα του λόγου, όπως η Αλκυόνη Παπαδάκη, φαίνεται απλώς η συνέχεια μιας πρότασης και τίποτα παραπάνω!
Οι χαρακτήρες είναι καλοδουλεμένοι, η πλοκή δεμένη και οι σελίδες ρέουν αβίαστα ανάμεσα στα δάχτυλα μας, σχεδόν χωρίς ανάσα.
Όλα διαδραματίζονται στο Κρινοχώρι, ένα χωριό όπου το όνομα του το πήρε από τα κρίνα που φυτρώνουν στην αμμουδιά, ένα σπάνιο φαινόμενο όμως αληθινό.
Εκεί οι ζωές όλων  μπλέκονται και περιπλέκονται, εκεί αρχίζουν όλα και εκεί τελειώνουν.
Η ιστορία του βιβλίου είναι πολυεπίπεδη, πέρα από την αποτύπωση των ξεχωριστών ανθρωπίνων χαρακτήρων, καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη έχει ο έρωτας... Για τον έρωτα έχουν γραφτεί πάρα πολλά βιβλία, ομως η ψυχαναλυτική προσέγγιση ακραίων συμπεριφορών με απλή αφήγηση χωρίς πομπώδες ύφος, για τις επιπτώσεις του "φτερωτού αγγέλου" που λαβώνει τις καρδιές των ανθρώπων υπάρχουν μόνο στα γραπτά της Αλκυόνης Παπαδάκη, τουλάχιστον στο χώρο της Ελληνικής λογοτεχνίας.
Ένα άλλο στοιχείο που κεντρίζει κάθε αναγνώστη είναι η ποιητικές εκφράσεις μέσα από την  προσωποποίηση των στοιχείων της φύσης, τα λουλούδια, τα πουλιά, τα δέντρα... Όλα μιλούν, για την ζωή, για το κάρμα, για τον έρωτα, για τα κλειστά μας μάτια σε ανοιχτές πληγές που μας ρημάζουν την ζωή, για τα όρια της αξιοπρέπειας, για καθετί που μας αγγίζει.

Χρησιμοποιούνται ιδιωματισμοί, παροιμίες και τοπικοί διάλεκτοι, συνήθειες των ανθρώπων του χωριού, όπως η "ταμπέλα" που κρεμάνε εύκολα σε κάθε άνθρωπο και να κρίνουν εύκολα ανεξάρτητα από τις δικές τους πομπές. Αυτό το στοιχείο είναι ένα τέχνασμα όπου έτσι η ιστορία εμπεριέχει κάθε λεπτομέρεια για την καθημερινότητα των ηρώων χωρίς όμως να κουράζει δευτερόλεπτο αφού η εναλλαγή καταστάσεων είναι άμεση και απτή.






Η ζωντανή ροή του βιβλίου δημιουργεί εικόνες στον αναγνώστη σε σημείο να εξελίσσεται κινηματογραφικά και  κάθε ήρωας είναι ολοκληρωμένος αφού έχει αναλυθεί εις βάθος για τις πράξεις και τα πιστεύω του. Άλλωστε όλοι μας έχουμε συναντήσει κάθε ήρωα του βιβλίου στην ζωή μας, τον άνθρωπο που κοιτάει μόνο την δουλειά του και την οικογένεια του, τον άνθρωπο που για να μην "παραχαραχτεί" το όνομα του και η αξία σεβασμόυ των άλλων στο πρόσωπο του "στρουθοκαμηλίζει" αφήνοντας ελεύθερη την ανομία ακόμη και στο ίδιο του το σπίτι, τον άνθρωπο που στηλιτεύει ανθρώπινες ψυχές χωρίς όριο σύμφωνα με το δικό του συμφέρον και τις δικές του φιλοδοξίες, τον άνθρωπο που έχοντας κακής πάστας DNA εκδηλώνει αντισυμβατικές συμπεριφορές κάνοντας κακό στους άλλους, ψυχικά αλλά και σωματικά κάποιες φορές, έχοντας πάντα ως δικαιολογία τα απωθημένα της κακής παιδικής ηλικίας αλλά και τον άνθρωπο που οραματίζεται μέσα από την αγάπη, την αναζητά, την δημιουργεί, την εξιδανικεύει και παρά τις πληγές που κουβαλά στα χρόνια του, η εσωτερική δύναμη που έχει και οι αρχές που έχουν εμποτιστεί μέσα του από την σωστή διαπαιδαγώγηση, ρέουν σαν γλυκόπιοτο νέκταρ στα κύτταρα του και τον αναδεικνύουν νικητή της ζωής... Και αυτό είναι το κεντρικό μήνυμα που αναδύεται στο βιβλίο αυτό που αποτελεί σύμβολο και πρότυπο ανάγνωσης και κοινωνικής έρευνας πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις και συμπεριφορές.
Το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όσους  όδεν το έχετε διαβάσει ακομη, για τους υπόλοιπους που το έχετε διαβάσει νομίζω πως συμφωνείτε σε κάθε μου πρόταση για το πόδι πολύτιμο είναι αυτό το ανάγνωσμα.

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα.


            Σχετικά με τη Συγγραφέα

                 Αλκυόνη Παπαδάκη
Η Αλκυόνη Παπαδάκη γεννήθηκε στο Νιο Χωριό, κοντά στα Χανιά. Αφού αποφοίτησε από τη Γαλλική Σχολή, ήρθε στην Αθήνα με το όνειρο να αλλάξει τον κόσμο. Με την εμφάνισή της στη λογοτεχνία κατέκτησε το αναγνωστικό κοινό, το οποίο την ακολουθεί πιστά σε όλη τη συγγραφική πορεία της. Τα έργα της, τα οποία ανήκουν στη σύγχρονη μυθιστορία, διακρίνονται για την προσωπική, λυρική γραφή της. Μέσα στις σελίδες των βιβλίων της αναλύει, συνθέτει, αγωνίζεται, δημιουργεί, διακινδυνεύει και διδάσκει ήθος, σε μια δύσκολη εποχή που αναζητεί οδηγούς και πρότυπα ζωής. Από το 2018 τα βιβλία της κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Διόπτρα.









© Νάντια Βαβάση 27/1/19 για το Bookaholic Thoughts.




Share:

Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2018

Το χαμόγελο του δράκου - Αλκυόνη Παπαδάκη

Το χαμόγελο του δράκου - Αλκυόνη Παπαδάκη

ISBN: 978-960-605-650-5
Αρ. Σελίδες: 336
Ημ. Έκδοσης: 10/10/2018

ΟΙ ήρωες της Αλκυόνης Παπαδάκη, σαν μοναχικοί γλάροι, περπατούν μέσα στη βροχή και ζωγραφίζουν εικόνες στην ψυχή μας. Ένα λυρικό μυθιστόρημα για την αέναη αναμέτρηση μάνας κόρης και τον προδότη έρωτα, αυτόν που διαλέγουμε εμείς...

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Εμείς… που κάναμε ψίχουλα την ψυχή μας για να ταΐσουμε τα όρνια.
Εμείς… που περπατήσαμε μέσα στη βροχή γιατί δεν καταδεχτήκαμε να πάρουμε την ομπρέλα που μας πρόσφεραν οι άλλοι επ’ αμοιβή…
Εμείς… που περπατήσαμε στον υπόνομο μ’ ένα τριαντάφυλλο στο χέρι.
Εμείς… που κάναμε τον δράκο που φώλιαζε μέσα μας να χαμογελάσει.

Εμείς… που φτάσαμε στην άκρη του γκρεμού, μόνο και μόνο για ν’ απολαύσουμε τη θέα…
Εμείς… που δεν ζητήσαμε ποτέ τα ρέστα της ζωής μας από τον ταμία.
Να ’μαστε, λέει, στη βαρκούλα… και να ’χε φεγγαράδα… και ν’ αρμενίζαμε…

______________

Το βιβλίο κυκλοφορει από τις Εκδόσεις Διόπτρα
Share: