Γράφει η Μαρία Παπαδοπούλου
Ένα μαξιλάρι στον καναπέ. Ένα πιάτο με μακαρόνια και ένα πιρούνι στο τραπέζι.
Το εξώφυλλο με τράβηξε αμέσως.
Μετά ο τίτλος . ‘’Εξαφανίσεις’’.
Διηγήματα.
Έπρεπε να το διαβάσω αυτό το βιβλίο. Αμέσως το παρήγγειλα, αμέσως το διάβασα.
Έξι διηγήματα. Άνθρωποι που χάνουν ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής τους, ξαφνικά ή δρομολογημένα, στο παρόν ή στο παρελθόν και καλούνται να συνεχίσουν να υπάρχουν μετά από αυτό.
Η σύζυγος που δεν μπορεί να ξεπεράσει το θάνατο του άνδρα της. Φορά τα ρούχα του, ακούει τη μουσική που άκουγε, ξαναταξιδεύει τα ταξίδια τους, του μιλά σαν να ήταν δίπλα της. Ζει μέσα από την ανάμνησή του και μόνο για αυτήν.
Ο δότης σπέρματος που θέλει να πει στους υποψήφιους γονείς να φύγουν μακριά, πως τα όνειρά που κάνουν για το παιδί τους-αν ποτέ γεννηθεί- δεν θα γίνουν ποτέ πραγματικότητα, πως τους κοροιδεύει και αυτός και το αφεντικό και η ζωή η ίδια. Όλα αυτά θέλει να τους πει αλλά τίποτα από αυτά δεν τους λέει. Μέχρι που τιμωρείται για αυτό. Και η τιμωρία είναι ξαφνική, επίμονη και παντοτινή.
Το αγόρι που χάνει όποια γυναικεία ύπαρξη αγάπησε βαθιά χωρίς να ξέρει γιατί και δεν ξέρει πώς να ζει με αυτό.
Η γυναίκα που σε μια κηδεία συνειδητοποιεί ότι είναι και η ίδια νεκρή, αν και ζει ακόμα. Ακολούθησε το μονοπάτι που της υπέδειξαν αυτοί που ήξεραν καλύτερα και έζησε μια ζωή που δεν ήθελε. Και τώρα;
Η γυναίκα που αναγκάζεται να πουλήσει πολύτιμα οικογενειακά κειμήλια για να μπορέσει να επιβιώσει και παλεύει να σώσει ό,τι μπορεί.
Η διακοσμήτρια εσωτερικών χώρων που θέλει να διακοσμεί μόνο χαρούμενα σπίτια, σπίτια πολύ διαφορετικά από αυτά που έζησε, προσπαθώντας να ξορκίσει τους δαίμονες του παρελθόντος.
Έξι ιστορίες που συγκινούν και προβληματίζουν. Λιτή, απλή και βαθιά ουσιαστική αφήγηση, σαν απαλή μουσική.
Ανυπομονώ να διαβάσω και τα υπόλοιπα βιβλία της συγγραφέως.
Πληροφορίες αρθρογράφου
Η Μαρία Παπαδοπούλου είναι καθηγήτρια αγγλικών, μεταφράστρια και συγγραφέας. Πρόσφατα εκδόθηκε το βιβλίο της ‘’Η ζωή από το τζάμι περνά’’ από τις Εκδόσεις Λέμβος. Γράφει στο blog Λογοτεχνικοί Ορίζοντες.
Περιγραφή βιβλίου
Στη χώρα που ξόδεψε τα παιδιά της, το παρόν μοιάζει με φάντασμα και γίνεται σημείο αναφοράς το παρελθόν. Έτσι, αναζητούνται κειμήλια και χαρούμενες αναμνήσεις, όνειρα, υποσχέσεις και άνθρωποι. Όμως οι άνθρωποι εξαφανίζονται. Γιατί; Γιατί έτσι.
Έξι πρόσωπα καθημερινά, εκτεθειμένα στα απρόοπτα του βίου· άνθρωποι που κυκλοφορούν δίπλα μας, στην Αθήνα: κάπου στη λεωφόρο Κηφισίας, όπου πωλείται κι αγοράζεται το όνειρο για "ψηλά μελαχρινά", στο Σύνταγμα, στον ξεθωριασμένο απόηχο των Αγανακτισμένων και στα μαγαζιά που αγοράζουν χρυσό, στις γειτονιές της πόλης. Μονολογούν -κυρίως- και διαλέγονται -σπανίως-, το καθένα μέσα στο δικό του κλειστό σύμπαν. Αντιτάσσουν στη βιαιότητα των αλλαγών που τους επιβάλλονται τη δύναμη και τις αδυναμίες τους, την αξιοπρέπεια και το πείσμα τους.
Έξι διηγήματα "δωματίου", που αποδίδουν τη στιγμή με λιτή αφήγηση και χαμηλούς τόνους, ελεγχόμενο πάθος και συμπάθεια για τα ανθρώπινα.
Βιογραφικό συγγραφέα
Η Ελεάννα Βλαστού γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975. Σπούδασε Ιστορία και αρχαιολογία στη Σορβόννη και ιστορία της τέχνης στη Σχολή του Λούβρου, στο Παρίσι (οι γνώσεις της γύρω από αυτά τα θέματα είναι πλέον ατροφικές). Γύρισε στην Ελλάδα το 2000 -για τους λάθους λόγους- και έκτοτε ασχολείται με το χόμπι της, το διάβασμα. Γρήγορα συνειδητοποίησε ότι η ανάγνωση μπορεί να γίνει επάγγελμα και έτσι έγινε επαγγελματίας αναγνώστρια σε εκδοτικούς οίκους, δούλεψε στο greekbooks.gr και τώρα αρθρογραφεί στην "Athens Voice" και στο γυναικείο περιοδικό "Look", γράφει για βιβλία αλλά και για θέματα της πόλης. Επίσης, είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής του ηλεκτρονικού περιοδικού κριτικής για τα γράμματα και τις τέχνες, critique.gr. Το δεύτερο αγαπημένο της χόμπι είναι να περπατάει, χωρίς προορισμό, στις πόλεις του κόσμου. Πάντα ταξιδεύει με 2.500 σελίδες στις αποσκευές (και πληρώνει υπέρβαρο φυσικά) από φόβο μήπως ξεμείνει και δεν έχει κάτι να διαβάσει. Το "Εξαφανίσεις" είναι το πρώτο της βιβλίο.
© Νάντια Βαβάση για το Bookaholic Thoughts.
