Συνομιλώντας για την ... Λύσσα και όχι μόνο!

Συνέντευξη Bookaholic Thoughts Fever

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2022

ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΈΝΤΕΥΞΗ 15ΗΜΕΡΟΥ

Συντάκτης: Νάντια Βαβάση

Συγγραφέας: Ανδρέας Μαθιός

Καλή χρονιά, φίλοι και φίλες, με υγεία και πολλές αναγνώσεις όμορφων βιβλίων που μας μεταφέρουν στον μαγικό κόσμο των λέξεων. 

Η στήλη των συνεντεύξεων του Bookaholic Thoughts Fever, ξεκινά για το 2022, με τον συγγραφέα Ανδρέα Μαθιό, ο οποίος θα μας μιλήσει για το πρώτο δημοσιευμένο βιβλίο του.

Ανδρέα, καλή χρονιά και από εδώ, σε καλωσορίζουμε στο Bookaholic Thoughts Fever, και σ'ευχαριστούμε πολύ για την τιμή να μας κάνεις "ποδαρικό" για τον νέο έτος. 

Κ.Β. Αρχικά, θα ήθελα να σε συστήσω στους φίλους του Bookaholic Thoughts Fever. 

Από το βιογραφικό σου και όλα όσα έχουμε πει, να αναφέρω πως είσαι ένας πολυτάλαντος άνθρωπος, δημιουργικός και με πολλή αγάπη με ο,τι καταπιάνεσαι. 

Είσαι νέος συγγραφέας, είσαι πτυχιούχος Μηχανικός, ασχολείσαι με την τέχνη του κοσμήματος ως σχεδιαστής με πολλές συνεργασίες στο εξωτερικό και διατηρείς κοσμηματοπωλείο στο κέντρο της Αθήνας, στο Σύνταγμα. 

Θέλεις να προσθέσεις κάτι άλλο εσύ, για να σε μάθουμε περισσότερο;

Α.Μ. Αρχικά, σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τη δυνατότητα και το χώρο που μου δίνεις να έρθω σε επαφή με το αναγνωστικό κοινό και τους φίλους της σελίδας σου,οπως επίσης και για τα θερμά σου λόγια. Να ευχηθώ με τη σειρά μου σε όλες κι όλους να έχουμε μια καλή χρονιά με υγεία, δημιουργική και με την ελπίδα να ξεμπερδεύουμε με τα της πανδημίας μια για πάντα. 

Στα του βιογραφικού μου, πράγματι σπούδασα στο τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών του ΑΠΘ αλλά δεν ασχολήθηκα με το αντικείμενο ουσιαστικά ποτέ, καθώς δεν ταίριαζε στην ιδιοσυγκρασία μου. Μου πήρε κάποια χρόνια, καλώς ή κακώς να το καταλάβω, καθώς όταν βρίσκεσαι μέσα στο πρόβλημα, την αμφιβολία και την αμφισβήτηση του ίδιου σου του εαυτού και των επιλογών σου, είναι δύσκολο να κάνεις και μια αποδοτική αυτοκριτική και να αλλάξεις τροχιά στη ζωή σου. Το ευτυχές της υπόθεσης, καθώς η περίοδος που κατάλαβα πως και να γίνω μηχανικός, επειδή δεν το αγαπώ, δεν θα γίνω καλός, συνέπεσε με την εκπόνηση της διπλωματικής μου εργασίας αλλά και με πολύμηνες καταλήψεις στα ΑΕΙ, ήρθα σε επαφή με τη χρυσοχοΐα, κυριολεκτικά από σπόντα. Έπρεπε να χρησιμοποιήσω κάποια εργαλεία τα οποία στο τμήμα δεν ήταν διαθέσιμα, οπότε απευθύνθηκα σε ένα χυτήριο πολύτιμων μετάλλων μήπως και μπορούσαν να με εξυπηρετήσουν. Οι άνθρωποι που το δούλευαν δέχτηκαν με χαρά κι αφιλοκερδώς να με βοηθήσουν και χωρίς να το καταλάβουν, δεν άνοιξαν απλώς την πόρτα τους σε ένα φοιτητή, αλλά σε ένα μέλλον που μέχρι τη στιγμή εκείνη ούτε που είχα φανταστεί. 

Θέλησα λοιπόν να αξιοποιήσω τον αναλυτικό τρόπο σκέψης του μηχανικού και τις σύγχρονες τεχνολογίες του 3d prinitng και να παντρέψω αυτά με την τέχνη της χρυσοχοΐας, ανοίγοντας ένα εργαστήριο, αρχικά στους Αμπελόκηπους και από το 2015 στο Σύνταγμα, όπου και σχεδιάζουμε και κατασκευάζουμε κυρίαρχα engagement jewelry και μονόπετρα. 

Κ.Β. Το πρώτο σου δημοσιευμένο βιβλίο «Η Λύσσα», που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πνοή, είναι ένα ανάγνωσμα που κινείται στα όρια μεταξύ φαντασίας και τρόμου.

Διαβάζοντας την περίληψη του βιβλίου, ήρθα αντιμέτωπη με κάτι πολύ γνώριμο, όταν είδα την λέξη "πανδημία". 

Η σπίθα της ιστορίας σου δημιουργήθηκε από την "επιδημική φωτιά" της ύπαρξης του κορωνοϊού;

Πες μας κάποια στοιχεία για την μαγική στιγμή της σύλληψης της ιδέας αλλά και έμπνευσης του καθώς και την ευκολία η δυσκολία της συγγραφής του, πχ όταν γράφεις έναν χαρακτήρα του αντιθέτου φύλου η έναν χαρακτήρα που είναι ακριβώς το άλλο άκρο από σένα; 

Α.Μ. Είναι μια συζήτηση που είχα με τον εκδότη μου, το Δημήτρη Καραναστάση από την Πνοή. Η ιστορία αυτή υπήρχε στο μυαλό μου για τουλάχιστον μια δεκαετία. Στο διάστημα αυτό προσπάθησα πολλές φορές να την αποτυπώσω, αλλά ποτέ δεν βρήκα το χώρο, το χρόνο, τη διαύγεια, την έμπνευση, τη σοβαρότητα και την πειθαρχία να της δώσω μια φόρμα. Κάνοντας χιούμορ με το γεγονός αυτό, πιστεύω πως αν είχα προλάβει να γράψω το βιβλίο πριν το 2019, σήμερα θα μπορούσαμε να συζητάμε για κάτι στα όρια του προφητικού, με κάθε διάθεσή αυτοσαρκασμού. 

Η αλήθεια είναι πως εν τέλει το βιβλίο γράφτηκε και πήρε τη μορφή που έχει σήμερα κατά την πρώτη καραντίνα του κορονοϊού, δηλαδή την άνοιξη του 2020. Θα θυμόμαστε όλοι πως τότε ήμαστε πραγματικά φοβισμένοι, μην έχοντας αντιμετωπίσει ξανά μια τέτοιου είδους απειλή, όπως επίσης και τέτοιου είδους περιοριστικά μέτρα σε παγκόσμιο επίπεδο. Ταυτόχρονα, και προσωπικά μιλώντας, είχα κλειστεί στο σπίτι μου κι είχα παγώσει όλες μου τις επαγγελματικές δραστηριότητες και για πρώτη φορά από το 2011 όπου ξεκίνησα, σταμάτησα να εργάζομαι και να είμαι παραγωγικός κι ενεργός, πράγμα που για έναν υπερκινητικό άνθρωπο όπως εγώ, συνιστά μαρτύριο. Τέλος, αλλά ενδεχομένως και πιο σημαντικά, ένιωθα πλήρως ευάλωτος κι αβέβαιος για το μέλλον, γιατί κακά τα ψέματα, μετά από 2 μήνες αναστολής εργασίας πολύς κόσμος που θα σκέφτονταν προηγουμένως να αγοράσει ένα κόσμημα, με τη λήξη της καραντίνας θα απόδιωχνε τη σκέψη αυτή και θα κρατούσε τα χρήματά του για πιο αναγκαίες δαπάνες. Βάλε και στο συλλογισμό σου πως το Μάιο του 2020 γεννήθηκε κι ο γιος μου, γεγονός σταθμός για τη ζωή μου, αλλά σε μια συγκυρία με ανασφάλεια και σε ένα περιβάλλον τελείως διαφορετικό από ότι γνωρίζαμε ως τότε κι έχεις ένα μείγμα της βασικής ύλης που διαπνέει όλη την ιστορία της Λύσσας. 

Η Λύσσα, λοιπόν, πρόκειται για μια περιπέτεια δράσης που εδράζεται στον τρόμο,την αγωνία και την απελπισία, αλλά και στις ανθρώπινες σχέσεις, στην ανάπτυξη των χαρακτήρων και της δυναμικής μεταξύ τους αλλά και στα ιδανικά των ανθρώπων, που σε περιπτώσεις κρίσης διαγράφονται πάντα πιο ξεκάθαρα. Η ιστορία έχει να κάνει με τον αγώνα μιας ομάδας επιζώντων να ξεφύγουν από τις φονικές συνέπειες ενός συνθετικού ιού που προσβάλλει άμεσα και βάναυσα τον άνθρωπο, καθιστώντας τον ένα άβουλο ον με μοναδική του ανάγκη να επιτεθεί στο διπλανό του, με απώτερο σκοπό την περαιτέρω διασπορά του ιού. Ακούγεται γνώριμο, σίγουρα. 

Για να είμαι ειλικρινής, πάντα αγαπούσα τις ιστορίες με πυρήνα το zombie apocalypse. Ο αγώνας του ευγενούς ενός απέναντι σε όλους, που αλληγορικά πέρνα μέσω της υπερβολής των ζόμπι, είναι για μένα μια μαγιά λογοτεχνική και κινηματογραφική που μπορεί, αν περαστεί σωστά στο κοινό, να θίξει σοβαρά υπαρξιακά και κοινωνικά ζητήματα. Για αυτό κιόλας προσπάθησα να δώσω μέσα στο φανταστικό της αφήγησης και της συνολικότερης ιστορίας, στοιχεία ρεαλισμού. Δεν θα διαβάσει δηλαδή κάνεις ένα έντυπο splatter, αλλά μια ιστορία επιβίωσης που στηρίζεται πάνω σε ανθρώπους όπως όλοι μας. Όχι σε υπερήρωες με οπλικά συστήματα και οχήματα στρατιωτικά. Δίνω έμφαση στο συναίσθημα, στην απελπισία, στο πόσο αβοήθητος κάνεις μπορεί να νιώσει σε μια κατάσταση ακραίου κινδύνου αλλά και στις ψυχολογικές μεταπτώσεις των πρωταγωνιστών. Αν κι όταν, δηλαδή, το βιβλίο αναχθεί σε ταινία, το κυρίαρχο χρώμα θα είναι ένα : το μαύρο! 

Αυτή ήταν κι η μοναδική σοβαρή δυσκολία μου κατά τη συγγραφή. Το να μπορέσω να αποδώσω μια ιστορία φαντασίας με έναν τρόπο τέτοιο, που κανείς όταν θα περνά έξω από το Άλσος της Αστυνομίας στους Αμπελόκηπους, να μπορεί να επαναφέρει τις εικόνες που διάβασε στο βιβλίο, μπροστά του, στο σημείο αυτό. Να νιώσει δηλαδή πως ότι περιγράφεται, σε ένα σύμπαν παράλληλο, έχει συμβεί κάποια αόριστη στιγμή στο παρελθόν. 

Κ.Β. Ο τίτλος του βιβλίου σου, πως προήλθε; Είναι ιδιαίτερος και δίνει ώθηση στον αναγνώστη να το "ψάξει" αυτό το βιβλίο. 

Α.Μ. Για όποια κι όποιον με τιμήσει με το να διαβάσει το βιβλίο μου, πιστεύω πως θα καταλάβει ότι δεν γινόταν να ταιριάξει κάτι άλλο τόσο καλά και ταυτόχρονα λιτά με την ιστορία. Αρχικά, η λύσσα είναι το ένα από τα δύο ιικά συστατικά του τελικού ιού που σαρώνει τη χώρα. Από κει και πέρα, χρησιμοποιούμε τη λέξη αυτή μεταφορικά πολλές φορές για να δείξουμε τη μανία, την εμμονή με την οποία κάποιος αντιμετωπίζει μια κατάσταση. Η χρήση της Λύσσας λοιπόν έχει μια διτή φύση, την κυριολεκτική και την πιο ποιητική. 

Κ.Β. Πόσα άλλα βιβλία, διηγήματα, ποιήματα, χειρόγραφα η αποθηκευμένα στο word σου, έχεις στο συγγραφικό σου συρτάρι; 

Α.Μ. Αυτή τη στιγμή είμαι στη μέση του επόμενου μυθιστόρηματός μου. Επιμένω κι εδώ στα πλαίσια του thriller, αλλά σίγουρα σε μια πιο… γήινη ιστορία. Θίγω το θέμα των ψυχικών νόσων και του πως ένα, φαινομενικά ή και όχι ασήμαντο γεγονός, μπορεί να πυροδοτήσει μια σε ληθαργική κατάσταση ψυχική ασθένεια και του πως το περιβάλλον, οικογενειακό και κοινωνικό, αντιμετωπίζει τις ασθένειες και τους ασθενείς αυτούς με τη δέουσα σοβαρότητα κι ανθρωπιά. 

Ταυτόχρονα, έχω δεκάδες μικρές ιστορίες στο συρτάρι μου σε horror κυρίως ύφος, αλλά προσωπικά ταυτίζομαι ευκολότερα με μεγαλύτερα σε όγκο αναγνώσματα. Μην παρεξηγηθώ, δεν θεωρώ πως η ποσότητα είναι προαπαιτούμενο της ποιότητας, αλλά εγώ προσωπικά δεν μπορώ να "ταξιδέψω" σε 30 ή 40 σελίδες με έναν ήρωα μια ιστορίας μικρής, όσο συγκλονιστικής κι αν είναι. Δεν προλαβαίνω, να το πω αλλιώς, καθώς όσο διαβάζω, σκηνοθετώ στο μυαλό μου τα τοπία, το φως, τα πρόσωπα και τις καταστάσεις. Οπότε, δεν μου είναι εύκολο να ζητήσω να κυκλοφορήσουν ας πούμε, 10 μικρές ιστορίες, γιατί νιώθω πως κι ο αναγνώστης μου δεν θα προλάβει κι αυτός να ταυτιστεί με την ιστορία μου. 

Κ.Β. Ποτέ κατάλαβες πως θέλεις να ασχοληθείς με την συγγραφή; Διότι, όπως προανέφερα είσαι ήδη ένας πετυχημένος σχεδιαστής κοσμημάτων και μηχανικός. Ποιο ήταν αυτό το συγγραφικό κλικ που σε οδήγησε στο σαγηνευτικό ταξίδι των γραμμάτων;

Α.Μ. Όσο μου επέτρεπε ο χρόνος μου κι ειδικά τα καλοκαίρια, μπορούσα να διαβάζω κυριολεκτικά από το πρωί ως το βράδυ. Σε 3 εβδομάδες διακοπών μπορούσα να διαβάζω ως και 20 βιβλία. Οπότε ξεκινώ από το γεγονός πως αγαπώ το βιβλίο ως αναγνώστης. Από κει και πέρα, έχοντας, θεωρώ, μια καλή γνώση της γλώσσας αλλά, και κυρίαρχα, τη διάθεση για επικοινωνία με έναν τρόπο ασύγχρονο, αποστασιοποιημένο και ασφαλή, σκέψεων και συναισθημάτων που δεν μπορούν να εκφραστούν εναλλακτικά, για μένα η συγγραφή ήταν μονόδρομος. 

Κ.Β. Υπάρχουν κάποια χόμπι, συνήθειες η γούρια που σε συντροφεύουν στην διάρκεια της συγγραφής; Πες μας από το πιο ασυνήθιστο μέχρι το πιο φυσιολογικό. 

Α.Μ. Αρχικά, δεν θέλω πολύ φως. Αν γίνεται να γράφω με μοναδική πηγή φωτισμού την οθόνη του υπολογιστή, ακόμη καλύτερα. Θέλω ο χώρος μου να έχει απόλυτη ησυχία. Ακόμη και ελαφρύς βηματισμός θα με κάνει να χάσω τον ειρμό μου. Τέλος, βάζω κάποια Playlist στο YouTube με ορχηστρική μουσική. Η τάξη και η πειθαρχία αυτού του είδους με κάνει να έχω κι εγώ τάξη στη σκέψη και τη γραφή μου. Γενικά, θα έλεγα πως όταν γράφω επιθυμώ την απομόνωσή μου από αυτόν τον κόσμο, καθώς πλάθω έναν άλλον, ο οποίος δεν έχει ανάγκη τις παρεμβολές και το "θόρυβο" της δικής μου διάστασης. 

Κ.Β. Η πανδημία τόσο στη χώρα μας, οσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, δημιούργησε πολλά ψυχολογικά θέματα, προβλήματα συμπεριφοράς και αίσθηση μοναξιάς σε πολλούς ανθρώπους.

Πιστεύεις πως μέσα από την ανάγνωση και την συγγραφή βιβλίων οι άνθρωποι μπορούν να βρουν μια εσωτερική διέξοδο από την δυσκολία της εποχής και την εσωστρέφεια της καθημερινότητας που βουλιάζουμε ολοένα και πιο πολύ;

Α.Μ. Πολύ ωραία ερώτηση. Ειλικρινά, δεν ξέρω τι να σου απαντήσω. Για παράδειγμα, ξαναδιάβασα μέσα στην πανδημία το 1984 του Όργουελ και με έκανε να αισθανθώ χάλια. Ίσως λόγω της γενικότερης κατάστασης, δεν ήμουν σε θέση να διαχειριστώ ένα ανάγνωσμα για μια δυστοπία, ίσως γιατί τη ζούσα. Είμαι της άποψης πως η τέχνη είναι για να υπηρετεί τον άνθρωπο, κι όχι το αντίστροφο. Δηλαδή κανείς, για μένα, πρέπει να επιλέγει την ψυχαγωγία του και τα οχήματα αυτής που τον καλύπτουν και του βγάζουν το συναίσθημα, τη σκέψη, την εμπειρία που θέλει τη στιγμή που τη θέλει. Εγώ αυτό που προτείνω πάντα είναι να έχουμε ανοιχτά ματιά κι αυτιά για τις τέχνες, καθώς αποτελούν ένα από τα σπουδαιότερα σωσίβια για την ψυχική μας ισορροπία. 

Από την άλλη, όπως είπα και νωρίτερα, εγώ έγραψα τελικά γιατί αν δεν το έκανα θα ένιωθα εγκλωβισμένος σε ένα τέλμα, σε μια ραστώνη. Άρα για μένα και την ψυχολογία μου ήταν απαραίτητο να γράψω, γιατί απλώς, δεν μπορούσα να τα πω αλλιώς… 

Κ.Β. Έχεις ταξιδέψει σε μέρη literature privelages; Από την πλευρά του αναγνώστη, σε χώρες η περιοχές όπου έχεις "ζήσει" μέσα από βιβλία αγαπημένων σου συγγραφέων —κλασσικών η σύγχρονων— και από την πλευρά του συγγραφέα, χώρες η περιοχές που έχεις γράψει σε πόνημα σου (δημοσιευμένο η μη) αλλά δεν είχες πάει ποτέ. 

Α.Μ. Προσωπικά, γράφω μόνο για μέρη τα οποία έχω επισκεφθεί. Δεν μου είναι εύκολο να γράψω πχ για το Λονδίνο του μεσοπολέμου, όταν δεν έχω πάει στην πόλη καν. Δεν θα είναι μεστή η περιγραφή μου, δεν θα μπορώ να δώσω στον αναγνώστη τη δυνατότητα να δημιουργήσει εικόνες, μυρωδιές, συναισθήματα αν πρώτος εγώ δεν τα έχω βιώσει. 

Κ.Β. Στο διαδίκτυο υπάρχουν σελίδες, ομάδες και blog, όπως το Bookaholic Thoughts Fever, όπου ανά τακτά χρονικά διαστήματα αναρτώνται κριτικές - απόψεις βιβλίων από αναγνώστες η και ομότεχνους. 

Τις διαβάζεις; Και πως αντιδράς σε μια αρνητική κριτική όταν όμως είναι καλοπροαίρετη. 

Α.Μ. Δεν νομίζω πως υπάρχει συγγραφέας με δημοσιευμένη δουλειά που να μην ενδιαφέρεται για το πως το έργο του γίνεται αντιληπτό από το αναγνωστικό κοινό. Να είμαστε ειλικρινείς, αν δεν μας ενδιέφερε, δεν θα μπαίναμε και στη διαδικασία να εκδώσουμε κάτι, αλλά θα το αφήναμε στο συρτάρι μας, μαζί με το συναίσθημα που μας γέννησε η συγγραφική μας περιπέτεια. 

Απο την άλλη, χρησιμοποιήσεις τη λέξη-κλειδί: "καλοπροαίρετη". Εδώ τίθεται θέμα ωριμότητας του λήπτη της κριτικής και του αν καταλαβαίνει πως κανείς μιλά και εκφράζεται. Αν κάνεις απλά βάλει πχ στο goodreads 1 αστέρι στο βιβλίο μου χωρίς να γράψει έστω μισή πρόταση, δεν θα την πάρω στα σοβαρά. Αν κανείς από την άλλη, μου γράψει με σκοπό να μου καταδείξει, ως εμπειρότερος, καλύτερος, παλιότερος κλπ κάποια λάθη μου, δεν θα πω πως θα χαρώ, καθώς είναι ένα μικρό λευκό ψεμματάκι που έχει επικρατήσει να λέγεται σε ανάλογες περιπτώσεις, αλλά σίγουρα θα με βάλει σε σκέψεις κι ενδοσκόπηση,άρα και σε μια δημιουργική διαπάλη για να γίνω καλύτερος. 

Για να πω την αλήθεια, η "πρωινή" μου δουλειά που είναι κι αυτή τέχνη, με έχει χαλυβδώσει στο κομμάτι της υποδοχής κριτικής. Αν σε όλους άρεσαν τα μονόπετρά μου, θα είχα ξεπουλήσει και θα έγραφα τα βιβλία μου, καθαρός από το άγχος της καθημερινότητας και της επιβίωσης. Έχω ακούσει, ειδικά στις αρχές μου, σχόλια τύπου "δεν μου αρέσει" κάμποσες φορές, μέχρι να φτάσω πλέον να μην ατό ακούω καν, γιατο έχω βρει και τη δημιουργική μου ταυτότητα αλλά και το επίπεδο ποιότητας που θέλω να δίνω στον πελάτη μου. Μέχρι όμως αυτό να γίνει, έμαθα να δέχομαι του ότι σε κάποιους δεν θα αρέσω ποτέ. Αυτή μου την εμπειρία την αξιοποιώ και στην ανάγνωση κριτικών. Προς το παρόν, βέβαια, και χαίρομαι πολύ για αυτό, συνολικά ακούω καλά λόγια. 

Κ.Β. Πως περνάς τον ελεύθερο χρόνο σου; Τι είδη λογοτεχνίας σου αρέσει να διαβάζεις; Πες μας έναν αγαπημένο σου συγγραφέα και έναν ποιητή, σύγχρονο η κλασσικό, Έλληνα η ξένο. 

Επίσης, έχεις λογοτεχνικές επιρροές από τους αγαπημένους σου συγγραφείς; 

Α.Μ. Δυστυχώς ο ελεύθερος χρόνος μου τα τελευταία 2 χρόνια είναι απίστευτα συμπιεσμένος, κι όσος υπάρχει, έχω την ανάγκη να τον αξιοποιώ κυρίως στο να βλέπω και να παίζω με το παιδί μου, που λόγω δουλειάς, μέσα στην εβδομάδα, δεν ειναι εύκολο. Πάντως, τα τελευταία βιβλία που διάβασα ήταν αστυνομικά θρίλερ από το συγγραφικό δίδυμο Nicky French. Γενικά, είχα μπει στη φάση αυτής της οικογένειας μυθιστορημάτων, κυρίως γιατί τα θεωρώ εύληπτα, γρήγορα και διασκεδαστικά, χωρίς να τα υποτιμώ φυσικά. Απλώς είχα την ανάγκη να περνάω την ώρα μου χωρίς να μπαίνω σε περαιτέρω σκέψεις. Προανέφερα τον Όργουελ, αγαπώ τη δουλειά του και τον μη προφανή τρόπο που χρησιμοποιεί για να τρομάζει και να καθηλώνει. 

Κ.Β. Έχεις την επιλογή να δειπνήσεις με έναν συγγραφέα/ποιητή. Ποιον θα επιθυμούσες να περάσεις κάποιες ώρες μαζί;

Α.Μ. Αν κεράσω εγώ το δείπνο, μπορώ να καλέσω μερικούς ακόμη? 

Αν πρέπει οπωσδήποτε να δειπνήσω με έναν και μόνο, και έχοντας τη μαγική ιδιότητα της νεκρανάστασης, θα ήθελα να περάσω μερικές ώρες με τον Tolkien. Δεν αγαπώ τόσο πολύ τις ιστορίες φαντασίας αυτού του ύφους, αλλά ο άνθρωπος κατάφερε και δημιούργησε ένα πλανήτη, ένα σύμπαν καλύτερα, ως άλλος Θεός. Με τις νόρμες του, με τους κινδύνους, με τα ήθη και τις προκαταλήψεις του. Αυτή η αριστουργηματική ικανότητά του είναι κάτι που θα ήθελα να έχω τη δυνατότητα να τη "διαβάσω" κι αν μπορώ, να την αξιοποίησω. 

Κ.Β. Ποιοι είναι οι μέθοδοι η τα τρικ που χρησιμοποιείς για να απωθήσεις την αναγνωστική ύφεση και την συγγραφική αφλογιστία;

Α.Μ. Όταν δω ότι δεν προχωράει μια ιστορία κάνω το εξής απλούστατο: Σταματάω. Κάνω ένα διάλειμμα. Προτιμώ να περάσω κάποιες μέρες χωρίς να αγγίξω καν τα χαρτιά του πλάνου μου, παρά να μπω να γράψω με το ζόρι κάτι γιατί σώνει και ντε, πρέπει να γράψω 10 σελίδες, γιατί σίγουρα αυτές θα κληθώ να τις σβήσω και να τις ξαναγράψω. Γενικά οι τέχνες το έχουν αυτό. Ένας κιθαρίστας για παράδειγμα, ένα βράδυ μπορεί να σολάρει σαν τον Hendrix, και τηην επόμενη μέρα να μην μπορεί να "βγάλει" ούτε μια πεντατονική κλίμακα. Η έμπνευση, κατ' εμέ, δεν πρέπει να εκβιάζεται. 

Κ.Β. Πες μας το αγαπημένο σου απόφθεγμα που είναι σύμβουλος σου στην καθημερινότητα. 

Α.Μ. Never try. You either do it or don't waste my time. Κοινώς, πράξε, προχώρα, δούλεψε, πάλεψε, μη μιλάς, δεν βγάζει πουθενά. 

Κ.Β. Αν το βιβλίο σου «Η Λύσσα», ήταν τραγούδι σε ποιο είδος θα ανήκε; Η αν έχεις σκεφτεί ποιο τραγούδι θα ήταν; 

Α.Μ. Για τα Χριστούγεννα, η σύζυγός μου έκανε κάποιες αγορές για να στολίσουμε το σπίτι μας κι ειδικά το δωμάτιο του μικρού. Ανάμεσα στα στολίδια και τα παιχνίδια, ήταν ένα μικρό κουρδιστό καρουζέλ που παίζει μια μονότονη παιδική μελωδία με ήχο ξυλόφωνου. Γενικά εμένα οι μελωδίες αυτές μου βγάζουν μια θλίψη, δεν ξέρω γιατί. Η συγκεκριμένη μελωδία όμως, μόλις την άκουσα, είπα μέσα μου πως θα ήταν άψογο soundtrack για την ταινία "Λύσσα", καθώς όλη η ιστορία περιστρέφεται και γύρω από τη σχέση του κεντρικού ήρωα με τη μικρή του κόρη και την πορεία αυτών μέσα στον όλεθρο. Η αντίθεση του καρουζέλ με την ωμότητα και τη βαρβαρότητα της κατάστασης νομίζω δίνουν μια συγκλονιστική αντίθεση. 

Οι τίτλοι αρχής της ταινίας βέβαια, θα ήθελα να έχουν ένα πιο industrial metal άκουσμα, όπως το heresy των mushroomhead που είχα "λιώσει" στο repeat ένα διάστημα. 

Κ.Β. Αυτή την περίοδο διαβάζεις κάποιο βιβλίο; Αν, ναι ποιο; Έχεις φτιάξει #TBR για το 2022;

Α.Μ. Αυτή την περίοδο δυστυχώς δεν διαβάζω κάτι. Το καλό είναι όμως ότι γράφω. Στα απολύτως must read ομως εχω βάλει το Κάρι του Stephen King. 

Κ.Β. Με ποιο κριτήριο αναζητάς και αγοράζεις βιβλία; Το εξώφυλλο, την υπόθεση στο οπισθόφυλλο η κάτι άλλο; 

Α.Μ. Το εξώφυλλο δεν με επηρεάζει τόσο να είμαι ειλικρινής. Μόνο αν είναι too much μπορεί να με κάνει να μη θέλω να το αγοράσω. Σίγουρα η περίληψη στο οπισθόφυλλο παίζει σημαντικό ρόλο. Τέλος, αν μπορώ να διαβάσω έστω καμία δεκαριά σελίδες στα κλεφτα και με κρατήσει το βιβλίο, τότε θα το πάρω. Φυσικά, μεγάλο ρόλο, ειδικά για είδη που δεν κατέχω, παίζουν οι βιβλιοκριτικές. 

Κ.Β. Τι περιλαμβάνεται στα επόμενα συγγραφικά σου σχέδια; 

Α.Μ. Θα είμαι πολύ χαρούμενος αν καταφέρω μέσα στην τρέχουσα χρονιά να ολοκληρώσω το δεύτερο βιβλίο μου και να κριθεί άξιο κι ικανό να εκδοθεί, όπως η Λύσσα. Αυτή τη φορά γράφω κάτι μακρυά από την επιστημονική φαντασία, θίγοντας το θέμα της ψυχικής υγείας και του πόσο πίσω είμαστε ακόμη σαν κοινωνία στο να δεχόμαστε το πρόβλημα και να το αντιμετωπίζουμε. 

Κ.Β. Ανδρέα μου, σ'ευχαριστούμε πολύ για αυτή την όμορφη συζήτηση. 

Σου ευχόμαστε καλή επιτυχία σε ο,τι κάνεις, και να'ναι καλοτάξιδο το βιβλίο σου, να αγαπηθεί από κάθε αναγνώστη και να βρίσκεται στο ΤΟΠ10 για το νέο έτος.

Α.Μ. Εγώ σε ευχαριστώ για την τιμή που μου έκανες να έχουμε αυτή τη συζήτηση. Εύχομαι κι οι αναγνώστες μας να πέρασαν ευχάριστα το χρόνο τους και γιατί όχι, να τους έδωσα μια καλύτερη εικόνα για το βιβλίο. 

  Ας δούμε κάποια στοιχεία για το βιβλίο

                        Σύνοψη Βιβλίου

Το νερό μολύνθηκε. Το νερό δεν είναι πια ζωή – είναι απειλή.

Όταν ο ιός της λύσσας ενωθεί με το πρωτοποριακό αντικαρκινικό σκεύασμα «Προμηθέας Α11», δημιουργεί ένα αφύσικο και απρόβλεπτο βιολογικό πάντρεμα που οδηγεί τον ξενιστή σε άμεσο, επίπονο μα… παροδικό θάνατο. Και ο άνθρωπος γίνεται κτήνος. Και το κτήνος επιτίθεται σ’ αυτόν, το ακριβό του θήραμα, για να του αποσπάσει τη ζωή αλλά και για να χαρίσει στον φονικό συνθετικό ιό νέα φωλιά. Κι από κει ακόμα περισσότερες, μέχρι ο άνθρωπος να χαθεί και να κυριαρχήσει το σκοτάδι.

Ο Νίκος Μέλλος, ρημαγμένος ψυχολογικά από τον πρόσφατο χαμό της συζύγου του, πασχίζει να μεγαλώσει μαζί με τον πατέρα του την κόρη του, τη μικρή Ζωή, μέχρι που η καλπάζουσα επιδημία τον βρίσκει στη δουλειά του. Από κει ξεκινά η αγωνιώδης προσπάθειά του να φτάσει στους δικούς του, και μαζί με τη Σία, διασώστρια του ΕΚΑΒ, να ξεφύγουν από την «απολύμανση» που απειλεί να σβήσει τη χώρα από το πρόσωπο της Γης.

Βιογραφικό συγγραφέα

Ο Ανδρέας Μαθιός γεννήθηκε και μεγάλωσε στους Αμπελόκηπους της Αθήνας. Το 2003 εισήχθη στο ΑΠΘ όπου σπούδασε Μηχανολόγος Μηχανικός, ενώ παράλληλα ήρθε σε επαφή με την αργυροχρυσοχοΐα στο πλαίσιο εργασίας. Το 2011, παντρεύοντας τη μηχανική με το κόσμημα, ανοίγει το ομώνυμο εργαστήριο χρυσοχοΐας στο Σύνταγμα, όπου ως σήμερα παρέχει μοντέρνες κι εξατομικευμένες υπηρεσίες σχεδιασμού υψηλής αισθητικής κοσμήματος. Η αγάπη του για τη λογοτεχνία και τα σενάρια τρόμου τον οδηγούν στη συγγραφή πολλών αδημοσίευτων μικρών ιστοριών, με αποκορύφωμα την πρώτη ολοκληρωμένη του προσπάθεια, το μυθιστόρημα τρόμου, «Λύσσα» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή.

              🎁Give away🌟

Ο συγγραφέας κάνει δώρο σε έναν τυχερό- η, του Bookaholic Thoughts Fever, ένα υπογεγραμμένο αντίτυπο του βιβλίου του. 

Ευχαριστούμε πάρα πολύ για αυτή την ευγενική χορηγία. 

Για να λάβετε μέρος στον διαγωνισμό θα πρέπει να 🔽

🌟 Ακολουθήσετε το blog μας (αν δεν το ακολουθείτε ήδη) πατώντας ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ εκεί που γράφει ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ. 🌟

Στη συνέχεια οι όροι συμμετοχής είναι οι παρακάτω. 

✅Like, Comment, Share στην ανάρτηση του διαγωνισμού στην ομάδα μας και προαιρετικά Tag  2-3 φίλους σας. (Αν δεν είναι ήδη μέλη στην ομάδα μας μπορείτε να τους προσκαλέσετε).

✅Like και Follow στην επαγγελματική σελίδα  του Ανδρέα Μαθιού. 

✅Like και Follow στην σελίδα μας Bookaholic Thoughts Fever.

✅Like και Follow στις Εκδόσεις Πνοή. 

📌Όσοι διαθέτετε Instagtam ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΆ, μπορείτε να μας ακολουθήσετε.

Ο διαγωνισμός αρχίζει σήμερα 10/1 και θα ολοκληρωθεί στις 29/1.

Καλή επιτυχία σε όλους!! 📚😍🎁

Νάντια Βαβάση για το © Bookaholic Thoughts Fever 10/01/ 2022

Διαβάστε περισσότερα

Συνέντευξη με τον συγγραφέα Νίκο Αντωνίου

Συνέντευξη Bookaholic Thoughts Fever

Συντάκτης: Κωνσταντίνα Βαβάση

            Συγγραφέας: Νίκος Αντωνίου

Η στήλη των συνεντεύξεων του Bookaholic Thoughts Fever καλωσορίζει τον συγγραφέα Νίκο Αντωνίου, για να μας μιλήσει για το νέο του βιβλίο «Η φωτεινή πλευρά ενός γκρι ουρανού» αλλά και για να τον μάθουμε λίγο καλύτερα και ως συγγραφέα και ως άνθρωπο. 

Νίκο, καλώς ήρθες, σ'ευχαριστούμε πολύ για την χαρά και την τιμή της συζήτησης μας. 

Κ.Β. Στο λογοτεχνικό σου βιογραφικό, ως τώρα έχεις δύο βιβλία. Το πρώτο είναι «Το γράμμα», το οποίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πνοή και το δεύτερο —και πρόσφατο—«Η φωτεινή πλευρά ενός γκρι ουρανού», το οποίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ελκυστής και προσωπικά επειδή το διάβασα, με κέρδισε από τις πρώτες σελίδες. 

Ένα ιδιαίτερο και διδακτικό βιβλίο, με λιτό μα ξεχωριστό εξώφυλλο που δένει αρμονικά με όλο το mood του βιβλίου. Το διάβασα απνευστί και με αμείωτο ενδιαφέρον καθόλη την ανάγνωση του. Αν δεν έχεις διαβάσει την άποψη μου, βρίσκεται εδώ.

Πες μας κάποια στοιχεία για  την μαγική στιγμή της  σύλληψης της ιδέας αλλά και έμπνευσης του, την ευκολία η δυσκολία της συγγραφής του αλλά και αν εμπεριέχει  βιωματικά στοιχεία; Επίσης, πως προέκυψε ο τίτλος του; Με εντυπωσίασε εξ αρχής η αντίθεση του νοήματος του σε μια μοναδική πρόταση.

Ν.Α. Η έμπνευση μου για το συγκεκριμένο βιβλίο προήλθε από την καθημερινότητα τόσο τη δική μου όσο και της κοινωνίας που ζούμε. Παρότι η πλοκή του βιβλίου είναι μυθοπλασία και οι χαρακτήρες προϊόν της φαντασία μου, υπάρχουν πολλά στοιχεία που είτε ο ίδιος έχω ζήσει είτε συμβαίνουν γύρω μας. Ένα ζήτημα ψυχικής υγείας όπως αυτό που πραγματεύομαι στο βιβλίο μου το οποίο είναι από τα πιο συνηθισμένα στους δύσκολους και αγχωτικούς καιρούς που ζούμε αλλά και κάθε ζήτημα ψυχικής υγείας, πρέπει να προσεγγίζεται με μεγάλη ευαισθησία και προσοχή. Πόσο μάλλον όταν παράλληλα του είναι να φτιάξεις και μία ιστορία για να εξυπηρετηθεί η πλοκή ενός βιβλίου. Οπότε θα έλεγα πως η συγγραφή του δεν ήταν εύκολη υπόθεση αλλά είχα έναν στόχο. Να κάνω τον αναγνώστη πιο ευαίσθητο και πιο ενημερωμένο γύρω από το συγκεκριμένο θέμα και όχι απλά να τον διασκεδάσω με μία μυθοπλασία.

Ο τίτλος «Η φωτεινή πλευρά ενός γκρι ουρανού» προήλθε μέσα από την ιστορία. Η ζωή ποτέ δεν είναι μόνο χαρές και αγάπες αλλά κρύβει πολλές δυσκολίες και στεναχώριες. Και μία τέτοια ζωή βιώνει ο Άλεξ, ο πρωταγωνιστής του βιβλίου μου. Μία ζωή μου κυριαρχεί σε αυτή το γκρι χρώμα. Και η Άρια και οι συζητήσεις που θα έχει μαζί της, θα αποτελέσουν τη φωτεινή πλευρά της γκρι καθημερινότητας του, μια φωτεινή πλευρά που όλοι μας έχουμε ανάγκη να βρούμε.

Κ.Β. Επίσης, πόσα άλλα βιβλία, διηγήματα, ποιήματα,  χειρόγραφα η αποθηκευμένα στο word σου, έχεις στο συγγραφικό σου συρτάρι;

Ν.Α. Η αλήθεια είναι πως έχω αρκετά. Για παράδειγμα, το πρώτο μου βιβλίο βγήκε το 2017 και το καινούργιο μου τώρα το 2021. Στα τέσσερα χρόνια του μεσοδιαστήματος έχω γράψει άλλο ένα βιβλίο 250 σελίδων που παρότι δεν το προορίζω για έκδοση, σε αυτή τη φάση τουλάχιστον, με έκανε ακόμα καλύτερο συγγραφικά και σίγουρα θα είναι πάντα στη δική μου προσωπική βιβλιοθήκη. Όπως και πολλά άλλα διηγήματα. Το γράψιμο με κάνει χαρούμενο και όταν κάτι σε κάνει χαρούμενο δεν πρέπει να το αφήσεις ποτέ.

Κ.Β. Μέσα στο βιβλίο σου γίνεται αναφορά και για το bullying σε άτομα που υποτίθεται ότι διαφέρουν από το γενικό σύνολο. Ποια είναι η άποψη σου για το θέμα αυτό,  που δυστυχώς από ο,τι βλέπουμε, εν έτη 2021 που οι άνθρωποι έχουν πιο ανοιχτές αντιλήψεις, όχι μόνο δεν έχουν εξαλειφθεί τέτοια επεισόδια αλλά έχουν γίνει πιο  προκλητικά και αρκετά επικίνδυνα. 

Ν.Α. Περισσότερο στο βιβλίο μου αναδεικνύω τη μοναξιά που νιώθει ο πρωταγωνιστής, μια μοναξιά που πηγάζει από τη μη κατανόηση, υπομονή και υποστήριξη των γύρω του ως προς το προσωπικό του θέμα. Συχνά αυτή η μη κατανόηση ή μη ενημέρωση μας πάνω σε ένα θέμα μπορεί να μας οδηγήσει ακόμα και αν δε το θέλουμε σε απάθεια, σε παραπληροφόρηση, σε αδιαφορία ή σε πιο ακραίες αλλά δυστυχώς συνηθισμένες καταστάσεις στις μέρες, όπως το bullying. Όταν δεν έχουμε ενημερωθεί κατάλληλα για κάτι που μοιάζει διαφορετικό από μας, εκδηλώνουμε πιο εύκολα μία αρνητική παρά μία θετική στάση απέναντι του. Και ένα απλό μας χαχανητό σε μία δύσκολη στιγμή του άλλου μπορεί να είναι αρκετό για να τον πληγώσουμε βαθιά. Οπότε πράγματι, κατά μία έννοια ο πρωταγωνιστής του βιβλίου μου έρχεται αντιμέτωπος και με ένα είδος bullying.

Δυστυχώς η κοινωνία μας συνεχίζει να βαδίζει σε λάθος μονοπάτια σε πολλά θέματα. Και το κοινωνικό είναι ένα από αυτά, ίσως μάλιστα και το πιο σημαντικό. Εν έτη 2021 θα έπρεπε να είναι αυτονόητο πως η διαφορετικότητα του καθενός θα πρέπει να είναι αποδεκτή σαν ομοιότητα και όχι σαν κάτι που θα το χλευάσουμε και θα το απομονώσουμε. Για μένα είμαστε όλοι ίδιοι απλά με διαφορετικά χαρακτηριστικά που κάνουν την προσωπικότητα μας να μοιάζει μοναδική.

Κ.Β. Ποτέ κατάλαβες πως θέλεις να ασχοληθείς με την συγγραφή; Ασχολείσαι με κάτι άλλο επαγγελματικά; Έχεις σπουδάσει κάτι; 

Ν.Α. Από μικρός. Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου έγραφα συνέχεια. Μικρές ιστορίες, διηγήματα ακόμα και comic. Αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που σπούδασα Δημοσιογραφία, γιατί μου άρεσε να γράφω και να έρχομαι σε επαφή και επικοινωνία με τον κόσμο. Τώρα είμαι τέταρτο έτος στο τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και αν όλα πάνε καλά του χρόνου θα ακολουθήσω ένα μεταπτυχιακό πάνω στον κλάδο αυτό.

Κ.Β. Υπάρχουν κάποια χόμπι, συνήθειες η γούρια που σε συντροφεύουν στη διάρκεια της συγγραφής;  Πες μας από το πιο ασυνήθιστο μέχρι το πιο φυσιολογικό.

Ν.Α. Μπορεί να ακουστώ ξενέρωτος αλλά όχι δεν υπάρχουν. Άπαξ και καταφέρω να γράψω την πρώτη πρόταση μετά πήρα φόρα και δε με σταματάει τίποτα. 

Κ.Β. Η πανδημία τόσο στη χώρα μας, όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, δημιούργησε πολλά προβλήματα συμπεριφοράς, ψυχολογικά αλλά και αίσθηση μοναξιάς σε πολλούς ανθρώπους.

Πιστεύεις πως μέσα από την ανάγνωση και τη συγγραφή βιβλίων οι άνθρωποι μπορούν να βρουν μια εσωτερική διέξοδο από την δυσκολία της εποχής και την εσωστρέφεια της ζωής; 

Πες μας κάποια βιβλία που διάβασες αυτά τα χρόνια της καραντίνας και ποιο σε απορρόφησε τόσο ώστε να ξεχάσεις για λίγο  την ισχύουσα κατάσταση της καθημερινότητας μας. 

Ν.Α. Εννοείται πως το πιστεύω αυτό. Η ανάγνωση βιβλίων μπορεί να αποτελέσει τη μεγαλύτερη διέξοδος μας από τα προβλήματα μας, τις αγωνίες μας και οτιδήποτε άλλο μας ενοχλεί. Και για εμάς που γράφουμε, η συγγραφή είναι ο καλύτερος τρόπος διεξόδου. Εγώ προσωπικά που είμαι ένας άνθρωπος που προ κορωνοϊού ταξίδευε συνέχεια, χρησιμοποίηση τη συγγραφή στον καιρό του lock down ως ένα τρόπο νοερού ταξιδιού με το μυαλού μου σε μέρη που το σώμα μου δεν μπορούσε να είναι.

Διάβασα διάφορα βιβλία η αλήθεια είναι. Θα σου πω ένα το οποίο με μάγεψε, το οποίο παντρεύει με μοναδικό τρόπο τα δυσάρεστα συναισθήματα με το γέλιο και το χιούμορ. Είναι το «Αϊλιν» της Οτέσα Μοσφεφκ το οποίο αξίζει να διαβαστεί. 

Κ.Β. Η συγγραφή για σένα είναι ένα μαγικό ταξίδι που σου δίνει ενέργεια ή είναι μια ναι μεν όμορφη διαδικασία αλλά που εν τέλει σε εξαντλεί;

Ποιο είναι το δυσκολότερο κομμάτι πάνω στη συγγραφή σου;  π.χ όταν γράφεις έναν χαρακτήρα του αντιθέτου φύλου ή έναν χαρακτήρα που είναι ακριβώς το άλλο άκρο από σένα; 

Υπάρχει κάποια σκηνή η κεφαλαίο στο βιβλίο σου που σε δυσκόλεψε αρκετά κατά τη διάρκεια της συγγραφής; Μόνο μην μας κάνεις spoiler...  😊

Ν.Α. Είναι ένα μαγικό ταξίδι που λατρεύω να το κάνω ξανά και ξανά ανεξάρτητα από την έκβαση του ή το αποτέλεσμα του. Ως άνθρωπος των ταξιδιών, το να γράφω μία ιστορία είναι ίσως το καλύτερο ταξίδι από όλα.

Όταν γράφω για έναν χαρακτήρα αντίθετο από μένα, γιατί καλούμε να δω τα πράγματα μέσα από μία τελείως διαφορετική σκοπιά.

Ολόκληρο κεφάλαιο δε θα το έλεγα ωστόσο υπάρχουν στιγμές, όπως η συζήτηση των δύο πρωταγωνιστών μου, του Άλεξ και της Άριας στην Αίγινα, που φέρει τόσα συναισθήματα και δύσκολα συναισθήματα, που ήθελα λεπτή διαχείριση αλλά και προσοχή για να μπορέσουν να αποτυπωθούν κατάλληλα. Πιστεύω ότι το κατάφερα.

Κ.Β. Έχεις ταξιδέψει σε μέρη literature privelages; Από την πλευρά του αναγνώστη, σε χώρες η περιοχές όπου έχεις "ζήσει" μέσα από  βιβλία αγαπημένων σου συγγραφέων  —κλασσικών η σύγχρονων— και από την πλευρά του συγγραφέα, χώρες ή περιοχές που έχεις γράψει σε βιβλίο σου, αλλά δεν είχες πάει ποτέ.

Ν.Α. Ναι έχω ταξιδέψει. Ξεχωρίζω το Παρίσι και την Κοπεγχάγη που εκτός από πανέμορφες πόλεις φέρουν και πλούσια συγγραφικά έργα.

Τώρα ως αναγνώστης είχα την τύχη να διαβάσω βιβλία που διαδραματίζονταν σε μέρη μακρινά και ιδιαίτερα που ακόμα και αν δεν καταφέρω να τα επισκεφτώ ποτέ, θα είναι σαν να το έχω κάνει μέσα από αυτά τα βιβλία. Από την πλευρά του συγγραφέα πάλι, προτιμώ να γράφω για μέρη που έχω επισκεφτεί για να μπορώ να τα διαχειριστώ και να περιγράφω με ακρίβεια τα όσα επιθυμώ να δείξω.

Κ.Β. Στο διαδίκτυο υπάρχουν σελίδες και blog όπου ανά τακτά χρονικά διαστήματα αναρτώνται κριτικές - απόψεις  βιβλίων. 

Πώς νιώθεις γι'αυτό; Καταρχήν τις διαβάζεις; Και πως αντιδράς σε μια αρνητική κριτική όταν είναι καλοπροαίρετη αλλά και αντίστοιχα όταν είναι κακοπροαίρετη. 

Ν.Α. Το βρίσκω ενδιαφέρον. Είναι ωραίο να μπορείς να διαβάσεις γνώμες αναγνωστών για τα έργα σου. Δυστυχώς τυχαίνει πολλές από αυτές να είναι άκυρες και προσέξτε, δε λέω να είναι αρνητικές ως προς κάποιο βιβλίο, αλλά να είναι ατεκμηρίωτες που απλά προσπαθούν να βλάψουν το έργο ή τον συγγραφέα. Αλλά ο καθένας μπορεί να γράφει ότι θέλει, αγαπάμε την ελευθερία λόγου και τις διαφορετικές απόψεις. Προσωπικά έχω μάθει να μην επηρεάζομαι ιδιαίτερα είτε μία κριτική είναι θετική είτε αρνητική. Αλλά να τις απορροφώ για να γίνομαι καλύτερος. Για την ώρα τολμώ να πω ότι έχω ακούσει καλά σχόλια για το βιβλίο μου αλλά και οι αρνητικές κριτικές χρειάζονται, οπότε τις περιμένω και αυτές με χαρά.

Κ.Β. Πως περνάς τον ελεύθερο χρόνο σου; Τι είδη λογοτεχνίας σου αρέσει να διαβάζεις; Πες μας έναν αγαπημένο σου συγγραφέα και έναν ποιητή, σύγχρονο η κλασσικό, Έλληνα η ξένο. 

Επίσης, έχεις λογοτεχνικές επιρροές από τους αγαπημένους σου συγγραφείς; 

Ν.Α. Στον ελεύθερο χρόνο κάνω πολλά η αλήθεια είναι. Μπορεί την ίδια μέρα να διαβάσω ένα βιβλίο, να παίξω ένα βιντεοπαιχνίδι με κάποιον φίλο μου, να βγω μία βόλτα, να κάνω γυμναστική, να δω μία ταινία ή να κάτσω με τους σκύλους μου. Είμαι άνθρωπος που φροντίζει να γεμίζει πάντα τον ελεύθερο του χρόνο με κάτι.

Αγαπημένος μου συγγραφέας είναι ο H.P Lovecraft ο οποίος για μένα αλλά και για τους περισσότερους είναι ο «πατέρας» του μεταφυσικού.Είναι απίστευτο να σκεφτεί κανείς πως έγραψε τα βιβλία του πριν από σχεδόν εκατό χρόνια και αντί τα έργα του να χάνουν σε δημοτικότητα, συνεχίζουν να κερδίζουν το αναγνωστικό κοινό και ειδικά τους λάτρεις των βιβλίων μυστηρίου και τρόμου. Οπότε αν και γράφω τελείως διαφορετικό είδος από ότι ο Lovecraft μπορώ να πω ότι έχει επηρεάσει τον τρόπο γραφείς, όπως και πολλοί άλλοι.

Κ.Β. Έχεις την επιλογή να δειπνήσεις με έναν συγγραφέα/ποιητή. Ποιον θα επιθυμούσες να περάσεις κάποιες ώρες μαζί;

Ν.Α. Θα διάλεγα τον Τόλκιν. Θα ήθελα όσο τίποτε άλλο να τον ρωτήσω πως γίνεται να σκέφτηκε και να έγραψε το αριστούργημα του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών» αλλά και όλα τα υπόλοιπα έργα του. Πως σκέφτηκε και δημιούργησε όλον αυτόν τον μαγικό και άκρως λεπτομερή κόσμο των βιβλίων του. Και φυσικά να τον ευχαριστήσω για την πλούσια συγγραφική του κληρονομιά.

Κ.Β. Υπάρχουν στιγμές που νιώθεις πως δεν έχεις ούτε διάθεση για ανάγνωση αλλά ούτε και για συγγραφή; Αναγνωστική ύφεση και συγγραφική αφλογιστία αντίστοιχα. Ποιοι είναι οι μέθοδοι που χρησιμοποιείς για να τα απωθήσεις; 

Ν.Α. Υπάρχουν ναι και δεν κάνω τίποτα για να τα απωθήσω, απλά περιμένω να περάσουν. Δε μου αρέσει να πιέζω τον εαυτό μου διαβάσει κάποιο βιβλίο ή να γράψει αντίστοιχα, όταν δεν είμαι στο “mood”, γιατί δε θα το ευχαριστηθώ και σίγουρα το αποτέλεσμα δε θα είναι το ιδανικό.

Κ.Β. Πες μας ένα αγαπημένο σου απόφθεγμα.

Ν.Α. Είναι από μία αγαπημένη σειρά, το Glee, όπου ο πρωταγωνιστής είχε πει: «Δες τη ζωή όχι όπως είναι αλλά όπως θα έπρεπε να είναι». 

Κ.Β. Αν το βιβλίο σου «Η φωτεινή πλευρά ενός γκρι ουρανού» ήταν τραγούδι ποιο θα ήταν; 

Ν. Α. Δεν το έχω σκεφτεί η αλήθεια είναι, οπότε δε θα ήθελα να προσποιηθώ ψέματα πως θα ήτανε το «Χ» ή το «Ψ». Ίσως θα έπρεπε να γράψω ένα ο ίδιος (αστειεύομαι..).

Κ.Β. Αυτή την περίοδο διαβάζεις κάποιο βιβλίο; Αν, ναι ποιο; 

Ν.Α. Κάθε περίοδο της ζωής μου διαβάζω βιβλία χαχα. Αυτή την περίοδο διαβάζω ένα βιβλίο με περισσότερα από 40 χρόνια ζωής, το «Η Σφίγγα», ένα εντυπωσιακό βιβλίο μυστηρίου στα όρια του τρόμου από έναν συγγραφέα μετρ του είδους, τον Graham Masterton. 

Κ.Β. Με ποιο κριτήριο αναζητάς και αγοράζεις βιβλία; Το εξώφυλλο, την υπόθεση στο οπισθόφυλλο η κάτι άλλο;

Ν.Α. Με βάση την υπόθεση! Αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να κρύψω πως ένα κακό εξώφυλλο θα με αποτρέψει να κοιτάξω το οπισθόφυλλο ενός βιβλίου ενώ την ίδια στιγμή ένα καλό εξώφυλλο θα μου κινήσει το ενδιαφέρον να το κάνω.

Κ.Β. Τι περιλαμβάνεται στα επόμενα συγγραφικά σου σχέδια; 

Ν.Α. Έχω δομήσει στο μυαλό μου την ιστορία του επόμενου μου βιβλίου, μένει να αρχίσω να τη γράφω. Δε βιάζομαι όμως. Σε αυτά τα πράγματα δε χρειάζεται βιασύνη αν θέλουμε το αποτέλεσμα να είναι καλό. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι κάθε μου βιβλίο θα είναι μια προσπάθεια με διπλό σκοπό: Τη διασκέδαση του αναγνώστη και την ευαισθητοποίηση του πάνω σε διάφορα θέματα με έμμεσο τρόπο μέσα από τα πλαίσια της πλοκής. Αγαπώ οι ιστορίες μου να περιλαμβάνουν μηνύματα και όχι απλά ιστορίες που θα ξεχαστούν μετά από λίγο καιρό.

Νίκο μου, σ' ευχαριστούμε πολύ για αυτή την όμορφη συζήτηση. 

Σου ευχόμαστε καλή επιτυχία σε ο,τι κάνεις, να' ναι καλοτάξιδο το βιβλίο σου. 

         {}{}{}

Κωνσταντίνα Βαβάση για το © Bookaholic Thoughts Fever 2021

Διαβάστε περισσότερα

Συνέντευξη με τον ποιητή Θεοφάνη Παναγιωτόπουλο.

Καλησπέρα σε  όλους και όλες, στη στήλη των συνεντεύξεων, σήμερα, φιλοξενούμε τον  Ποιητή Θεοφάνη Παναγιωτόπουλο.

Θεοφάνη, καλώς ήρθες στην ομάδα μας.

Β.Τ. Πότε ξεκίνησες να  αποτυπώνεις τις σκέψεις σου μέσα από την γραφή σου;
Και ποιο ήταν το έναυσμα.

Θ.Π. Γράφω σχετικά απο μικρή ηλικία πριν την εφηβεία ακόμη. Το έναυσμα ήταν και είναι πως είναι ο δικός μου τρόπος έκφρασης. Δεν δύναμαι να υπάρξω χωρίς την γραφή.


Β.Τ. Πώς βρίσκεις τις ιδέες σου και από πού αντλείς την έμπνευσή σου; Υπάρχει κάποιο μέρος, αντικείμενο, τραγούδι ή όλα αυτά μαζί, που πυροδοτεί την έμπνευση σου για γραφή;
Ποιες ώρες είναι "γόνιμες" για εσένα; Σου αρέσει νύχτα ή μέρα να γράφεις;

Θ.Π. Εδώ θυμάμαι κάποιους στίχους του Γάλλου ποιητή Paul Valery,
«Αν ένα πουλί μπορούσε να πει με ακρίβεια τί τραγουδάει, γιατί τραγουδάει, και τί είναι αυτό που το κάνει να τραγουδάει, δεν θα τραγούδαγε.»

Μπορώ να εμπνευστώ απο τα πάντα. Τις περισσότερες φορές μάλιστα κι απο πράγματα που μοιάζουν να είναι μικρής σημασίας. Ακόμη κι απο μια φράση που θα ακούσω στον δρόμο.
Συνήθως γράφω ξημερώματα.


Β.Τ. Έχεις γράψει 4 ποιητικές συλλογές και έχεις συμμετοχή σε μια συλλογική έκδοση.
Θέλεις να μας πείς κάποιες λεπτομέρειες σχετικά με αυτές τις ποιητικές συλλογές και ποια είναι η αγαπημένη σου, αν μπορείς να ξεχωρίσεις κάποια.

Θ.Π. Η πρώτη μου ποιητική συλλογή,
 '' Αειθαλές Σκίρτημα'' κυκλοφόρησε απο τις εκδόσεις Όστρια το 2016. Είναι μια συλλογή με ερωτικά και κάποια κοινωνικά ποιήματα. Την επόμενη χρονιά εκδόθηκε η πρώτη μου συλλογή διηγημάτων ''Ο Τελευταίος Ασπασμός'' πάλι απο τις εκδόσεις Όστρια και σήμερα βρίσκεται στην Β' έκδοση. 
Είναι ιστορίες μεταφυσικού κυρίως περιεχομένου.
Το 2018 κυκλοφόρησε μια ποιητική συλλογή σε συνεργασία με την κα Στέλλα Σουραφή, φιλόλογο και ποιήτρια ''Η Εκπλήρωση του Ανεκπλήρωτου'' μια συλλογή με ερωτικές επιστολογραφίες απο τις εκδόσεις άνεμος.

Φέτος με μεγάλη μου χαρά εκδόθηκε η νέα μου ποιητική ''μπλακ νόμπελ'' απο τις σπουδαίες εκδόσεις Οδός Πανός.

Β.Τ. Η πρόσφατη ποιητική συλλογή σου «ΜπλακΝόμπελ», πως προέκυψε; Θεματικά που κινείται;

Θ.Π. Η ποιητική συλλογή ''μπλακ νόμπελ'' είναι η πιο ιδιαίτερη ποιητική μου. Δεν γράφτηκε καθόλου εύκολα και τα νοήματα είναι κυρίως κοινωνικά ακόμη και μέσα στους ερωτικούς στίχους μου.

Β.Τ. Σε επηρεάζουν οι κριτικές-θετικές η αρνητικές- των αναγνωστών σου;
Πως αντιδράς στην κριτική, ή οποία ενδεχομένως να'ναι και αρνητική, αλλά πάντα καλοπροαίρετη;

Θ.Π. Πάντα χαίρομαι να ακούω τις κριτικές είτε θετικές είτε αρνητικές. Χρειαζόμαστε και τα δύο για να εξελιχθούμε. Δεν επηρεάζομαι, πατάω γερά στη γη και μένω προσηλωμένος  στη τέχνη μου.



Β.Τ. Σαν δημιουργός παθαίνεις ποτέ «Ποιητική αφλογιστία» και σαν αναγνώστης «Αναγνωστική ύφεση» ;
Κι αν «ναι», πώς τα ξεπερνάς;

Θ.Π. Σαφώς και τα δύο. Υπάρχουν περίοδοι αγρανάπαυσης. Πολλές φορές η θάλασσα φαίνεται κι είναι ίσως ήρεμη ώσπου να ξεσπάσει μεγάλη φουρτούνα και να παρασύρει τους ταξιδιώτες σε μια νέα γη.


Β.Τ.  Έχεις σπουδάσει; Τι αποκόμισες από τις σπουδές σου; Ασκείς το επάγγελμα σου;

Θ.Π. Οι σπουδές μου ανήκουν στον τομέα της φιλοσοφίας.
Έχω σπουδάσει θρησκειολογία. Ωστόσο ταυτόχρονα ήμουν και σπουδαστής στην δημοσιογραφία και στα ΜΜΕ.
Νιώθω τυχερός γιατί μέσα απο τις σπουδές μου έχω εντρυφήσει στην φιλοσοφία. Ασκώ το δεύτερο ως αρθρογράφος σε εβδομαδιαία εφημερίδα.


Β.Τ. Ποιο ήταν το αγαπημένο σου βιβλίο όταν ήσουν παιδί; Το έχεις ξαναδιαβάσει έκτοτε;

Θ.Π. Το αγαπημένο μου βιβλίο ήταν οι μύθοι του Αισώπου. Τα νοήματα και τα ηθικά διδάγματα των Μύθων παραμένουν διαχρονικά.


Β.Τ. Ποιος είναι για εσένα ο ορισμός του καλού βιβλίου; Η ποιότητα του είναι ανάλογη των σελίδων του;  η είναι ανεξάρτητο; ποια είναι η άποψη σου;

Θ.Π. Το καλό βιβλίο είναι εκείνο που θα το διαβάσεις μέχρι το τέλος και δεν θα μειωθεί καθόλου το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Η ποιότητα ενός έργου δεν έχει ποτέ σχέση με την ποσότητα των σελίδων.  Είναι κάτι πολύ διαφορετικό η έκταση απο την ποιότητα.


Β.Τ. Ποιο βιβλίο διαβάζεις αυτό τον καιρό; και ποιο θα πρότεινες αυτήν την εποχή; Γενικά, πώς επιλέγεις τα βιβλία που αγοράζεις; Με βάση τον συγγραφέα/ποιητή, την υπόθεση/ τους τίτλους ποιημάτων ή από το εξώφυλλο;

Θ.Π. Πρόσφατα τελείωσα το βιβλίου του συγγραφέα Μένη Κουμανταρέα ''Ο Θησαυρός του Χρόνου'' και  είναι και το μυθιστόρημα το οποίο προτείνω. Πολλές φορές όταν μου αρέσει ένα βιβλίο αναζητώ και όλα τα υπόλοιπα του συγγραφέα, άλλοτε με κεντρίζουν οι τίτλοι, ή η υπόθεση του βιβλίου. Και αντίστοιχα και στα ποιητικά, πολλές φορές διαβάζω ένα ποίημα ένος ποιητή και αναζητώ την συλλογή του.


Β.Τ. Πόσο οργανωμένη είναι η βιβλιοθήκη σου; Μπορείς να βρείς εύκολα, ένα βιβλίο άμα το ψάχνεις; Επίσης προσέχεις τα βιβλία σου ή τα τσακίζεις, τα υπογραμμίζεις σε σημεία που σε ενδιαφέρουν και σημειώνεις πάνω σ' αυτά;

Θ.Π. Η βιβλιοθήκη μου είναι πάντα οργανωμένη.  Σε όλο το σπίτι όμως υπάρχουν βιβλία. Ποτέ δεν σημειώνω επάνω στα βιβλία και οι σελιδοδείκτες είναι στην πρώτη γραμμή για να αποφύγω το κάθε ''τσάκισμα''.


Β.Τ. Με ποιον-α συγγραφέα ή Ποιητή/Ποιήτρια θα ήθελες να δειπνήσεις, αν είχες την ευκαιρία;

Θ.Π. Η αλήθεια είναι πως με τον ποιητή που ήθελα να δειπνήσω  νιώθω ευλογημένος γιατί έχει συμβεί. Βέβαια θα ήθελα να είχα την ευκαιρία με κάποιους ποιητές ακόμη όπως τον Ντίνο Χριστιανόπουλο και την Κική Δημουλά.

Β.Τ. Ολοκληρώνοντας αυτή την όμορφη συζήτηση θα θέλαμε να μας πείς πως μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί σου, όσοι επιθυμούν αλλά και που μπορούν να αποκτήσουν τα βιβλία σου.

Θ.Π. Μπορούν μέσω του facebook στα ελληνικά Θεοφάνης Λ. Παναγιωτόπουλος.


Ας κλείσουμε με ένα αγαπημένο σας απόφθεγμα η ποίημα, δικό σου η αλλού συγγραφέα/ ποιητή.

«ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ»
Μόνο το πηλίκιο μην αποθέσεις
όπως λιγοστεύεις τη στολή σου
μόνο εκείνο το ιερό πηλίκιο ανέγγιχτο να μείνει.
[...]
πριν σαλπίσει
το βραδινό σιωπητήριο και χαθείς
πάλι μακριά μου
σε ένα υπόλογο στρατόπεδο λιποτακτών αναμνήσεων.

''μπλακ νόμπελ'' εκδ. Οδός Πανός




Σ’ευχαριστούμε πολύ, Θεοφάνη, για την τιμή και χαρά να συμμετέχεις στην ομάδα μας. Σου ευχόμαστε κάθε επιτυχία και πάντα να είσαι δημιουργικός με αστείρευτη έμπνευση.


Σας ευχαριστώ θερμά για τις ευχές σας και για την όμορφη αυτή συζήτηση.







©Νάντια Βαβάση για το Bookaholic Thoughts 2019.

Διαβάστε περισσότερα