«Η συνεντευξη της Σοφιας Κραββαρίτη»

Η Σοφία Κραββαρίτη, μιλά στην Τζένη Κουκίδου, για το πρώτο της συγγραφικό "παιδί", «Ο Θεός άργησε πολύ».

Πως σας ήρθε η ιδέα;

Σ.Κ.: Όπως αναφέρω στην εισαγωγή, είναι βιωματικό. Μια κοπέλα από το διαδίκτυο, ξεκίνησε να μου μιλά ένα βράδυ και άρχισα να καταγράφω, μετά από δική της επιθυμία να ζωντανέψει η ιστορία της στις ψυχές των αναγνωστών, λόγια και συναισθήματα. Μιλώντας μαζί της όλο το διάστημα της συγγραφής για τα πραγματικά γεγονότα, ολοκληρώθηκε αυτό το βιβλίο εμπλουτίζοντας το επίσης με δανεικά ή και φανταστικά στοιχεία.

Που γράψατε το βιβλίο σας;

Σ.Κ.: Στο σπίτι μου, το οποίο έχω την τύχη να βρίσκεται δίπλα στην θάλασσα την οποία αγαπώ ιδιαίτερα και με βοήθησε πολύ στην έμπνευση της συγγραφής.

Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;

Σ.Κ.: Στην ουσία ενάμιση μήνα, αλλά υπολογίζοντας και τις διορθώσεις, ολοκληρώθηκε σε τρεις.

Πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;

Σ.Κ.: Ερωτικό ψυχογράφημα.

Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;

Σ.Κ.: Το βιβλίο περιγράφει την ιστορία ενός άντρα και μίας γυναίκας που βουτάνε στ’ άδυτα της ψυχής τους, προσπαθώντας να μαζέψουν κομμάτια από ένα παρελθόν, το οποίο έσπασε κάνοντας και τους ίδιους θρύψαλα αφήνοντας πληγές που δεν γιατρεύτηκαν ποτέ. Αυτό καθόρισε την μετέπειτα ζωή της ηρωίδος οδηγώντας την σε μία συναισθηματική κόλαση, καθώς και του ήρωα που κουβαλάει ένα μεγάλο μυστικό. Το οποίο μυστικό έρχεται στο φως μετά από μια φυγή εικοσιπέντε χρόνων και αποκαλύπτεται φέρνοντας την συντριβή. Οι ήρωες καλούνται πλέον να το διαχειριστούν. Ήρθε η ώρα να κάνουν τον απολογισμό τους και να μάθουν αν τελικά θ’ αντέξουν να είναι μαζί.

Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;

Σ.Κ.: Τα συναισθήματα. Τον πόνο, την απογοήτευση, την αγάπη που ξεχειλίζει από παντού...

Ποιος είναι ο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;

Σ.Κ.: Η Μαργαρίτα. Επειδή κατάφερε να με κάνει να συμπάσχω μαζί της κι επειδή όπως συμβαίνει πολύ συχνά, βρήκα στοιχεία από τον εαυτό μου σε αυτήν. Ή μπορεί και να της έδωσα στοιχεία του εαυτού μου. Όμως όλη η οδύνη και ο πόνος που πέρασε, όλη η κρυμένη αγάπη που είχε μέσα της, μ’ έκαναν να την αγαπήσω ιδιαίτερα.

Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;

Σ.Κ.: Τροφή για σκέψη. Ερωτήματα που μας βασανίζουν καθημερινά κι ενώ ξέρουμε τις απαντήσεις, κλείνουμε τα μάτια και ψάχνουμε στα τυφλά για άλλες. Μας προκαλεί να βουτήξουμε βαθιά μέσα μας και να συναντήσουμε την καρδιά μας, τα όνειρά μας. Μας φέρνει αντιμέτωπους με τον πόνο, επειδή τίποτα δεν είναι ρόδινο σε αυτή την ζωή. Μας βάζει να σταθούμε απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό, να τον κοιτάξουμε κατάματα και να δούμε την μόνη αλήθεια που υπάρχει. Είναι μια μάχη που πρέπει να δώσεις με τον εαυτό σου, για να κερδίσεις τον μεγάλο αγώνα της ζωής.

Ποια είναι η  μεγαλύτερη αγωνία σας;

Σ.Κ.: Μεγαλώνω πολλά χρόνια τώρα μόνη μου τρία παιδιά. Οπότε, μπορώ να πω ότι η κάθε μου στιγμή είναι η προσωπική κούρσα ταχύτητος της αγωνίας.

Φοβάστε...

Σ.Κ.: Τον θάνατο.

Αγαπάτε...

Σ.Κ.: Την ελευθερία.

Ελπίζετε...

Σ.Κ.: Σ’ ένα καλύτερο αύριο, στις αληθινές σχέσεις των ανθρώπων, σε όλα όσα ονειρευόμαστε.

Θέλετε...

Σ.Κ.: Να είναι πάντα καλά τα παιδιά μου και να τα καμαρώνω.

Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;

Σ.Κ.: Όσοι πόνεσαν, όσοι προδόθηκαν, όσοι δεν μίλησαν ποτέ για το ανεκπλήρωτο και ήταν πάντα εκεί να το περιμένουν, όσοι ψάχνουν ακόμη τον μεγάλο έρωτα κάπου ανάμεσα στα χαλάσματα της ζωής τους, όσοι έχουν ακόμα συντροφιά την ελπίδα, αλλά και όσοι διάλεξαν την θλίψη για παρέα, όσοι σκορπίστηκαν και βρήκαν το κουράγιο να μαζέψουν τα κομμάτια τους. Αλλά και όσοι δεν το βρήκαν. Όλοι όσοι αγάπησαν.

Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;

Σ.Κ.: Επειδή οι περισσότεροι νομίζω ότι θα βρουν ένα κομμάτι του εαυτού τους σε αυτό. Κι επειδή μπορεί να καταφέρει να σας ταξιδέψει στα άγνωστα μονοπάτια της ψυχής σας που δεν τα έχετε επισκεφθεί. Σε γωνίες σκοτεινές. Και ίσως να βρείτε το δικό σας φως.

Γιατί δεν πρέπει;

Σ.Κ.: Δεν θέλω να πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος λόγος που το καθιστά ακατάλληλο για ανάγνωση σε οποιαδήποτε ψυχολογική κατάσταση κι αν βρίσκεται κάποιος. Αντιθέτως θα έλεγα ότι είναι πολλοί οι λόγοι για να το διαβάσετε. Ο καθένας μας μπορεί να κουβαλάει ανεκπλήρωτα ‘θέλω’ και να βασανίζεται από ανείπωτα λόγια. Η ηρωίδα μου προσπάθησε να βρει την Ιθάκη της. Αυτό από μόνο του, είναι λόγος για ν’ ανακαλύψετε την ρότα που τράβηξε η σχεδία της.

Που/πως μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;

Σ.Κ.: Από αρχές Δεκέμβρη θα διατίθεται στα βιβλιοπωλεία και φυσικά όσοι επικοινωνούν μαζί μου θα μπορούν να το αποκτήσουν ενυπόγραφο.

Που μπορούμε να βρούμε εσάς;

Σ.Κ.: Κάπου χαμένη στον δικό μου κόσμο, να προσπαθώ να δώσω σάρκα και οστά στα όνειρά μου.

Ποιο χρώμα του ταιριάζει;

Σ.Κ.: Μπλε της θάλασσας και του ουρανού, κόκκινο του πάθους.

Ποια μουσική;

Σ.Κ.: Το τραγούδι ‘Ταξίδι στην βροχή’.

Ποιο άρωμα;

Σ.Κ.: Μεθυστική βανίλια...

Ποιο συναίσθημα;

Σ.Κ.: Ο πόνος της μόνιμης προσμονής.

Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;

Σ.Κ.: Μια παλιά κιτρινισμένη φωτογραφία πάνω στην οποία είναι αποτυπωμένα όλα τα συναισθήματα που ταξίδεψαν με το πέρασμα του χρόνου.

Αν δεν ήσασταν συγγραφέας, τι θα μπορούσατε να είστε;

Σ.Κ.: Φωτογράφος. Αγαπώ πολύ την φωτογραφία και είχα ξεκινήσει σπουδές, τις οποίες αναγκάστηκα να διακόψω. Θα μου άρεσε να φυλακίζω την στιγμή σε μια φωτογραφία, επειδή εκεί η στιγμή ζει για πάντα. Το χαμόγελο είναι αιώνιο, όπως και η λάμψη των ματιών. Μια χαρούμενη στιγμή, ένα γέλιο σε μια φωτογραφία, διατηρούνται για πάντα και δεν στα κλέβει κανείς. Και πλέον έχουμε απόλυτη ανάγκη αυτές τις στιγμές, ακόμα κι αν είναι δανεικές από μια φωτογραφία.

Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;

Σ.Κ.: Τομ Ρόμπινς. Είναι η αδυναμία μου. Τον αγαπώ πολύ.

Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;

Σ.Κ.: Σχετικά με τον τρόπο που σκέφτομαι, σίγουρα τα βιβλία ‘Ο γλάρος Ιωνάθαν’,‘Ο τρυποκάρυδος’, αλλά και ο ‘Μικρός πρίγκιπας’. Τον τρόπο ζωής μου δεν θα έλεγα ότι τον έχει επηρεάσει συγκεκριμένο βιβλίο. Ίσως συνδυασμός πολλών. Στην γραφή προσπαθώ να έχω το δικό μου στυλ. Άλλωστε πιστεύω στην μοναδικότητα του καθενός.

Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε τη συνέχεια και τις τύχες τους;

Σ.Κ.: Σαφέστατα μπορούν. Αν και έχω το τέλος στο μυαλό μου, μπορούν να με οδηγήσουν μέσα από καταστάσεις που δεν είχα υπολογίσει. Ήξερα από την αρχή το τέλος στο βιβλίο μου, αλλά έφτασα εκεί μέσα από κάποιες δικές τους επιθυμίες και ο ήρωάς μου θα έλεγα ότι μου υπέδειξε μόνος του τον δρόμο που θ’ ακολουθούσε αυτός τουλάχιστον.

Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;

Σ.Κ.: Νομίζω ότι πρέπει να διαθέτεις φαντασία. Το συγκεκριμένο βιβλίο ξεκίνησε σαν διήγημα και έφτασε εδώ. Άφησα στην μέση κάτι άλλο που είχα ξεκινήσει και στην πορεία της συγγραφής του ‘Ο Θεός άργησε πολύ’ γεννήθηκε στο μυαλό μου η ιδέα να γίνει τριλογία με τα τρία μέρη ανεξάρτητα το ένα από το άλλο, επειδή δεν θέλω να αφήσω τους αναγνώστες με ερωτηματικά. Πιστεύω ότι η εμπειρία έρχεται όσο γράφεις. Ο λόγος σου σίγουρα γίνεται πιο μεστός και πιο ώριμος. Αυτό όμως μπορεί να είναι κάτι που διαθέτεις έτσι κι αλλιώς, αλλά αν δεν έχεις φαντασία, ίσως να μην μπορείς να το διαχειριστείς σωστά, ώστε ν’ αποτυπώσεις τις σκέψεις σου στο χαρτί. Είναι όμως προσωπική άποψη εφόσον ακόμα είμαι στο ξεκίνημά μου.

Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;

Σ.Κ.: Δύσκολη ερώτηση. Θέλω σαν αναγνώστρια να μου κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι την τελευταία σελίδα. Άποψή μου είναι ότι ο συγγραφέας θα πρέπει στο κάθε βιβλίο του να λέει μόνο όσα νιώθει την ανάγκη να πει βάζοντας μέσα σε αυτό την ψυχή του. Έχοντας αγάπη για αυτό που κάνεις, το βιβλίο μπαίνει στις καρδιές των αναγνωστών και γίνεται κομμάτι της ψυχής τους.

Τι την αποτυχία;

Σ.Κ.: Βιβλία επαναλαμβανόμενα που αντιγράφουν τον εαυτό τους, εμένα προσωπικά σαν αναγνώστρια μου είναι αδιάφορα. Όταν ο συγγραφέας δεν βάζει κάτι από τον ίδιο, όταν δεν το δημιουργεί με τον καρδιά του και γράφει απλά για να δώσει άλλο ένα βιβλίο, αυτό το θεωρώ αποτυχία. Η συγγραφή είναι έμπνευση και κατάθεση ψυχής και νομίζω ότι αυτό πρέπει ν’ ακολουθείς.

Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;

Σ.Κ.: Αυτό είναι προσωπική υπόθεση του καθενός. Γνωρίζουμε όλοι τα όριά μας. Αν κάποια στιγμή δεν θέλω να διαβάσω, κάτι που μπορεί να μου τύχει, δεν θα διαβάσω. Απλά αδυνατώ να το κάνω, επειδή μέσα από το κάθε βιβλίο, ζω όλα όσα συμβαίνουν. Και μου αρέσει όταν ξεκινώ κάποιο να είμαι μέσα σε αυτό. Κατά καιρούς πάλι, διαβάζω ασταμάτητα. Σ’ εμένα λοιπόν μπορεί να υπάρξει κατάχρηση. Αλλά είναι μια ερώτηση στην οποία δεν θα ήθελα ν’ απαντήσω περισσότερο. Ο καθένας μας είναι διαφορετικός και ο δικός μου τρόπος σκέψης δεν μπορεί να είναι ίδιος με κάποιου άλλου. Απλά θέλω να πιστεύω ότι το βιβλίο αγαπιέται αρκετά ώστε να είναι απόλαυση και όχι μέτρο επίδειξης.

Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;

Σ.Κ.: Κραυγή.

Σας ευχαριστώ πολύ για την δυνατότητα που μου δώσατε να παρουσιάσω το βιβλίο μου μέσα από αυτή την συνέντευξη.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Όστρια

Το βίντεο του βιβλίου:
https://youtu.be/-0BwalU-MKQ

Στο βιογραφικό της...

Γεννήθηκα στην Αθήνα τον Φεβρουάριο του 1974. Τελείωσα οικονομικό κλάδο στο Επαγγελματικό Λύκειο και στην συνέχεια ξεκίνησα σπουδές φωτογραφίας τις οποίες δεν μπόρεσα να ολοκληρώσω. Έχω κάνει αρκετές δουλειές μέχρι τώρα. Η τελευταία ήταν πωλήτρια–ταμίας σε αλυσίδα σούπερ μάρκετ. Αυτό τον καιρό ασχολούμαι αποκλειστικά με την συγγραφή. Ζω με τα τρία παιδιά μου σ’ ένα παραθαλάσσιο χωριό της Κορινθίας. Αγαπώ την τέχνη σε κάθε της μορφή και λατρεύω την μουσική. Από τότε που έμαθα να διαβάζω, τα βιβλία με συντροφεύουν πάντα. Το ‘‘Ο Θεός άργησε πολύ’ είναι το πρώτο μου ολοκληρωμένο έργο. Διαθέτω επίσης τα διηγήματα ‘Η Σκιά’, ‘Η μορφή του Ερέβους’, το οποίο είναι συνεργασία και μια ανέκδοτη ποιητική συλλογή.

Αυτό τον καιρό δουλεύω πάνω στο τρίτο διήγημά μου επίσης συνεργασία, και στο δεύτερο μυθιστόρημά μου.

Πηγή :koukidaki.blogspot.gr