«Η συνέντευξη της Μαρίας Γαβριελάτου»

Οι συνεντεύξεις του Bookaholic Thought, επέστρεψαν και την νέα χρόνια, με πρώτη την αγαπημένη μας συγγραφέα Μαρία Γαβριελατου.

B.T. Μαρία, σ' ευχαριστούμε  πολύ για την τιμή και χαρά να μιλήσεις στην ομάδα μας, για σένα και την συγγραφική σου πορεία.

Μ.Γ. Και εγώ σας ευχαριστώ για την φιλοξενία σας στην ομάδα.

B.T. Ερώτηση: Θα' θελα αρχικά να σε ρωτήσω πότε ξεκίνησες να γράφεις και ποιο ηταν το έναυσμα;

Μ.Γ. Δεν θυμάμαι πότε ξεκίνησα να γράφω γιατί ξεκίνησα από παιδί και δεν θυμάμαι την ηλικία. Έγραφα μικρά στιχάκια θυμάμαι και κάποιες σκέψεις σκόρπιες όταν θύμωνα με την μητέρα μου όταν με μάλωνε γιατί δεν θα πω πως ήμουνα και το καλύτερο παιδί. Αυτό τελικά ίσως  να ήταν και το έναυσμα γιατί στην πορεία μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι ξεκίναγε από ψυχική ανάγκη γιατί αυτά που ήθελα να πω και να εκφράσω ίσως δεν είχα το θάρρος να τα εξωτερικεύσω έτσι είχα πάντα πιστό φίλο ένα χαρτί και ένα μολύβι.

B.T. Ερώτηση: Πώς βρίσκεις τις ιδέες σου; Από πού αντλείς την έμπνευσή σου; Υπάρχει κάποιο μέρος ή αντικείμενο ή τραγούδι ή όλα αυτά μαζί, που πυροδοτεί την έμπνευση σου για συγγραφή;

Μ.Γ. Οι ιδέες μου προέρχονται από παντού,όπως έχω ξαναπεί για μένα μια εικόνα, ένα φιλί, ένας στίχος τραγουδιού και πολλά άλλα μπορεί να είναι έμπνευση και ιδέα μαζί για την δημιουργία μιας ιστορίας.  Για παράδειγμα η έμπνευση μου για την "Μυστική Δαντέλα", ήρθε μια νύχτα γλυκιά φθινοπωρινή ακούγοντας μουσική και περνώντας η ματιά μου από το πορτρέτο της γιαγιάς μου που έχω στο σαλόνι μου.
Εκεί πέρασε και η ιστορία της Ελισσώς σαν κινηματογραφική ταινία απο μπροστά μου.
Έτσι κάθε φορά κάτι διαφορετικό πυροδοτεί την έμπνευση μου και ποτέ τα ίδια πράγματα.
Το μόνο ίσως που δεν αλλάζει την εποχή που μανιωδώς γράφω είναι η μουσική του Μάνου Χατζιδάκη που λατρεύω και συγκεκριμένα το κομμάτι "The Death of blue" για την ηρεμία και την δυναμική που δίνει στα κύτταρα του μυαλού μου.

B.T. Ερώτηση: Έχουν εκδοθεί 3 βιβλία σου, δύο νέα και μια επανέκδοση. Όμως, ποσά βιβλία έχεις γράψει συνολικά , και με αυτά που ίσως παραμένουν ακόμη στο "συρτάρι" σου;

Μ.Γ. Όχι δεν έχουν εκδοθεί 3 βιβλία αλλά 2. Από αυτά τα δυο το ένα επανεκδόθηκε πριν λίγο καιρό με τον τίτλο όταν "Ο ΡΗΓΑΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΗΝ ΝΤΑΜΑ" και είναι το βιβλίο "ΟΣΑ Η ΑΓΑΠΗ ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ", ένας τίτλος που αναγκάστηκα να δεχτώ κατόπιν πιέσεως από τον προηγούμενο εκδοτικό οίκο που ήμουν.
Τώρα νιώθω ιδιαίτερη χαρά γι'αυτό το βιβλίο γιατί οι "Εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ", πίστεψαν σε αυτό το βιβλίο πόνταραν στην αξία του τίτλου, που είχα δώσει από τις πρώτες κιόλας σελίδες την εποχή που το έγραφα και κυρίως έπαψα να νιώθω αυτό το βιβλίο σαν ρούχο δανεικό, γιατί για μένα η αλλάγη τότε του τίτλου ήταν σαν να διαμέλησαν την ψυχή μου!
Στο συρτάρι μου έχω ακόμα άλλα τέσσερα και έχω ξεκίνησει και το επόμενο.Διαφορετικά εντελώς το ένα από το άλλο με άλλο ύφος με διαφορετική θεματολογία, μάλιστα το ένα είναι με κωμικά στοιχεία γραμμένο. Πειραματίζομαι γενικά σε όλα τα είδη γιατί απλά δεν μ'αρέσει η μονοτονία. Και φυσικά τώρα περιμένω την επανέκδοση της "ΜΥΣΤΙΚΗΣ ΔΑΝΤΕΛΑΣ" και σε λίγες μέρες το βιβλίο αυτό που τόσο αγαπήθηκε θα βρίσκετε στα χέρια σας.

Β.Τ. Ερώτηση: Το πρώτο σου βιβλιο, που εκδόθηκε η "Μυστική δαντέλα" ειναι μια ιστορία που διαδραματίζεται την δεκαετία του 1920. Μιλάει για την ζωή της Ελισσώς μιας νησιωτοπούλας που περνάει δύσκολες καταστάσεις με εναλλαγές συναισθημάτων, μυστικά, προδοσία, πόνο αλλά που στο τέλος βγαίνει νικήτρια της ζωής και των καταστάσεων. ....θες να μας μιλήσεις λίγο για αυτή την ιστορία.

Μ.Γ. Τι να πρωτοπώ για την Ελισσώ και για την "ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΑΝΤΕΛΑ", είναι τόσα μα τόσα πολλά αυτά που θα συναντήσει ο αναγνώστης σε αυτό το βιβλίο που πιστεύω πως θα αγγίξει την ψυχή του και θα ρουφήξει μέχρι και την τελευταία σελίδα, όπως μου έχουν πει τόσοι αναγνώστες. Η Ελισσώ πλάστηκε στην αρχή για να ζήσει μια μεγάλη ιστορία αγάπης αλλά στην πορεία εκείνη με οδήγησε σε άλλα μονοπάτια και έπεσε σε μια περίοδο της ζωής μου που ότι με έπνιγε για μήνες βγήκε στο χαρτί. Η Ελισσώ για μένα εκτός από ηρωίδα της καρδιάς μου θα μπορούσε να είναι και μια ηρωίδα ζωής  στην εποχή που έζησε. Ήταν αγρίμι στην ψυχή  και όσες φορές και αν λύγισε στάθηκε γερά στα πόδια της και όσο και αν μίσησε και ήθελε να εκδικηθεί όσους την κατέστρεψαν η ζωή η ίδια έφερε την δικαίωση αφήνοντας την μοίρα να πάρει την νέμεση στα χέρια της χωρίς να βάψει με αίμα χέρια και ψυχή η Ελισσώ μου.

B.T. Ερώτηση: Ποιον ήρωα στα βιβλία σου, αγαπάς περισσότερο;

Μ.Γ. Δεν μπορώ να πω ποιον αγαπάω περισσότερο όλοι οι ήρωες είναι γέννημα θρέμα δικό μου ποιον λοιπόν να πω πως αγαπώ περισσότερο, είναι σαν να κάνω διακρίσεις. Όμως το περισσότερο δέσιμο το νιώθω με την Ελισσώ και αυτό γιατί η μορφή της Ελισσώς ταυτίστηκε στο μυαλό μου με την φωτογραφία της γιαγιάς μου της Μαρίας που λάτρευα και έχασα χωρίς να προλάβω να την χαρώ. Κάθε φορά που κοιτώ το πορτρέτο είναι σαν να βλέπω και τα δυο πρόσωπα μαζί. Παρόλο που προηγήθηκαν τρια βιβλία πριν την "ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΑΝΤΕΛΑ" μια ιδέα παραπάνω αδυναμίας την έκλεψε η Ελισσώ.

B.T. Ερώτηση: Ποιο είδος λογοτεχνίας σου αρέσει περισσότερο; διήγημα, νουβέλα ή μυθιστόρημα; και ποιο είδος μυθιστορήματος;αισθηματικό,ιστορικό,τρόμου η φαντασίας;

Μ.Γ. Όλα τα είδη λογοτεχνίας μ'αρέσουν με ιδιαίτερη αδυναμία στα μυθιστορήματα εποχής με ιστορικά στοιχεία μέσα. Τα αισθηματικά δεν είναι πως δεν τα διαβάζω αλλά επειδή μ'αρέσουν τα δυνατά βιβλία δεν τα προτιμώ ιδιαίτερα. Τα αστυνομικά είναι η αδυναμία μου γι'αυτο και τώρα πειραματίζομαι στην γραφή αστυνομικού βιβλίου. Τα βιβλία τρόμου όχι  δεν τα προτιμώ.

B.T. Ερώτηση: Σαν δημιουργός παθαίνεις ποτε συγγραφική αφλογιστία και σαν αναγνώστης αναγνωστική ύφεση; Κι αν «ναι», πώς τα ξεπερνάς;

Μ.Γ. Ναι υπάρχουν στιγμές και εποχές που δεν μπορώ να συγκεντρωθω να γράψω, όμως το μυαλό μου πολιορκήται, συνεχώς, από ιδέες και ιστορίες που όταν έρθει η στιγμή παίρνουν φωτιά τα πλήκτρα του υπολογιστή.
Δεν πιέζω ποτέ τον εαυτό μου, και ειδικά τα τελευταία χρόνια, να κάνει κάτι κάτω από το καθεστώς πίεσης. Ξέρω πως η ψυχολογία μου πολλές φορές επηρεάζει αρνητικά την διάθεση μου όπως επίσης γνωρίζω και πότε θα μου στείλει το μήνυμα της αισιοδοξίας και το πράσινο φως να προχωρήσω!
Όσο για τις φάσεις της αναγνωστικής ύφεσης ήδη βρίσκομαι αυτή την εποχή.
Και γι'αυτό τώρα πια κοιτάω να το δαμάζω. Κάποτε διάβαζα μανιωδώς το ένα βιβλίο μετά το άλλο και καμάρωνα κιόλας που τελείωνα πέντε βιβλία την εβδομάδα. Περνώντας τα χρόνια και κάνοντας την υπερβολή αυτή, φαίνεται κουράστηκα και όλα είχαν γίνει μύλος στο μυαλό μου. Έτσι σταμάτησα και έβαλα ένα μέτρο, γιατί το θέμα δεν ήταν να διαβάσω πολύ αλλά να το ευχαριστηθώ κιόλας.
Το βιβλίο είναι ένα ταξίδι στην γνώση, ένα ταξίδι της ψυχής και όταν ο ταξιδιώτης δεν κάνει μία στάση, για ξεκούραση του μυαλού τότε όσα ταξίδια έκανε πήγαν χαμένα και γυρνάει με άδειες τις βαλίτσες της ψυχής του!

B.T. Ερώτηση: Μέσα από τα βιβλία σου, υπάρχουν κάποια μηνύματα που επιδιώκεις να 'περάσεις' στους αναγνώστες σου και σε ποιό είδος αναγνωστικού κοινού, συνήθως, απευθύνεσαι μέσα από το έργο σου;

Μ.Γ. Ναι, πάντα θέλω να περνάω μηνύματα στα βιβλία μου, ίσως γιατι μέσα από αυτά  έχω και εγώ ανάγκη τα  μηνύματα, είναι σαν την παροιμία ''τα λέω στην νύφη να τ'ακούει η πεθερά''.
Η πίστη, η αγάπη , η ελευθερία, η δύναμη είναι από τα μηνύματα που θέλω να περάσω στον αναγνώστη, όπως και τόσα άλλα που θα μας πάρει σελίδες αν τα απαριθμήσω. Όσο για το αναγνωστικό κοινό, εγώ θέλω να πιστεύω πως τα βιβλία μου απευθύνονται σε όλα τα είδη και ηλικίες. Φυσικά το θέμα είναι πάντα στα χέρια του αναγνώστη, τι θέλει από ένα βιβλίο, για παράδειγμα κάποιος που διαβάζει μόνο βιβλία τρόμου σαφώς δεν θα τον καλύψω εγώ με τα βιβλία μου. Εγώ με αγάπη και σεβασμό προς τον αναγνώστη, προσπαθώ να δίνω αξιοπρεπή βιβλία και από κει και πέρα τον αφήνω στην δική του επιλογή.

B.T. Ερώτηση: Πιστεύεις στη συλλογική συγγραφή; Και στην παράλληλη λογοτεχνία;

Μ.Γ. Ναι, πιστεύω στην παράλληλη λογοτεχνία και στην συλλογική συγγραφή, φτάνει να ταιριάζουν οι ψυχές των συγγραφέων. Εκεί που σταματάει η ψυχή του ενός να συνεχίζει του άλλου. Είναι για μένα πρόκληση κάτι τέτοιο και έχω στα άμεσα σχέδια μου να το τολμήσω.
Έχω βρει και συνοδοιπόρους γι'αυτό το τόλμημα!

B.T. Ερώτηση: Τι σου αρέσει να κάνεις όταν δεν γράφεις η δεν διαβάζεις στον ελέυθερο χρόνο σου;Απ'οτι ξέρουμε εκτός από τη συγγραφή ασχολείσαι και με τη δημιουργία κάποιων έργων Τέχνης, από ποτέ ξεκίνησες ν' ασχολείσαι; Θες να μας πεις κάτι  για αυτή την ενασχόληση σου;

Μ.Γ. Α, εδώ έχω πρόβλημα, γιατί σπάνια έχω ελεύθερο χρόνο, και σε αυτό θυμώνω που το 24ωρο δεν είναι παραπάνω. Ελπίζω να μην διαβαζουν αυτή την στιγμή εργαζόμενοι και με επικυρήξουν χαχαχαχα.
Εκμεταλεύομαι την κάθε στιγμή και κάθε λεπτό και ειδικά σήμερα που είμαι άνεργη, συνδιάζοντας τα του οίκου μου με τα χόμπι  μου, οπως η δημιουργία έργων   τέχνης. Κάνω κατασκευές, ζωγραφίζω όταν έχω παραγγελείες και γενικά μέσα από τα πινέλα μου και τα χρώματα βάζω χρώμα στην ζωή μου και στις ώρες μου, ελεύθερες ή μη.
Η ενασχόληση μου με τις κατασκευές ξεκινησε πριν λίγα χρόνια, εκ φύσεως ανήσυχο πνεύμα, και χωρίς να επιτρέπω την πολυτέλεια στον εαυτό μου να κάθομαι άπραγη, βρήκα και έναν άλλο τρόπο να δημιουργώ. Αυτό με ξεκουράζει, με ικανοποιεί και μαζί με την συγγραφή είναι κομμάτια της ζωής μου...είναι απλά οι ΑΝΑΣΕΣ ΜΟΥ! Και φυσικά είναι και ένα χόμπι, που κατά καιρούς βιοπορίζομαι, γιατί δουλεύω με τις ανάγκες της εποχής και  περισσότερη δουλειά υπάρχει τα Χριστούγεννα και το Πάσχα.

B.T. Ερώτηση: Μητέρα, σύζυγος, συγγραφέας, δημιουργός.
Μαρία, ποσό δύσκολο είναι  να κατανέμεις τον χρόνο σου σ' όλα;

Μ.Γ. Τώρα πια, και κάτω από πιο δύσκολες συνθήκες που έχω ζήσει, με ρυθμούς τρελούς, με τα παιδιά και τις υποχρεώσεις τους, δεν θα πω πως έχω και πάλι χρόνο, απλά έχω την δυνατότητα να τον χειρίζομαι πιο εύκολα, χωρίς πίεση, κάτι που με άγχωνε παλαιότερα...
Τα παιδιά μου είναι μεγάλα πια και δεν μου απορροφούν τους τρελούς χρόνους όπως κάποτε, ο σύζυγος μου είναι καλλιτέχνης, και μετά  από 28 ολόκληρα χρόνια μαζί, έτσι όπως έχει ζημωθεί οι σχέση μας, κατανοεί τις ανάγκες μου, το ίδιο κάνω και εγώ για εκείνον, έτσι δεν διεκδικεί τον χρόνο μου και είμαι ελεύθερη να τον διαθέσω εγώ όπως νομίζω, δημιουργώντας, είτε με την συγγραφή είτε με τα έργα μου. Κλεισμένοι, και οι δυο, ο καθένας στον χώρο του, δημιουργώντας, ξέρουμε την στιγμή που θα κάνουμε την παύση για να είμαστε μαζί, για να μοιραστούμε τα θέματα της οικογένειας αλλά και για να ανταλλάξουμε απόψεις, να βγούμε έξω ή να απολαύσουμε μια ωραία βραδιά με τα παιδιά μας, που τώρα πια τα βλέπουμε λίγες ώρες της ημέρας μιας και εργάζονται, και έχουν φυσικά και την προσωπική τους ζωή.

Β.Τ. Ερώτηση: Στη συγγραφή, ποιο είναι το πρόγραμμα που ακολουθείς όταν γράφεις ένα έργο και σε πόσο χρονικό διάστημα; ποιος σε βοηθάει περισσότερο και με ποιον τρόπο κατα την διάρκεια.Παίρνει διαφορετική διάσταση η καθημερινότητά σου όσο διαρκεί η συγγραφή ενός βιβλίου;

Μ.Γ. Το μόνο πρόγραμμα που ακολουθώ είναι στο ωράριο... Συνήθως, γράφω βράδυ που στο σπίτι επικρατεί απόλυτη ησυχία, και τον μόνο ήχο που συγχωρώ είναι  το τικ-τακ του ρολογιού και το τιτίβισμα των πουλιών, όταν με βρει το ξημέρωμα.
Χρονικό διάστημα δεν έβαλα ποτέ και ούτε θα βάλω, είναι κάτι που πιστεύω δεν μου χρειάζεται, γιατί το μόνο που με νοιάζει είναι να βγει καλό το βιβλίο. Γι 'αυτο και κάθε βιβλίο μου, παίρνει ένα με δυο χρόνια, ανάλογα με την θεματολογία πάντα. Δεν είμαι εργοστάσιο παραγωγής μυθιστορημάτων, μια ονειροπόλα είμαι και δεν θα μπω ποτέ στην διαδικασία αυτή, να βιαστώ να τελειώσω κάτι.
Σημασία για μένα είναι να βγει κάτι καλό, κάτι που ο  αναγνώστης θα το ευχαριστηθεί και δεν θα κλάψει τα λεφτά του που με αγόρασε.
Αυτοί για μένα είναι οι ''νόμοι΄΄ που έχω βάλει στην ζωή μου, σε ό,τι αφορά την συγγραφή.
Αγάπη και μεράκι ζωής είναι η συγγραφή... γιατί να το χαλάσω όλο αυτό;
Κανείς δεν με βοηθάει κατά την διάρκεια που γράφω, αυτές οι στιγμές είναι μοναχικές, ηθελημένα μοναχικές. Δεν μπορώ και δεν θέλω να βάλω κανέναν στο παιχνίδι.
Ναι, πολλές φορές παίρνει διαφορετική διάσταση η καθημερινότητα μου...όταν γράφω το νιώθω είμαι πιο ευτυχισμένη, πιο αφηρημένη... γίνομαι πιο ονειροπόλα, γενικά είμαι σε φάση όμορφη, δημιουργική και φαίνεται έντονα στην διάρκεια της ημέρας. Επίσης, να συμπληρώσω πως είμαι και αρκετά αφηρημένη ειδικά αν σκέφτομαι πως θα συνεχίσω την πορεία των ηρώων μου και το μυαλό ταξιδεύει, ναι θα το ομολογήσω έχω κάψει μπόλικα φαγητά και έχω κάνει πολλά από αυτά λύσσα χαχαχαχα!!!

Β.Τ Ερώτηση: Ποιο ειναι το ελάτωμμα και προτέρημα σου το οποίο ενδέχεται να σε βοηθάει η να σε εμποδίζει κατα την διάρκεια της συγγραφής;

Μ.Γ. Το ελλάτωμα μου, είναι το άγχος, είμαι τρομερά αγχωτικό άτομο και αυτό είναι ένα εμπόδιο πολλές φορές για να πω ''όχι δεν έχω διάθεση να γράψω σήμερα''. Αυτό μπορεί να κρατήσει μέρες, αλλά προσπαθώ να το ελέγχω, για ένα και μόνο λόγο, γιατί το ταξίδι στην συγγραφή με βοηθά ψυχολογικά και ας φορτώνομαι τα προβλήματα των ηρώων μου. Προτέρημα για μένα, είναι η τελειομανία μου, αυτή με βοηθά να δουλεύω πολύ και να προσπαθώ περισσότερο, και φυσικά το πάθος μου με ό,τι καταπιάνομαι.

Β.Τ. Ερώτηση: Τι σου αρέσει περισσότερο στη συγγραφή; και ποιο πιστέυεις πως ειναι το δυσκολότερο σημείο της συγγραφής; πιστέυεις πως υπάρχουν συστατικά επιτυχίας μιας ιστορίας;

Μ.Γ. Δύσκολη ερώτηση αυτή... αλλά θα πω πως στην συγγραφή μ'αρέσουν τα πάντα, γιατί ξεκινάω με πάθος ένα βιβλίο και όταν προχωράει και πηγαίνει καλά, το πάθος αυξάνεται, οπότε οι συγκλονιστικές στιγμές που ζω γράφοντας, μου δίνουν την υπέρτατη ικανοποίηση.
Το δυσκολότερο σημείο για μένα, είναι να περάσεις τα συναισθήματα του ήρωα ή της ηρωίδας στον αναγνώστη, έτσι ώστε να γίνει ένα με εκείνον, να τον κάνει κομμάτι δικό του, να ξυπνήσει τις αισθήσεις του. Συστατικά επιτυχίας για ένα βιβλίο, εκτός από το να είναι καλογραμμένο, σαφώς είναι και το θέμα του, φτάνει ο συγγραφέας να το έχει προσεγγίσει σωστά και δυνατά. Αλλά και πάλι, όλα αυτά δεν σημαίνει πως θα φέρουν την επιτυχία, γιατί εκ πείρας, έχω διαβάσει βιβλία εξαιρετικά που δεν έκαναν επιτυχία και βιβλία που δεν άξιζαν και έγιναν μπεστ- σέλερ. Είναι αυτό που μου είπε κάποτε μια επιτυχημένη φίλη   συγγραφέας "πως το κάθε βιβλίο έχει την τύχη του".

Β.Τ. Ερώτηση: Διαβάζεις αυτο το διάστημα καποιο βιβλίο; Αν, ναι, ποιο; Γενικά, είσαι αργή η γρήγορη αναγνώστρια;

Μ.Γ. Είμαι μανιώδης  αναγνώστρια, αλλά αυτή την εποχή έχω καταντήσει τεμπέλα, με πολλά αδιάβαστα στην άκρη. Έχω ξεκινήσει, εδώ και μήνες δυο μαζί, αλλά κατά ένα περίεργο λόγο, κανένα δεν μου έχει κάνει εκείνο το κλικ που θα με ωθήσει, ώστε να μην το αφήσω από τα χέρια μου. Ούτε αργή, ούτε γρήγορη, είμαι στην ανάγνωση ενός βιβλίου... θέλω να απολαμβάνω τα πάντα χωρίς βιασύνες.

Β.Τ Ερώτηση: Γράφεις αυτην την περίοδο; και αν ναι, θες να μας πεις τι γράφεις ;

Μ.Γ. Ναι, έχω ξεκινήσει να γράφω, μετά από μια παύση λίγων μηνών από το προηγούμενο, και δεν περίμενα, να ξεκινήσω τόσο γρήγορα, γιατί το τελευταίο βιβλίο, ομολογώ, ήταν δύσκολο, και πήρε και αρκετό διάστημα, σχεδόν δυο χρόνια, για να τελειώσει.
Το μοναδικό στοιχείο, που θα αποκαλύψω για το βιβλίο που γράφω, είναι πως είναι αστυνομικό, κατά  ένα πολύ μεγάλο μέρος.

Β.Τ. Ερώτηση: Πιστέυεις πως το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής  δικτύωσης,  βοηθάνε τη λογοτεχνία; μέσα από την άμεση  επικοινωνία με τους  αναγνώστες;

Μ.Γ. Ναι, πιστεύω πως το διαδίκτυο βοηθάει πολύ, και ειδικά εμάς τους συγγραφείς που ανήκουμε σε μικρούς εκδοτικούς οίκους, και δεν έχουμε την πολυτέλεια της διαφήμισης από τα ΜΜΕ. Η επικοινωνία με τους αναγνώστες, για μένα τουλάχιστον, είναι μια σχέση ιερή, μια σχέση που σου δίνει την δυνατότητα, να πιάσεις το παλμό του αναγνώστη, και να πάρεις θετικά στοιχεία από την άποψη του.

Β.Τ. Ερώτηση: Υπάρχει κάποιος λογοτέχνης, συγγραφέας ή ποιητής, σε Ελλάδα ή εξωτερικό, που σε επηρέασε στη γραφή σου συνειδητά ή μη, και θαυμάζεις; η κάποιο βιβλίο που επηρέασε την σκέψη και ζωή σου και κατα συνέπεια την συγγραφή σου;

Μ.Γ. Λατρεύω από παιδί τον Ξενόπουλο, και αρκετούς Έλληνες συγραφείς, μαθαίνω από την γραφή τους, ώστε να γίνομαι καλύτερη, αλλά δεν αφήνω να με επηρεάσουν στην ζωή ή στη γραφή μου, αν το επιτρέψω αυτό στην μεν ζωή μου θα προχωράω με δεκανίκι,στη δε γραφή μου θα είμαι απλά ένα copy paste και τίποτα περισσότερο. Θέλω να έχω εγώ τα ηνία της ζωής μου, με τα πάθη και τα λάθη μου, και στην γραφή μου να αφήσω το δικό μου στίγμα και να μην είμαι απλά μια απομίμηση. Όσο για τους ξένους συγγραφείς, έχω διαβάσει αρκετούς αλλά στις προτιμήσεις μου είναι οι Έλληνες συγγραφείς, που θεωρώ πως είναι μακράν οι καλύτεροι.

Β.Τ. Ερώτηση: Στο βιβλίο σου  "Όσα η αγάπη ονειρέυεται" ή στην επανέκδοση του " Όταν ο Ρήγας συνάντησε τη Ντάμα" αναφέρεσαι σε τρεις γυναίκες, οπου ειναι δεμένες από παιδιά με μια δυνατή φιλία και με έναν πρωτότυπο
τρόπο "δέθηκαν" σαν αδέρφια, για μια ζωή. Η Μαργαρίτα, η Μπέλα και η Ειρήνη όπου έφτιαξαν το δικό τους καρέ της ντάμας με αγάπη, αλλά και όνειρα για τη ζωή, ψάχνοντας τον Ρήγα σπαθί αλλα βρίσκοντας τον Ρήγα μπαστούνι....μέχρι που έβγαλαν τον Άσσο που κρατούσαν στο μανίκι τους...Πες μας, λίγα λόγια για αυτό σου το έργο. Πώς βρήκες τον τίτλο;

Μ.Γ. Το βιβλίο "ΟΤΑΝ Ο ΡΗΓΑΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΗΝ ΝΤΑΜΑ", έγινε με αφορμή την φιλία, που για μένα είναι τόσο ιερή, όσο η μητρότητα. Και μέσα από αυτό βιβλίο, που είναι ένας ύμνος στην φιλία, ήθελα να δείξω, πως αν θέλουμε, μπορούμε να διατηρήσουμε σχέσεις ζωής, δυνατές και αναλλοίωτες στον χρόνο.
Οι τρεις ηρωίδες, δοκιμάστηκαν από την ζωή αλλά έχοντας η μια την άλλη, και χωρίς ποτέ να κρίνει η μια την επιλογή της άλλης. Το έχω πει πολλές φορές, πως τους φίλους μας πρέπει να τους αγαπάμε γι'αυτο που είναι και όχι γι'αυτο που θα θέλαμε εμείς να είναι. Αυτό είναι και ένα από τα μηνύματα που ήθελα να περάσω, και να δείξω πως για κάθε συμπεριφορά ή διαχείρηση της ζωής μας, εξαρτάται από αυτά που κουβαλάμε μέσα μας.
Οι δυο, εκ των τριων, ηρωίδων μου, έγιναν θύματα και θύτες, της απεγνωσμένης ανάγκης τους για ευτυχία, και εκεί με τα πάθη-λάθη τους κατασπάραξαν τις ζωές τους. Όσο για τον τίτλο, που είναι καθαρά αλληγορικός, βγήκε από τις πρώτες κιόλας σελίδες, σηματοδοτώντας και το αισθηματικό κομμάτι της ιστορίας, κρύβοντας νοήματα διαφορετικά από εκείνα που φαίνονται. Οι ζωές των ηρωίδων μου, στηρίχτηκαν στην λάθος επιλογή συντρόφων, που επηρέασαν την ζωή τους, γιατί κίνησαν τα νήματα στην τσόχα της ζωής, και σε αυτό το καρέ όλα τα μπαστούνια βγήκαν, τα φύλλα τις τράπουλας, δυστυχώς, δεν τα μοίρασε η μοίρα όπως έπρεπε.

Β.Τ. Ερώτηση: Οι ήρωές των βιβλίων σου, εμπεριέχουν κάτι από σενα; από τον εαυτό σου; Ενυπάρχουν αυτοβιογραφικά στοιχεία;

Μ.Γ. Σαφώς, και έχουν κάποια στοιχεία από εμένα οι ήρωες μου, δεν θα γινόταν αλλιώς, γιατί είναι δικά μου δημιουργήματα...αλλά όχι δεν υπάρχουν αυτοβιογραφικά στοιχεία.

Β.Τ. Ερώτηση: Ο τίτλος του δεύτερου βιβλίου  σου, στην πρώτη του έκδοση μας ταξιδεύει στη μουσική του τραγουδιού "Όσα ή αγάπη ονειρεύεται", του Αλκίνοου Ιωαννίδη.
Άν, ή "Μυστική δαντέλα" και "Οταν ο Ρήγας συνάντησε την Ντάμα" ήταν τραγούδια, ποια θα ήταν;

Μ.Γ. Νομίζω, πως στο βιβλίο "ΟΤΑΝ Ο ΡΗΓΑΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΗΝ ΝΤΑΜΑ", ταιριάζει το τραγούδι ''ΟΣΑ Η ΑΓΑΠΗ ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ'', του  ΑΛΚΊΝΟΟΥ ΙΩΑΝΝΊΔΗ, και ας μην ταίριαζε σαν τίτλος στο βιβλίο, γιατί μέσα σ'αυτό το βιβλίο, η αγάπη ονειρεύεται, και θα ονειρεύεται πάντα, ακόμα και μέσα από τους εφιάλτες της.
Στην "ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΑΝΤΕΛΑ", νομίζω ταιριάζει απόλυτα  '' ΤΟ ΔΙΧΤΥ'', σε μουσική  Σταύρου Ξαρχάκου, και στίχους Νίκου Γκάτσου.

Β.Τ. Ερώτηση: Τι θα συμβούλευες έναν νέο συγγραφέα; Πιστέυεις πως στην χώρα μας δίνονται οι κατάλληλες ευκαιρίες σε νέους δημιουργούς να αναδείξουν το ταλέντο τους;

Μ.Γ. Χτύπησε φλέβα αυτή η ερώτηση να ξέρετε, γιατί δυστυχώς, δεν δίνονται ευκαιρίες σε συγγραφείς με ταλέντο, και το έχω διαπιστώσει, ματώνοντας για να εκδώσω, εδώ και δέκα χρόνια. Και φυσικά, δεν είμαι η μόνη, υπάρχουν και καλύτεροι από εμένα, που τα γραπτά τους δεν έχουν δει το φως. Εγώ στάθηκα τυχερή, που κατάφερα να βγάλω την "ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΑΝΤΕΛΑ",  αλλά το πλήρωσα ακριβά, το κόστος ψυχής που πέρασα από τον προηγούμενο Εκδοτικό οίκο. Δυστυχώς, και στον χώρο των εκδόσεων υπάρχουν δυσκολίες, και μετά την κρίση ειδικά, τα πράγματα δυσκόλεψαν ακόμα περισσότερο. Στους νέους συγγραφείς, το μόνο που μπορώ να πω, είναι να οπλιστούν με υπομονή, να γράφουν γιατί το νιώθουν και όχι για να εκδώσουν, και να βρεθούν στο συγγραφικό προσκήνιο.
Για μένα, συγγραφέας είναι εκείνος, που θα αφήσει μετά από χρόνια, τα πατήματα του, τα χνάρια του, στην λογοτεχνία, που η γραφή του θα μείνει ανεξίτηλη στην καρδιά του αναγνώστη, και θα τον κάνει να τον αναζητά συνεχώς! Αν, μπει κάποιος που γράφει, στο κυνήγι της αναγνωρισιμότητας, της εμμονής να καταξιωθεί στον χώρο αυτό, τότε έχει χάσει την "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ", γιατί η συγγραφή είναι Ελευθερία Ψυχής!

Β.Τ. Ερώτηση: Πιστευεις πως ή συγγραφή είναι μια διέξοδος, ορισμένων ατόμων, όπου αποφορτίζονται αποτυπώνοντας στο χαρτί (ή στην οθόνη, πλέον) όλα τους τα συναισθήματα; Δηλαδή, λειτουργεί ή γραφή, έμμετρη ή πεζή, ως ένα είδος ψυχοθεραπείας; Γιατί στις μέρες μας, όλο και περισσότερα άτομα, πάσχουν από κάποιου είδους ψυχολογική διαταραχή, όπως κατάθλιψη, αγοραφοβία, κρίσεις πανικού η απο κάποιου αλλου είδους εξάρτηση.Ποια είναι η γνώμη σου, και τι θα συμβουλευες τα νέα άτομα που μπορεί να βιώνουν τέτοιες καταστάσεις;

Μ.Γ. Σαφώς, η συγγραφή λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά αλλά δεν είναι και η λύση. Εμένα, προσωπικά, με βοηθά να βγάζω την ενέργεια, που συσσωρεύει το μυαλό μου στο χαρτί, αλλά μέχρι εκεί. Υπάρχουν όμως άτομα, που κατά καιρούς γράφουν, γιατί όντως πάσχουν από κατάθλιψη ή οποιαδήποτε, άλλου είδους, διαταραχή ή ανάγκη, και όταν αυτό που θα παρουσιάσουν, δεν πάει καλά ή δεν καταφέρουν να ξαναγράψουν, επιδεινώνουν περισσότερο την κατάσταση τους, γιατί πίστεψαν σε κάτι που ουσιαστικά, δεν τους άνηκε ποτέ. Το μόνο που θα μπορούσα να συμβουλέψω, αν και δεν μ'αρέσει να συμβουλεύω, απλά να λέω την γνώμη μου, τίμια και με ειλικρίνεια, είναι να τα βρουν με τον εαυτό τους, να βοηθηθούν από ειδικούς, να δώσουν την ψυχή τους σε αυτούς που θα τους απλώσουν το χέρι, για να τους βοηθήσουν, και αν δεν μπορούν, να δουλέψουν με τον εαυτό τους. Ας κοιτάξουν τον εαυτό τους, μέσα από ένα καθρέφτη, ας τον κάνουν φίλο, και ας ανοίξουν την καρδιά τους. Μέσα από την αυτοκριτική, που θα κάνουμε, εμείς με το εμείς, σίγουρα θα βρούμε λύσεις.
Την ευτυχία, δεν θα στην δώσει ένα βιβλίο που θα γράψεις, την ευτυχία, θα στην δώσει, το να μάθεις να αποκρυπτογραφείς τον εαυτό σου.

Β.Τ. Μαρία μου, σ'ευχαριστω  παρά πολύ, για τον χρόνο που διάθεσες για το Bookaholic Thought.
Ολοκληρώνοντας πες μου, τι θα' θελες να πεις στους αναγνώστες σου.

Μ.Γ. Εγώ σας ευχαριστώ, πάρα μα πάρα πολύ, πραγματικά την χάρηκα αυτή την συνέντεξη. Εύχομαι, η καινούργια χρονιά να φέρει υγεία και ευτυχία, σε όλα τα μέλη της ομάδας και σε σας. Όσο για τους αναγνώστες, που αγάπησαν τα δυο βιβλία μου, θέλω να πω ένα τεράστιο "Ευχαριστώ", για την αγάπη που μου έχουν δώσει, σε όλα τα επίπεδα. Η αγάπη τους ήταν καθοριστική, ώστε  να πάρω την απόφαση, να επανεκδόσω τα δυο βιβλία. Ο,τι είμαι σήμερα, το οφείλω σε όλους που με ανέβασαν στα ουράνια, με τις κριτικές τους, και θέλω να ξέρουν, πως κάθε βήμα που κάνω, το σκέφτομαι πολύ σοβαρά, πρώτα γιατί οφείλω πολλά στην εμπιστοσύνη που μου έδειξαν, και μετά από σεβασμό στην μεγάλη μου αγάπη, την συγγραφή!

Επιμέλεια συνέντευξης και  σύνταξης: Νάντια Βαβάση.