Πριν ξεκινήσετε να διαβάζετε την συνέντευξη που μας παραχώρησε ο συγγραφέας μας. Επιτρέψτε μου να σας συστήσω τον Κο Φώντα Ξενιό.
Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε αγγλική φιλολογία, ασχολήθηκε όμως με τη μουσική, αρχικά σαν μέλος συγκροτημάτων, και μετά σαν ηχολήπτης, μουσικός παραγωγός και δημοσιογράφος.
Ήταν συνθέτης και ενορχηστρωτής της αθηναϊκής μπάντας Alive She Died, των οποίων η διασκευή στο She's Lost Control των Joy Division επιλέχτηκε από την Gucci για την παγκόσμια καμπάνια ρούχων 2016-2017 τριάντα χρόνια μετά την αρχική κυκλοφορία!
Σαν ηχολήπτης εργάστηκε με κορυφαίους έλληνες μουσικούς και συγκροτήματα, ενώ στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 ήταν υπεύθυνος ήχου του αθλητικού συγκροτήματος Ελληνικού (Hellenic Complex).
Εργάστηκε σαν δημοσιογράφος για μια δεκαετία στο περιοδικό Ήχος των Τεχνικών εκδόσεων, σαν ειδικός των νέων ρευμάτων της ηλεκτρονικής μουσικής.
Αγαπητέ Κε Ξενιέ πριν ξεκινήσουμε την συνέντευξη μας, θα θέλατε να μας μιλήσετε λίγο για τη νουβέλα σας;
Πρόκειται για μια σκοτεινή και βίαιη ιστορία με αναπάντεχη πλοκή. Ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε ορίζει τη νουβέλα σαν ένα μικρό μυθιστόρημα που διαβάζεται δίχως διακοπή. Θεώρησα πρόκληση να πετύχω κάτι τέτοιο, όμως στη διαδρομή αντιλήφθηκα πόσο δύσκολο ήταν. Για να κρατήσω αμείωτο το ενδιαφέρον, όφειλα να ταυτιστώ στο μέγιστο δυνατό βαθμό με τους ήρωες ή καλύτερα τις ηρωίδες μου, να μπω μέσα στον εφιαλτικό κόσμο τους και να μοιραστώ τους φόβους και την απελπισία τους.
Ποιο ήταν το αρχικό σας κίνητρο για να γράψετε το "Οριακό Σημείο";
Ο θλιβερός και παγωμένος κόσμος της πορνείας ήταν το ερέθισμα, όμως το “Οριακό Σημείο” δεν αφορά μόνο αυτόν. Έχω έρθει σ'επαφή με περιθωριακές ομάδες κατά τη διάρκεια της ζωής μου, κι έχω μάθει πως πίσω από κάθε λογής ταμπέλες κι εύκολες κατηγοριοποιήσεις υπάρχουν ανθρώπινες ψυχές. Γι΄ αυτούς λοιπόν τους ανθρώπους, τους καταφρονεμένους των ημερών μας, ένιωσα την ανάγκη να γράψω κάτι.
Πότε "γεννήθηκε" η εσωτερική ανάγκη να αποτυπώνετε τις σκέψεις σας στο χαρτί;
Οι τέχνες απαιτούν ταλέντο και τεχνική. Στη γραφή καθένας μπορεί να πιστεύει πως κατέχει την τεχνική τουλάχιστον, ακόμη κι αν έχει τελειώσει το δημοτικό σχολείο. Κατά συνέπεια, οι πρώτες σκέψεις, τα πρώτα ποιήματα, ο,τι αποτυπώθηκε στη νεαρή ηλικία μου, πιστεύω πως έχει τελικά ασήμαντη σημασία.
Τι είδους βιβλία προτιμάτε να διαβάζετε; Αυτό το διάστημα σας "ταξιδεύει" με τις σελίδες του κάποιο βιβλίο;
Όπως πολύ σωστά δίδασκε τους μαθητές του ο Ναμπόκοφ, η αληθινή λογοτεχνική αξία του έργου γίνεται αντιληπτή μετά από επαναλαμβανόμενες αναγνώσεις. Κάτω απ΄αυτό το πρίσμα ξαναδιάβασα πρόσφατα το “Εν Ψυχρώ” του Τρούμαν Καπότε και το θεατρικό έργο “Ο Κύκλος με την Κιμωλία” του Μπέρτολτ Μπρεχτ. Για πρώτη φορά διαβάζω το μυθιστόρημα του Κώστα Γραμμένου “ Λιποτάκτες κι Εθελοντές” και τη συλλογή από λογοτεχνικά δοκίμια “ Καβουρηδόν και Παραδρόμως” του Δημήτρη Δημητρούλη. Τέλος, απόλαυσα πράγματι τις δυο νουβέλες του Βασίλη Σεϊτανίδη “Παρεξηγήσεις” , δυο ιατρικές ιστορίες σε νοσοκομειακό περιβάλλον.
Αν οι ήρωες ήταν πραγματικά πρόσωπα, τι θα τους συμβουλεύατε;
Να μην τα βάζουν κάτω, να μη σταματήσουν ποτέ να ονειρεύονται, και το πιο σημαντικό απ΄όλα, να ποτίζουν διαρκώς το λουλούδι της αγάπης. Λένε πως οι ήρωες ενός συγγραφέα είναι σαν τα παιδιά του, αλλά και στα παιδιά μου τις ίδιες συμβουλές δίνω. Η επιλογή της θεματολογίας της νουβέλας ήταν μια πρόκληση για εσάς ;
Ανήκω στην γενιά του 80', μια γενιά που σημαδεύτηκε απ΄το μουσικό (κι όχι μόνο) κίνημα του punk. Μεγάλωσα σ΄ένα περιβάλλον καλλιτεχνικής αμφισβήτησης, όχι μόνο απέναντι στο status quo, όχι μόνο απέναντι στην υπάρχουσα τάξη πραγμάτων, αλλά κι απέναντι στην προηγούμενη γενιά προοδευτικών καλλιτεχνών, που είχαν πλεόν περάσει σ΄ένα στάδιο εκφραστικής στειρότητας κι επανάληψης. Αυτό διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό την αντίληψη που έχω ακόμα και σήμερα για την τέχνη, πως οφείλει να βρίσκεται διαρκώς σ΄ εγρήγορση, ν΄ αντιλαμβάνεται τα σημεία των καιρών, κι όταν χρειάζεται να δίνει γροθιά. Ο Κάφκα έλεγε: “Αν το βιβλίο που διαβάζουμε, δεν μας ταρακουνά στο κεφάλι, τότε γιατί να μπούμε στον κόπο να το διαβάσουμε;”
Πρόκληση στη δικη μου περίπτωση δεν θεώρησα τόσο την θεματολογία, όσο την προσέγγιση. Οι ηρωίδες μου κινούνται σε μια λεπτή διαχωριστική γραμμή όπου οι ηθικές αξίες τίθενται υπό διαρκή αμφισβήτηση. Κι αυτό για μένα είναι και το δίκαιο. Αν κάτι δεν επαληθεύεται, δεν υπάρχει λόγος να πιστεύουμε σ αυτό, ούτε καν να του δίνουμε σημασία. Επίσης πρόκληση ήταν ακόμα να δώσω σ΄αυτό το δυσοίωνο παραμύθι ένα ελπιδοφόρο τέλος, ένα happy end.
Θα επιλέξετε μια αντίστοιχη θεματολογία-πρόκληση σε επόμενη νουβέλα σας;
Ο στόχος μου δεν είναι η πρόκληση αυτή καθ εαυτή, όσο η επαγρύπνηση. Το πνεύμα είναι σαν το σώμα, χρειάζεται διαρκή άσκηση για να παραμένει υγιές. Κι όλοι ξέρουμε πως η άσκηση απαιτεί οπωσδήποτε κόπο κι αρκετές φόρες πόνο για ν΄ αποδώσει.
Έχετε ξεκινήσει να γράφετε βιβλίο; Αν ναι, θα θέλατε να μας αποκαλύψετε κάτι γι' αυτό;
Υπάρχει ένα σκέλος της συγγραφής όπου εργάζομαι πάνω στο σενάριο, το χτίσιμο μιας δομημένης ιστορίας με ξεκάθαρη πλοκή, συνέπεια στα δρώμενα, αρχή, μέση και τέλος. Αυτό το στάδιο φτάνει σύντομα σε ολοκλήρωση, όμως απέχει παρασάγγας από ένα έργο προς έκδοση. Χρειάζεται πολύς χρόνος και δουλειά ακόμα, και γι΄αυτό αποφεύγω να μιλώ για τη θεματολογία ή να μοιράζομαι τις σκέψεις μου γύρω απ΄το έργο, για να μην το αποδυναμώσω.
Θα σας πω όμως πως πρόκειται για ένα μυθιστόρημα και θα μοιραστώ μαζί σας ένα μικρό μυστικό απ΄αυτό. Τα παρακάτω λόγια ειπώθηκαν από δημόσιο πρόσωπο, κι αναφέρονται στο βιβλίο σαν λόγια του πρωταγωνιστικού ρόλου:
“Δεν χάνω το χρόνο μου προσπαθώντας να πείσω όλους τους ανθρώπους γι΄αυτά που πιστεύω. Θέλω να υπάρχουν κάποιοι που με μισούν, που απεχθάνονται όλα όσα αντιπροσωπεύω.”
Θα θέλατε να μοιραστείτε μια αγαπημένη φράση ή παράγραφο από τη νουβέλα σας;
Δεν σας φαίνεται παράδοξο που ο Ενσαρκωμένος περνάει τις τελευταίες του στιγμές κουβεντιάζοντας πάνω στο Σταυρό με ένα αμαρτωλό; Ποια είναι η ουσία σε αυτή την ιστορία; Μετανοείτε για να σωθείτε; Δεν νομίζω. Ο ληστής δεν κέρδισε την αιώνια σωτηρία επειδή ζήτησε συγχώρεση, αλλά γιατί αποδέχτηκε τις ευθύνες που του αναλογούσαν. Εγώ είμαι ληστής είπε, κι αυτό ήταν αρκετό για να ανοίξουν οι ύψιστοι ουρανοί. Η αλήθεια είναι πάνω από κάθε νόμο, υπέρτερη από κάθε θρησκεία. Κι η γνώση της ευλογία και ρομφαία μαζί.
Κλείνοντας την συνέντευξη μας, θα θέλατε να μοιραστείτε ένα μήνυμα με τους αναγνώστες;
Η ανθρωπότητα προχωράει μόνο με αλληλεγγύη. Το 'Αγαπάτε Αλλήλους” είναι το παντοτεινό μήνυμα της παγκόσμιας αδελφότητας, ή κάνω λάθος;
Σας ευχαριστώ για το χρόνο που μου παραχωρήσατε ώστε να απαντήσετε στις ερωτήσεις μου.
Εγώ σας ευχαριστώ κυρία Πέρρου που μου δώσατε την ευκαιρία και μου παραχωρήσατε τον χώρο σας ώστε να εκφράσω κάποιες απόψεις μου.
________________________
Το βιβλίο του συγγραφέα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Θερμαικός κλικ εδώ
