Συνέντευξη Bookaholic Thoughts Fever
Συντάκτης: Κωνσταντίνα Βαβάση
Συγγραφέας: Νίκος Αντωνίου
Η στήλη των συνεντεύξεων του Bookaholic Thoughts Fever καλωσορίζει τον συγγραφέα Νίκο Αντωνίου, για να μας μιλήσει για το νέο του βιβλίο «Η φωτεινή πλευρά ενός γκρι ουρανού» αλλά και για να τον μάθουμε λίγο καλύτερα και ως συγγραφέα και ως άνθρωπο.
Νίκο, καλώς ήρθες, σ'ευχαριστούμε πολύ για την χαρά και την τιμή της συζήτησης μας.
Κ.Β. Στο λογοτεχνικό σου βιογραφικό, ως τώρα έχεις δύο βιβλία. Το πρώτο είναι «Το γράμμα», το οποίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πνοή και το δεύτερο —και πρόσφατο—«Η φωτεινή πλευρά ενός γκρι ουρανού», το οποίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ελκυστής και προσωπικά επειδή το διάβασα, με κέρδισε από τις πρώτες σελίδες.
Ένα ιδιαίτερο και διδακτικό βιβλίο, με λιτό μα ξεχωριστό εξώφυλλο που δένει αρμονικά με όλο το mood του βιβλίου. Το διάβασα απνευστί και με αμείωτο ενδιαφέρον καθόλη την ανάγνωση του. Αν δεν έχεις διαβάσει την άποψη μου, βρίσκεται εδώ.
Πες μας κάποια στοιχεία για την μαγική στιγμή της σύλληψης της ιδέας αλλά και έμπνευσης του, την ευκολία η δυσκολία της συγγραφής του αλλά και αν εμπεριέχει βιωματικά στοιχεία; Επίσης, πως προέκυψε ο τίτλος του; Με εντυπωσίασε εξ αρχής η αντίθεση του νοήματος του σε μια μοναδική πρόταση.
Ν.Α. Η έμπνευση μου για το συγκεκριμένο βιβλίο προήλθε από την καθημερινότητα τόσο τη δική μου όσο και της κοινωνίας που ζούμε. Παρότι η πλοκή του βιβλίου είναι μυθοπλασία και οι χαρακτήρες προϊόν της φαντασία μου, υπάρχουν πολλά στοιχεία που είτε ο ίδιος έχω ζήσει είτε συμβαίνουν γύρω μας. Ένα ζήτημα ψυχικής υγείας όπως αυτό που πραγματεύομαι στο βιβλίο μου το οποίο είναι από τα πιο συνηθισμένα στους δύσκολους και αγχωτικούς καιρούς που ζούμε αλλά και κάθε ζήτημα ψυχικής υγείας, πρέπει να προσεγγίζεται με μεγάλη ευαισθησία και προσοχή. Πόσο μάλλον όταν παράλληλα του είναι να φτιάξεις και μία ιστορία για να εξυπηρετηθεί η πλοκή ενός βιβλίου. Οπότε θα έλεγα πως η συγγραφή του δεν ήταν εύκολη υπόθεση αλλά είχα έναν στόχο. Να κάνω τον αναγνώστη πιο ευαίσθητο και πιο ενημερωμένο γύρω από το συγκεκριμένο θέμα και όχι απλά να τον διασκεδάσω με μία μυθοπλασία.
Ο τίτλος «Η φωτεινή πλευρά ενός γκρι ουρανού» προήλθε μέσα από την ιστορία. Η ζωή ποτέ δεν είναι μόνο χαρές και αγάπες αλλά κρύβει πολλές δυσκολίες και στεναχώριες. Και μία τέτοια ζωή βιώνει ο Άλεξ, ο πρωταγωνιστής του βιβλίου μου. Μία ζωή μου κυριαρχεί σε αυτή το γκρι χρώμα. Και η Άρια και οι συζητήσεις που θα έχει μαζί της, θα αποτελέσουν τη φωτεινή πλευρά της γκρι καθημερινότητας του, μια φωτεινή πλευρά που όλοι μας έχουμε ανάγκη να βρούμε.
Κ.Β. Επίσης, πόσα άλλα βιβλία, διηγήματα, ποιήματα, χειρόγραφα η αποθηκευμένα στο word σου, έχεις στο συγγραφικό σου συρτάρι;
Ν.Α. Η αλήθεια είναι πως έχω αρκετά. Για παράδειγμα, το πρώτο μου βιβλίο βγήκε το 2017 και το καινούργιο μου τώρα το 2021. Στα τέσσερα χρόνια του μεσοδιαστήματος έχω γράψει άλλο ένα βιβλίο 250 σελίδων που παρότι δεν το προορίζω για έκδοση, σε αυτή τη φάση τουλάχιστον, με έκανε ακόμα καλύτερο συγγραφικά και σίγουρα θα είναι πάντα στη δική μου προσωπική βιβλιοθήκη. Όπως και πολλά άλλα διηγήματα. Το γράψιμο με κάνει χαρούμενο και όταν κάτι σε κάνει χαρούμενο δεν πρέπει να το αφήσεις ποτέ.
Κ.Β. Μέσα στο βιβλίο σου γίνεται αναφορά και για το bullying σε άτομα που υποτίθεται ότι διαφέρουν από το γενικό σύνολο. Ποια είναι η άποψη σου για το θέμα αυτό, που δυστυχώς από ο,τι βλέπουμε, εν έτη 2021 που οι άνθρωποι έχουν πιο ανοιχτές αντιλήψεις, όχι μόνο δεν έχουν εξαλειφθεί τέτοια επεισόδια αλλά έχουν γίνει πιο προκλητικά και αρκετά επικίνδυνα.
Ν.Α. Περισσότερο στο βιβλίο μου αναδεικνύω τη μοναξιά που νιώθει ο πρωταγωνιστής, μια μοναξιά που πηγάζει από τη μη κατανόηση, υπομονή και υποστήριξη των γύρω του ως προς το προσωπικό του θέμα. Συχνά αυτή η μη κατανόηση ή μη ενημέρωση μας πάνω σε ένα θέμα μπορεί να μας οδηγήσει ακόμα και αν δε το θέλουμε σε απάθεια, σε παραπληροφόρηση, σε αδιαφορία ή σε πιο ακραίες αλλά δυστυχώς συνηθισμένες καταστάσεις στις μέρες, όπως το bullying. Όταν δεν έχουμε ενημερωθεί κατάλληλα για κάτι που μοιάζει διαφορετικό από μας, εκδηλώνουμε πιο εύκολα μία αρνητική παρά μία θετική στάση απέναντι του. Και ένα απλό μας χαχανητό σε μία δύσκολη στιγμή του άλλου μπορεί να είναι αρκετό για να τον πληγώσουμε βαθιά. Οπότε πράγματι, κατά μία έννοια ο πρωταγωνιστής του βιβλίου μου έρχεται αντιμέτωπος και με ένα είδος bullying.
Δυστυχώς η κοινωνία μας συνεχίζει να βαδίζει σε λάθος μονοπάτια σε πολλά θέματα. Και το κοινωνικό είναι ένα από αυτά, ίσως μάλιστα και το πιο σημαντικό. Εν έτη 2021 θα έπρεπε να είναι αυτονόητο πως η διαφορετικότητα του καθενός θα πρέπει να είναι αποδεκτή σαν ομοιότητα και όχι σαν κάτι που θα το χλευάσουμε και θα το απομονώσουμε. Για μένα είμαστε όλοι ίδιοι απλά με διαφορετικά χαρακτηριστικά που κάνουν την προσωπικότητα μας να μοιάζει μοναδική.
Κ.Β. Ποτέ κατάλαβες πως θέλεις να ασχοληθείς με την συγγραφή; Ασχολείσαι με κάτι άλλο επαγγελματικά; Έχεις σπουδάσει κάτι;
Ν.Α. Από μικρός. Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου έγραφα συνέχεια. Μικρές ιστορίες, διηγήματα ακόμα και comic. Αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που σπούδασα Δημοσιογραφία, γιατί μου άρεσε να γράφω και να έρχομαι σε επαφή και επικοινωνία με τον κόσμο. Τώρα είμαι τέταρτο έτος στο τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και αν όλα πάνε καλά του χρόνου θα ακολουθήσω ένα μεταπτυχιακό πάνω στον κλάδο αυτό.
Κ.Β. Υπάρχουν κάποια χόμπι, συνήθειες η γούρια που σε συντροφεύουν στη διάρκεια της συγγραφής; Πες μας από το πιο ασυνήθιστο μέχρι το πιο φυσιολογικό.
Ν.Α. Μπορεί να ακουστώ ξενέρωτος αλλά όχι δεν υπάρχουν. Άπαξ και καταφέρω να γράψω την πρώτη πρόταση μετά πήρα φόρα και δε με σταματάει τίποτα.
Κ.Β. Η πανδημία τόσο στη χώρα μας, όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, δημιούργησε πολλά προβλήματα συμπεριφοράς, ψυχολογικά αλλά και αίσθηση μοναξιάς σε πολλούς ανθρώπους.
Πιστεύεις πως μέσα από την ανάγνωση και τη συγγραφή βιβλίων οι άνθρωποι μπορούν να βρουν μια εσωτερική διέξοδο από την δυσκολία της εποχής και την εσωστρέφεια της ζωής;
Πες μας κάποια βιβλία που διάβασες αυτά τα χρόνια της καραντίνας και ποιο σε απορρόφησε τόσο ώστε να ξεχάσεις για λίγο την ισχύουσα κατάσταση της καθημερινότητας μας.
Ν.Α. Εννοείται πως το πιστεύω αυτό. Η ανάγνωση βιβλίων μπορεί να αποτελέσει τη μεγαλύτερη διέξοδος μας από τα προβλήματα μας, τις αγωνίες μας και οτιδήποτε άλλο μας ενοχλεί. Και για εμάς που γράφουμε, η συγγραφή είναι ο καλύτερος τρόπος διεξόδου. Εγώ προσωπικά που είμαι ένας άνθρωπος που προ κορωνοϊού ταξίδευε συνέχεια, χρησιμοποίηση τη συγγραφή στον καιρό του lock down ως ένα τρόπο νοερού ταξιδιού με το μυαλού μου σε μέρη που το σώμα μου δεν μπορούσε να είναι.
Διάβασα διάφορα βιβλία η αλήθεια είναι. Θα σου πω ένα το οποίο με μάγεψε, το οποίο παντρεύει με μοναδικό τρόπο τα δυσάρεστα συναισθήματα με το γέλιο και το χιούμορ. Είναι το «Αϊλιν» της Οτέσα Μοσφεφκ το οποίο αξίζει να διαβαστεί.
Κ.Β. Η συγγραφή για σένα είναι ένα μαγικό ταξίδι που σου δίνει ενέργεια ή είναι μια ναι μεν όμορφη διαδικασία αλλά που εν τέλει σε εξαντλεί;
Ποιο είναι το δυσκολότερο κομμάτι πάνω στη συγγραφή σου; π.χ όταν γράφεις έναν χαρακτήρα του αντιθέτου φύλου ή έναν χαρακτήρα που είναι ακριβώς το άλλο άκρο από σένα;
Υπάρχει κάποια σκηνή η κεφαλαίο στο βιβλίο σου που σε δυσκόλεψε αρκετά κατά τη διάρκεια της συγγραφής; Μόνο μην μας κάνεις spoiler... 😊
Ν.Α. Είναι ένα μαγικό ταξίδι που λατρεύω να το κάνω ξανά και ξανά ανεξάρτητα από την έκβαση του ή το αποτέλεσμα του. Ως άνθρωπος των ταξιδιών, το να γράφω μία ιστορία είναι ίσως το καλύτερο ταξίδι από όλα.
Όταν γράφω για έναν χαρακτήρα αντίθετο από μένα, γιατί καλούμε να δω τα πράγματα μέσα από μία τελείως διαφορετική σκοπιά.
Ολόκληρο κεφάλαιο δε θα το έλεγα ωστόσο υπάρχουν στιγμές, όπως η συζήτηση των δύο πρωταγωνιστών μου, του Άλεξ και της Άριας στην Αίγινα, που φέρει τόσα συναισθήματα και δύσκολα συναισθήματα, που ήθελα λεπτή διαχείριση αλλά και προσοχή για να μπορέσουν να αποτυπωθούν κατάλληλα. Πιστεύω ότι το κατάφερα.
Κ.Β. Έχεις ταξιδέψει σε μέρη literature privelages; Από την πλευρά του αναγνώστη, σε χώρες η περιοχές όπου έχεις "ζήσει" μέσα από βιβλία αγαπημένων σου συγγραφέων —κλασσικών η σύγχρονων— και από την πλευρά του συγγραφέα, χώρες ή περιοχές που έχεις γράψει σε βιβλίο σου, αλλά δεν είχες πάει ποτέ.
Ν.Α. Ναι έχω ταξιδέψει. Ξεχωρίζω το Παρίσι και την Κοπεγχάγη που εκτός από πανέμορφες πόλεις φέρουν και πλούσια συγγραφικά έργα.
Τώρα ως αναγνώστης είχα την τύχη να διαβάσω βιβλία που διαδραματίζονταν σε μέρη μακρινά και ιδιαίτερα που ακόμα και αν δεν καταφέρω να τα επισκεφτώ ποτέ, θα είναι σαν να το έχω κάνει μέσα από αυτά τα βιβλία. Από την πλευρά του συγγραφέα πάλι, προτιμώ να γράφω για μέρη που έχω επισκεφτεί για να μπορώ να τα διαχειριστώ και να περιγράφω με ακρίβεια τα όσα επιθυμώ να δείξω.
Κ.Β. Στο διαδίκτυο υπάρχουν σελίδες και blog όπου ανά τακτά χρονικά διαστήματα αναρτώνται κριτικές - απόψεις βιβλίων.
Πώς νιώθεις γι'αυτό; Καταρχήν τις διαβάζεις; Και πως αντιδράς σε μια αρνητική κριτική όταν είναι καλοπροαίρετη αλλά και αντίστοιχα όταν είναι κακοπροαίρετη.
Ν.Α. Το βρίσκω ενδιαφέρον. Είναι ωραίο να μπορείς να διαβάσεις γνώμες αναγνωστών για τα έργα σου. Δυστυχώς τυχαίνει πολλές από αυτές να είναι άκυρες και προσέξτε, δε λέω να είναι αρνητικές ως προς κάποιο βιβλίο, αλλά να είναι ατεκμηρίωτες που απλά προσπαθούν να βλάψουν το έργο ή τον συγγραφέα. Αλλά ο καθένας μπορεί να γράφει ότι θέλει, αγαπάμε την ελευθερία λόγου και τις διαφορετικές απόψεις. Προσωπικά έχω μάθει να μην επηρεάζομαι ιδιαίτερα είτε μία κριτική είναι θετική είτε αρνητική. Αλλά να τις απορροφώ για να γίνομαι καλύτερος. Για την ώρα τολμώ να πω ότι έχω ακούσει καλά σχόλια για το βιβλίο μου αλλά και οι αρνητικές κριτικές χρειάζονται, οπότε τις περιμένω και αυτές με χαρά.
Κ.Β. Πως περνάς τον ελεύθερο χρόνο σου; Τι είδη λογοτεχνίας σου αρέσει να διαβάζεις; Πες μας έναν αγαπημένο σου συγγραφέα και έναν ποιητή, σύγχρονο η κλασσικό, Έλληνα η ξένο.
Επίσης, έχεις λογοτεχνικές επιρροές από τους αγαπημένους σου συγγραφείς;
Ν.Α. Στον ελεύθερο χρόνο κάνω πολλά η αλήθεια είναι. Μπορεί την ίδια μέρα να διαβάσω ένα βιβλίο, να παίξω ένα βιντεοπαιχνίδι με κάποιον φίλο μου, να βγω μία βόλτα, να κάνω γυμναστική, να δω μία ταινία ή να κάτσω με τους σκύλους μου. Είμαι άνθρωπος που φροντίζει να γεμίζει πάντα τον ελεύθερο του χρόνο με κάτι.
Αγαπημένος μου συγγραφέας είναι ο H.P Lovecraft ο οποίος για μένα αλλά και για τους περισσότερους είναι ο «πατέρας» του μεταφυσικού.Είναι απίστευτο να σκεφτεί κανείς πως έγραψε τα βιβλία του πριν από σχεδόν εκατό χρόνια και αντί τα έργα του να χάνουν σε δημοτικότητα, συνεχίζουν να κερδίζουν το αναγνωστικό κοινό και ειδικά τους λάτρεις των βιβλίων μυστηρίου και τρόμου. Οπότε αν και γράφω τελείως διαφορετικό είδος από ότι ο Lovecraft μπορώ να πω ότι έχει επηρεάσει τον τρόπο γραφείς, όπως και πολλοί άλλοι.
Κ.Β. Έχεις την επιλογή να δειπνήσεις με έναν συγγραφέα/ποιητή. Ποιον θα επιθυμούσες να περάσεις κάποιες ώρες μαζί;
Ν.Α. Θα διάλεγα τον Τόλκιν. Θα ήθελα όσο τίποτε άλλο να τον ρωτήσω πως γίνεται να σκέφτηκε και να έγραψε το αριστούργημα του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών» αλλά και όλα τα υπόλοιπα έργα του. Πως σκέφτηκε και δημιούργησε όλον αυτόν τον μαγικό και άκρως λεπτομερή κόσμο των βιβλίων του. Και φυσικά να τον ευχαριστήσω για την πλούσια συγγραφική του κληρονομιά.
Κ.Β. Υπάρχουν στιγμές που νιώθεις πως δεν έχεις ούτε διάθεση για ανάγνωση αλλά ούτε και για συγγραφή; Αναγνωστική ύφεση και συγγραφική αφλογιστία αντίστοιχα. Ποιοι είναι οι μέθοδοι που χρησιμοποιείς για να τα απωθήσεις;
Ν.Α. Υπάρχουν ναι και δεν κάνω τίποτα για να τα απωθήσω, απλά περιμένω να περάσουν. Δε μου αρέσει να πιέζω τον εαυτό μου διαβάσει κάποιο βιβλίο ή να γράψει αντίστοιχα, όταν δεν είμαι στο “mood”, γιατί δε θα το ευχαριστηθώ και σίγουρα το αποτέλεσμα δε θα είναι το ιδανικό.
Κ.Β. Πες μας ένα αγαπημένο σου απόφθεγμα.
Ν.Α. Είναι από μία αγαπημένη σειρά, το Glee, όπου ο πρωταγωνιστής είχε πει: «Δες τη ζωή όχι όπως είναι αλλά όπως θα έπρεπε να είναι».
Κ.Β. Αν το βιβλίο σου «Η φωτεινή πλευρά ενός γκρι ουρανού» ήταν τραγούδι ποιο θα ήταν;
Ν. Α. Δεν το έχω σκεφτεί η αλήθεια είναι, οπότε δε θα ήθελα να προσποιηθώ ψέματα πως θα ήτανε το «Χ» ή το «Ψ». Ίσως θα έπρεπε να γράψω ένα ο ίδιος (αστειεύομαι..).
Κ.Β. Αυτή την περίοδο διαβάζεις κάποιο βιβλίο; Αν, ναι ποιο;
Ν.Α. Κάθε περίοδο της ζωής μου διαβάζω βιβλία χαχα. Αυτή την περίοδο διαβάζω ένα βιβλίο με περισσότερα από 40 χρόνια ζωής, το «Η Σφίγγα», ένα εντυπωσιακό βιβλίο μυστηρίου στα όρια του τρόμου από έναν συγγραφέα μετρ του είδους, τον Graham Masterton.
Κ.Β. Με ποιο κριτήριο αναζητάς και αγοράζεις βιβλία; Το εξώφυλλο, την υπόθεση στο οπισθόφυλλο η κάτι άλλο;
Ν.Α. Με βάση την υπόθεση! Αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να κρύψω πως ένα κακό εξώφυλλο θα με αποτρέψει να κοιτάξω το οπισθόφυλλο ενός βιβλίου ενώ την ίδια στιγμή ένα καλό εξώφυλλο θα μου κινήσει το ενδιαφέρον να το κάνω.
Κ.Β. Τι περιλαμβάνεται στα επόμενα συγγραφικά σου σχέδια;
Ν.Α. Έχω δομήσει στο μυαλό μου την ιστορία του επόμενου μου βιβλίου, μένει να αρχίσω να τη γράφω. Δε βιάζομαι όμως. Σε αυτά τα πράγματα δε χρειάζεται βιασύνη αν θέλουμε το αποτέλεσμα να είναι καλό. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι κάθε μου βιβλίο θα είναι μια προσπάθεια με διπλό σκοπό: Τη διασκέδαση του αναγνώστη και την ευαισθητοποίηση του πάνω σε διάφορα θέματα με έμμεσο τρόπο μέσα από τα πλαίσια της πλοκής. Αγαπώ οι ιστορίες μου να περιλαμβάνουν μηνύματα και όχι απλά ιστορίες που θα ξεχαστούν μετά από λίγο καιρό.
Νίκο μου, σ' ευχαριστούμε πολύ για αυτή την όμορφη συζήτηση.
Σου ευχόμαστε καλή επιτυχία σε ο,τι κάνεις, να' ναι καλοτάξιδο το βιβλίο σου.
{}{}{}
Κωνσταντίνα Βαβάση για το © Bookaholic Thoughts Fever 2021
