Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Άποψη Νάντιας Βαβάση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Άποψη Νάντιας Βαβάση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 15 Απριλίου 2019

Άποψη για το βιβλίο «Απο τη Σκοτία με αγάπη».

 

Ένα δεκαεξάχρονο κορίτσι, μία Αγγλίδα αριστοκρατικής καταγωγής αντί να πίνει τσάι με τις φίλες της και να χορεύει σε ρυθμούς βικτωριανής εποχής, αγοράζει μολύβια και μπλοκ και ζωγραφίζει... έντομα!
Διαβάζει, γράφει και έχει κατοικίδια δύο... αστακούς τους οποίους περιμένει μήνες να γίνουν ταίρι για να δει πως γίνεται η όλη διαδικασία!
Ένα παράξενο κορίτσι, που εφευρίσκει έναν φανταστικό εραστή έτσι ώστε να αποφύγει το ντεμπούτο της στην καλή κοινωνία της Αγγλίας, σε χορούς και προσκλήσεις που δεν θα μπορούσε να ανταποκριθεί λόγω της ιδιαιτερότητας της, ντρεπόταν πολύ πίστευε εκείνη όμως υπήρχε βαθύτερη αιτία που παρουσιάζεται στην πορεία του βιβλίου.

Το βιβλίο αυτό ανήκει σε συγκεκριμένο είδος λογοτεχνίας, είναι στα λεγόμενα ρομαντικά μυθιστορήματα. Ένα είδος που μέχρι τώρα δεν είχα διαβάσει γιατι δεν ανήκει στις αναγνωστικές μου προτιμήσεις. Ολοκληρώνοντας αυτό το βιβλίο αναθεώρησα διότι επρόκειτο για μια καλογραμμένη ιστορία με πολλά στοιχεία που απορροφούν τον αναγνώστη και τον προκαλούν συναισθηματικά. Αφού είναι ένα βιβλίο που έχει τα πάντα, σε κάνει να νιώθεις αγάπη, στοργή, ταύτιση, ενδιαφέρον , αγωνία, θυμό, χαρά, λύτρωση και πολλή τροφή για σκέψη. Εμπεριέχει πολλά μηνύματα σχετικά με τα απωθημένα των ανθρώπων και πως όλα όσα ζούμε στην παιδική μας ηλικία, επιδρούν καταλυτικά στην ενήλικη ζωή μας, κάνοντας μας πιο σωστούς η πιο λάθος ανθρώπους, πιο θαρραλέους η πιο άτολμους, πιο "κλειδωμένους" συναισθηματικά η πιο εξωστρεφείς. Όλα αυτά συνδυάζονται με την εμπιστοσύνη η μη στους άλλους αλλά πάνω απ'όλα στον εαυτό μας! Και όλα αυτά φαίνονται μέσα σε αυτό το κατά τα άλλα ρομαντικό βιβλίο.

Δύο άνθρωποι φαινομενικά εκ διαμέτρου αντίθετοι μέσα από την κοινή τους ζωή μαθαίνουν όχι ο ένας τον άλλο, αλλά τον ίδιο του τον εαυτό τους!
Η Μαντλίν, χρόνια κρυμμένη πίσω από τα σκίτσα των εντόμων και ενός ευφάνταστου ψέματος, προσπαθεί να ισορροπήσει μια ζωή που ουσιαστικά είναι άδεια, χωρίς όνειρο ζωής πέρα από την εξέλιξη της επαγγελματικά. Βρίσκεται όμως σε  μια οικογένεια  που την νοιάζεται και στα πλούτη που έζησε από τότε που γεννήθηκε. Έχει μέσα της τόση αγάπη αλλά δεν έχει πουθενά να την διοχετεύσει παρά μόνο ασχολείται με την δημιουργική φύση της.
Ο Λόγκαν, μία μοναχική φιγούρα ζωής, δεν γνώρισε στοργή, μήτε αγάπη. Από τότε που κατάλαβε τον εαυτό του, παλεύει να ζήσει, μέσα σε αντίξοες συνθήκες και πολεμικές εκστρατείες. Οικογένεια του, οι συμπολεμιστές του, στόχος ζωής η επιστροφή τους στα Χάιλαντς. Για τον Λόγκαν, μόνο αυτό έχει αξία, μόνο για κείνη την ώρα ζει...

Αυτοι οι δύο άνθρωποι, οι τόσο διαφορετικοί χαρακτήρες, χάρη σε ένα ψέμα γνωρίζονται αληθινά!


Η Μαντλίν για να μην παρευρίσκεται σε συγκεντρώσεις της Αγγλικής κοινωνίας, λογω της αγοραφοβίας της και της ντροπής που ένιωθε, δημιούργησε τον λοχαγό Λόγκαν Μακένζι.
Έναν πολεμιστή, έναν δυναμικό άντρα που "υποτίθεται" πως γνωρίστηκαν κάποια στιγμή, ύστερα ο Λόγκαν έφυγε και εκείνη έμεινε μόνη αλλά πλέον  δεσμευμένη, κάτι που την κάλυπτε στο να μην πηγαίνει πουθενά όπου υπήρχε συνωστισμός.
Για να γίνει πιστευτό το ψέμα της στους δικούς της, άρχισε να γράφει γράμματα, πολλά γράμματα, στον φανταστικό εραστή της. Του μιλούσε για όλα, του σχεδίαζε στα περιθώρια των γραμμάτων τα έντομα που τόσο αγαπούσε, αλλά ποτέ δεν έκανε το σκίτσο της. Άλλωστε τι λόγο είχε; Αφού αυτα τα γράμματα πήγαιναν... στο κενό! Έτσι πίστευε...
Κάποια στιγμή κουράστηκε και αποφάσισε να "σκοτώσει" το δημιούργημα της, όπως ακριβώς το ''γέννησε". Και το έκανε, αφήνοντας τους άλλους να την θεωρούν άτυχη και να μην προσπαθούν να την κάνουν να βγει από το "καβούκι" της όπως η Φλάφι και ο Ρεξ, οι δύο αγαπημένοι της αστακοί, που ήταν εγκλωβισμένοι μέσα στο δικό τους "καβούκι" μέχρι να έρθει η στιγμή να ζευγαρώσουν. Αυτή η στιγμή για την Μάντλιν ήταν ιερή, και ανυπομονούσε να την δει...




Αυτό που λέμε πως η ζωή κάνει τα δικά της σχέδια παρόλο που εμείς έχουμε πάρει αποφάσεις είναι αυτό που ισχύει και στην ιστορία αυτή.
Η Μαντλίν μπορεί να "σκότωσε" πολύ εύκολα τον Λόγκαν Μακένζι, δημιούργημα της φαντασίας της, όμως όπως κ στη ζωή, υπάρχει ένα κομβικό  σημείο όπου η φαντασία συναντά την πραγματικότητα. Εκεί ακριβώς βρέθηκε ο Λόγκαν, ο Σκοτσέζος λοχαγός που παρουσιάστηκε μια μέρα μέσα στο Κάστρο της απαιτώντας να κατακτήσει όλα όσα του ανήκαν, την γη των Χάιλαντς όπου καταπατήθηκε από τους Άγγλους, αλλά και τη Μαντλίν η οποία αποτελούσε το εισιτήριο για την επιστροφή αυτή, τόσο του ίδιου του Λόγκαν όσο και των αντρών του, των συμπολεμιστών του, που ζούσαν για αυτή την ημέρα!
Τα γράμματα της λοιπόν είχαν παραλήπτη!
Η Μαντλίν δεν το πίστευε ότι ήταν αλήθεια ολο αυτό! Η σχεδόν όλο...

Το δημιούργημα της Μάντι ήταν ένας ευγενής και γλυκός άντρας.
Ο πραγματικός ήταν αγενής, άξεστος και εκβιαστής!

Απειλές, προσπάθειες ανακωχής, προτάσεις συμβιβασμού που έπεφταν στο κενό ήταν τα στοιχεία της αρχής της γνωριμίας τους. Διότι ο Λόγκαν είχε τα γράμματα όλα και αυτά δεν έπρεπε ποτέ να φτάσουν στις εφημερίδες και στον πατέρα της.
Αναγκάστηκαν να ζήσουν μαζί, να αντέξουν τις παραξενιές που είχαν, να αλλάξουν τις συνήθειές τους και να μάθουν ο ένας τον άλλο λίγο καλύτερα.
Πιο πολύ όμως μέσα από αυτή την επιβεβλημένη συγκατοίκηση  έμαθαν τον ίδιο τον εαυτό τους, τα όρια τους, ξεκλείδωσαν αλήθειες κρυμμένες χρόνων, φόβους περασμένους στο υποσυνείδητο τους, ανασφάλειες και νέα συναισθήματα.
Αυτά στη μέση της γνωριμίας τους... Στη συνέχεια έρχεται το τέλος... όχι της γνωριμίας τους αλλά το τέλος του "ψέματος" και η αρχή της αλήθειας.
Η αγάπη είχε αγγίξει την καρδιά τους, είχε γιατρέψει τις πληγές τους και είχε ξεπεράσει τις συστολές τους.


Ο Λόγκαν "ξεκλείδωσε" την Μάντλιν, τη στήριξε σε δύσκολες στιγμές, της έδωσε δύναμη να ξεπεράσει τις φοβίες της, με κυριότερη την αγοραφοβία της, χωρίς να τη κρίνει, όπως πολλοί θα έκαναν. Την κατάλαβε, την ένιωσε και της έδιωξε κάθε συστολή και ενδοιασμό.
Της έμαθε τον έρωτα σιγά σιγά, με φροντίδα και με προσοχή, χωρίς να την τρομάξει, χωρίς να την πληγώσει...
Η Μαντλίν παλεψε πολύ με τις "πληγές" του Λόγκαν. Έπρεπε να τον "ξεκλειδώσει" κι εκείνον, ομως ήξερε πως είχε πολύ δρόμο μπροστά της. Έπρεπε να την εμπιστευτεί, να την πιστέψει κι ο Λόγκαν είχε χάσει την εμπιστοσύνη του από τότε που έμεινε ορφανός, που τον εγκατέλειψαν...
Η περίσσεια αγάπη που είχε στην ψυχή της η Μαντλίν, βρήκε αποδέκτη.
Του έδωσε χίλιες αφορμές να πιστέψει στα λόγια της και με τον τρόπο της, με την αφέλεια της, με την παιδικοτητα της, με τη αθωότητα της τα κατάφερε.
Μια ιστορία αγάπης, όχι συνηθισμένη, διαφορετική σε όλα. Από την αρχή ως το τέλος! Και με πολλές ανατροπές!

Ήταν ένα βιβλίο που το αγάπησα πολυ, και συνέπεσε σε ένα διάστημα που είχα παρακολουθήσει μια τηλεοπτική σειρά, σχετική με τα Χάιλαντς και με έναν παράξενο όμως ταυτόχρονα δυνατό και υπέροχο έρωτα ζωής.
Όπως και αυτός ο έρωτας! Με τα κιλτ και τα γαελικά, με χοροεσπερίδες, με φλόγα και πόθο, με στοργή και αγάπη, με όλα!
Η κινηματογραφική του ροή είναι ένα από τα δυνατά του συγκεκριμένου βιβλίου  όπου μας δημιουργεί εικόνες για κάθε στιγμή που διαβάζουμε. Επίσης τα σημεία με χιούμορ το κάνουν ακαταμάχητο και κάνει τον αναγνώστη να χαμογελάει με τα δρώμενα ενός από τα πιο ηλεκτρικά φορτισμένα ζευγάρια των Χάιλαντς!


Αν θέλετε να ζήσετε κάτι διαφορετικό, αν θέλετε να νιώσετε τη μαγεία του έρωτα, του απαίδευτου, του αληθινού... αλλά και να βρείτε "κρυφά" μηνύματα ζωής που όλους μας αφορούν και μας κάνουν να σκεφτούμε λίγο πιο δυνατά...διαβάστε αυτό το βιβλίο!

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Elxis.


📙Βιογραφικό συγγραφέα 📃




Η Tessa Dare είναι συγγραφέας best sellers των New York Times και του USA Today. Έχει γράψει δεκατέσσερα ιστορικά ρομαντικά μυθιστορήματα και πέντε νουβέλες. Τα βιβλία της έχουν αποσπάσει αναρίθμητα βραβεία, όπως το Βραβείο RITA® της Αμερικανικής Ένωσης Συγγραφέων Ρομαντικών Μυθιστορημάτων –δύο φορές– και πολλά Βραβεία RT Book Reviews Reviewer’s Choice. Το περιοδικό Booklist την έχει χαρακτηρίσει ένα από «τα νέα αστέρια του ιστορικού ρομαντικού μυθιστορήματος» και τα βιβλία της πρόκειται να μεταφραστούν σε δεκάδες ξένες γλώσσες. Σπούδασε βιβλιοθηκονομία και λατρεύει τα βιβλία. Ζει στη Nότια Καλιφόρνια μαζί με τον σύζυγό της, τα δύο παιδιά τους και τρία απίθανα γατάκια. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την ιστοσελίδα: www.TessaDare.com.


© Νάντια Βαβάση 15/4/19
Βιβλιοψίθυροι (BookaholicThoughts).
Share:

Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2019

«Ο λευκός ποταμός φλέγεται»-John Verdon


Ο John Verdon, έχει γράψει ως τώρα 5 βιβλία, έχει πλέον αποκτήσει πιστούς θαυμαστές αλλά και πολλούς επικριτές σε όλο τον κόσμο. Τα μυθιστορήματά του έχουν γίνει διεθνή best sellers. Είναι ο συγγραφέας που η τον λατρεύεις η τον μισείς. Είναι των άκρων , οπως και Γκαρνει, ο πρωταγωνιστής του σε κάθε μοναδική ιστορία.

Η πρώτη μου γνωριμία μαζί του, ήταν με το βιβλίο «Η λίμνη των λύκων», το οποίο  με "κράτησε" ως αναγνώστρια, έχοντας μεσα και  το παραφυσικό στοιχείο, που έδινε  μια  εσανς μυστηρίου. Η δευτερη επαφή με τη γραφή του είναι  με το βιβλίο«Ο λευκός ποταμός φλέγεται»


Στο Γουάιτ Ρίβερ έχουν ξεσπάσει ταραχές σε φυλετικό επίπεδο, καθώς πλησιάζει η επέτειος του θανάτου ενός μαύρου αυτοκινητιστή σε μπλόκο της αστυνομίας. Ενώ μαίνονται οι ταραχές, ένας αστυνομικός δολοφονείται από ελεύθερο σκοπευτή. Η φυλετική διαμάχη εκρήγνυται σε ανησυχητικό βαθμό, ενώ οι αξιωματούχοι της πόλης είναι πεπεισμένοι ότι η δολοφονία είναι πράξη εκδίκησης από μια οργάνωση που υπηρετεί τα δικαιώματα των μαύρων με τον τίτλο ΕΜΑ. Ο περιφερειακός εισαγγελέας ζητά τη συνδρομή του συνταξιούχου ντετέκτιβ Ντέιβ Γκάρνεϊ, του ανθρώπου με τις περισσότερες διαλευκάνσεις ανθρωποκτονιών στο τμήμα της Νέας Υόρκης. Ο Γκάρνεϊ αρχίζει να διερευνά τα στοιχεία της υπόθεσης, όμως τα στόματα δύσκολα ανοίγουν, καθώς η πολιτειακή γραμμή ωθεί την κατάσταση σε εμφύλια σύρραξη. Η αποτρόπαια δολοφονία δύο μαύρων, που ήταν μέλη της οργάνωσης ΕΜΑ, βραχυκυκλώνει τα φαινομενικά προφανή σημάδια της υπόθεσης.





Ο Γκάρνεϊ δεν υποκύπτει στην έκδηλη αλληλουχία γεγονότων και συμπερασμάτων. Υπάρχουν σημεία που φαίνονται πολύ προφανή. Η δολοφονία ενός ακόμα αστυνομικού από βολή ελεύθερου σκοπευτή, δυσχεραίνει περισσότερο το έργο του Γκάρνεϊ. Ο δολοφονημένος αστυνομικός ήταν πρόθυμος να του εκμυστηρευτεί ορισμένα γεγονότα για την κατάσταση στο Γουάιτ Ρίβερ. Κι όταν βρίσκονται στοιχεία από κάμερες που καταδεικνύουν έναν ύποπτο για τους φόνους των αστυνομικών, τότε ο περιφερειακός εισαγγελέας αποδεσμεύει τον Γκάρνεϊ, θεωρώντας την υπόθεση λήξασα. Όμως, ο Γκάρνεϊ ενστικτωδώς και εμπειρικά δεν είναι πεπεισμένος ότι η υπόθεση διαλευκάνθηκε. Κρίνοντας ότι είναι καθήκον του απέναντι στους δολοφονημένους αστυνομικούς να βρει την αλήθεια, ο Γκάρνεϊ αποφασίζει να σκάψει όσο πιο βαθιά γίνεται στα σαθρά θεμέλια του Γουάιτ Ρίβερ, θέτοντας εν κινδύνω ακόμα και την ίδια του τη ζωή.
Το νέο βιβλίο του Verdon, είναι καλά δομημένο και σε συναρπάζει παρόλο που η γραμμή ιστορίας είναι ένα από τα πιο καυτά θέματα σήμερα , κάτι φυσικά που το καθιστά επίκαιρο. Η ιστορία κοινότυπη, ενας μαύρος άντρας που πυροβολήθηκε από λευκό αστυνομικό και μια αμφισβητούμενη έρευνα..
Στην πρώτη επέτειο αυτής της δολοφονίας, ένας λευκός αστυνομικός σκοτώνεται από έναν ελεύθερο σκοπευτή αναφλέγοντας τις φυλετικές εντάσεις. Οι επακόλουθες πληροφορίες αποκαλύπτουν ότι ο δολοφονημένος μαύρος άνδρας μπορεί να είχε ανακαλύψει την αστυνομική διαφθορά. Όταν η μαύρη αμυντική συμμαχία διερευνάται για το πιθανό της ρόλο στη δολοφονία αξιωματικών, δύο από τα μέλη της βρίσκονται νεκρά. Φαίνεται ότι η ανταμοιβή μπορεί να συμβαίνει μπροστά και πίσω μεταξύ των μαύρων και των λευκών κοινοτήτων.
Ο Γκάρνει, ο ντετέκτιβ της ανθρωποκεντρικής σειράς, έρχεται από το DA, αλλά όταν ξαφνικά κληθεί από την έρευνα, ο Γκάρνει ξέρει ότι κάτι δεν είναι όπως φαίνεται. Το προφανές δεν είναι πάντα αυτό που ισχύει και  εκειξοε το ξέρει πολύ  καλά. Με την βοήθεια ενός άλλου αστυνομικού και ενός συνεργάτη ξετυλίγει μια διαχρονική ιστορία.

Ολόκληρο το βιβλίο ενα μυστήριο με πολλές ανατροπές, μερικές αναμενόμενες και μερικοί όχι. Ο Γκάρνει, η σύζυγός του και αρκετοί άλλοι χαρακτήρες είναι καλά αναπτυγμένοι. Δομημένοι και ψυχογραφημένοι. Το γεγονός ότι υπάρχουν συνομιλίες με ρατσιστικό ύφος και από λευκούς και από μαύρους, εξυπηρετεί την ροή της ιστορίας και σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να θεωρηθεί αρνητικό, διότι ένας τόσο έξυπνος συγγραφέας αστυνομικών βιβλίων με παγκόσμια αναγνωστική επίδραση ξέρει ακριβώς πώς χειρίζεται τον λόγο και που θα χρειαστει να συμπληρωθούν κάποια στοιχεία που εκ πρώτης όψεως δεν φαίνονται φυσιολογικά αλλά σαν δεύτερη ματιά όλα καθαρίζουν, όπως άλλωστε και οι έρευνες του αγαπητού  ντετέκτιβ Γκαρνει.

Το γεγονός ότι ο αναγνώστης βρίσκεται  σε συνεχή διλήμματα όπως αν ο μαύρος ακτιβιστής σκότωσε τον αστυνομικό η αν οι λευκοί υπερασπιστές σκότωσαν τους δύο μαύρους ακτιβιστές σε εκδίκηση είναι μια έξυπνη τεχνική  από  τον συγγραφέα.



Ο Γκαρνει εστιάζει στις ανεξήγητες λεπτομέρειες που όλες οι αρχές θέλουν να αγνοήσουν. Μια λεπτομέρεια είναι αυτή που αναφέρομαι παραπάνω, ότι οι κάμερες τηλεοπτικής λήψης δείχνουν τον δολοφονημένο αστυνομικό αρκετά λεπτά πριν και μετά τη δολοφονία. Και μια άλλη λεπτομέρεια, η κόκκινη κουκκίδα, από το φως του ελεύθερου σκοπευτή που χρησιμοποιούσε για το στόχο, βρισκόταν στον αστυνομικό για πάνω από δύο λεπτά πριν πυροβολήσει. Και ο σκοπευτής περιμένει και πυροβολεί μόνο όταν ο αστυνομικός άρχισε να κινείται... Καθόλου τυχαιο. Μια άλλη λεπτομέρεια είναι ότι ο νεκρός αστυνομικός έγραψε "T O L D C B l l l". Τι εννοούσε; Η υπόθεση εναντίον του προφανούς ύποπτου υποχωρεί γενικώς  μα ειδικώς ο Γκέρνι συνεχίζει να διερευνά παρά την αντίσταση των αρχών και του εισαγγελέα.

Για τους λάτρεις του Verdon, είναι μια καλή υπόθεση που θα κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον.

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα.


[Λίγα λόγια για τον συγγραφέα]



Ο John Verdon είναι πρώην στέλεχος διαφημιστικής εταιρείας του Μανχάταν και ζει με τη γυναίκα του σε μια ορεινή περιοχή στα βόρεια της πολιτείας της Νέας Υόρκης. Τα μυθιστορήματά του Σκέψου έναν Αριθμό, Κράτα τα Μάτια σου Κλειστά, Άσε το Διάβολο Ήσυχο, Ο Πίτερ Παν Πρέπει να Πεθάνει και Η Λίμνη των Λύκων έχουν γίνει διεθνή best sellers και κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Ανακαλύψτε περισσότερα στο www.johnverdon.net και στο
Facebook  με το προφίλ authorjohnverdon.


© Νάντια Βαβάση 20/2/19 για το Bookaholic Thoughts®


Share:

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2019

«Η θεραπεία»- Sebastian Fitzek





Πώς θα σας φαινόταν αν γράφατε ένα βιβλίο και ξαφνικά όλοι οι ήρωες που εσείς έχετε δημιουργήσει πάρουν σάρκα και οστά και τους δείτε μπροστά σας; Η αν διαβάζετε ένα βιβλίο ως αναγνώστης και ξαφνικά βρεθείτε στο σαλόνι ενός ξενοδοχείου και μπροστά στην ρεσεψιόν δείτε τον πρωταγωνιστή του;

Αν είστε γονιός και επισκεφθείτε έναν γιατρό για να εξετάσει το παιδί σας και το παιδί σας εξαφανιστεί ενώ έχετε πάει μαζί, όμως όλοι σας λένε ότι δεν έχουν δει το παιδί σας η ακόμη κι ότι  δεν πήγατε ποτέ μαζί;

Παιχνίδια του μυαλού; Πραγματικότητα; Συνομωσίες; Η όλα μαζί;;;

Ο Σεμπάστιαν Φίτζεκ είναι ο δημιουργός που αγγίζει τα όρια του αναγνώστη και τα ξεπερνάει ψυχεδελικά! Του "πειράζει" το μυαλό, τον καθηλώνει σε μια συνεχόμενη ανάγνωση που δεν θα σταματήσει πέρα από την τελευταία σελίδα!
Γνώστης της ψυχικής ανισορροπίας και των ψυχιατρικών θεμάτων, ως σύμβουλος ψυχικής υγείας, αλλά και αδερφός διακεκριμένου ψυχιάτρου έχει ψάξει στα ενδότερα της ψυχής γι'αυτό και μπορεί να  "ελέγχει" τα συναισθήματα που απορρέουν από την ανάγνωση των βιβλίων του.
Επίσης, ως νομικός συναναστράφηκε ανθρώπους με ψυχικές διαταραχές, Serial killers και παραβάτες της ανθρώπινης ζωής. Έτσι είχε την γνώση και την αξιοποίησε δημιουργικά στην γραφή βιβλίων που επικεντρώνονται στην ανάλυση ψυχιατρικών φαινομένων! 


 Η θεραπεία αποτελεί  το πρώτο βιβλίο που "ανακαλύπτω" την πολυδιάστατη γραφή του συγγραφέα Σεμπάστιαν Φίτζεκ.
 Εδώ και μήνες άκουγα και διάβαζα συνεχώς για τον Φίτζεκ, είχα κάνει μια πρώτη επαφή λίγων σελίδων πριν καιρό σε παράλληλη ανάγνωση αλλά λόγω ότι είμαι από τις "πιστές" αναγνώστριες που όταν διαβάζω ένα βιβλίο δινομαι ολοκληρωτικά και δεν το "απατάω" με άλλο, το άφησα στην άκρη για λίγο καιρό.
Πριν μέρες αποφάσισα να το ξεκινήσω, επίσημα πλεον! Συνέπεσε και με την δική μου "θεραπεία" λόγω αδιαθεσίας και έτσι το απόλαυσα!
Το βιβλίο αυτό για μένα ήταν η απόλυτη ανατροπή, όχι μόνο της πλοκής του, αλλά του ίδιου μου του εαυτού!
Δεν πίστευα ποτέ πως θα μπορούσα να ολοκληρώσω ένα βιβλίο τόσο γρήγορα,  διότι ανήκω στις αργές αναγνώστριες από επιλογή!
Το βιβλίο "έτρεχε" μέσα από τα δάχτυλα μου, η ροή ήταν ασταμάτητη, η εναλλαγή των μικρών κεφαλαίων το απόλυτο τρικ!





Ο Φίτζεκ σ'αυτο το βιβλίο ασχολείται με δύο ψυχικές ασθένειες, το σύνδρομο μινχάουζεν και την σχιζοφρένεια.
Μας παρέχει πολύτιμες πληροφορίες και για τις δύο παθήσεις χωρίς να μας κουράσει, έτσι ώστε να έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα των δύο διαταραχών και ίσως να βρούμε την λύση του μυστηρίου...ως την προτελευταία σελίδα γιατί μετά έρχεται η απόλυτη ανατροπή όλων!
Είναι το απόλυτο page Turner, εθιστικό και με μια εσανς μυστηρίου, στοιχεία θρίλερ και μια υποψία παραφυσικών φαινομένων, όπου όμως στο τέλος απορρίπτονται λόγω της διασαφήνισης της κατάστασης.
Ενα καταιγιστικό βιβλίο που κυριεύει  το μυαλό του αναγνώστη, ακόμη και ώρες μετά την ανάγνωση του! Σε σημείο που να νιώθει πως ο ίδιος δεν είναι καλά και να ανατρέχει στο βιβλίο, σελίδα-σελίδα, αναζητώντας στοιχεία και λύσεις!
Η υπόθεση ήταν σαν ένα παζλ όπου κάθε κομμάτι, σου έδειχνε που θα πάει το επόμενο... Κάποια κομμάτια τα βρήκα σχεδόν από τη αρχή, όμως μετά με μπερδεύε και μου ακύρωνε το προηγούμενο, κάτι που με κράτησε σε σασπένς καθόλη την διάρκεια της ανάγνωσης μου.





Απόσπασμα 1
Απόσπασμα 2
Η ιστορία απλή! Μια δωδεκάχρονη κοπέλα εξαφανίζεται(;) μέσα από ένα ιατρείο αλλεργιολόγου, όπου είχε πάει για να θεραπευτεί από μια σπάνια αλλεργία που της δημιουργεί δερματικά προβλήματα. Ο πατέρας της, διακεκριμένος ψυχίατρος, που την συνόδευε ξεσηκώνει όλο το ιατρείο, την γραμματέα και τον γιατρό δίχως να μπορεί να καταλάβει τι συνέβη στο κοριτσάκι του. Ψάχνει παντού να την βρει αλλά μάταια κι έτσι το αποδέχεται στωικά... Πουλάει το ιατρείο του εγκαταλείπει τα πάντα σε αντίθεση με την γυναίκα του που συνεχίζει την ζωή της, στους ίδιους ρυθμούς, βιώνοντας με διαφορετικό τρόπο την απώλεια.
Στην προσπάθεια του να ανασυνταχθεί και να θεραπευτεί (!) αποσύρεται σε ένα νησί της Βόρειας θάλασσας. Επιπλέον επιθυμεί να συγκεντρωθεί, έτσι ώστε να ολοκληρώσει μια συνέντευξη που του έχουν στείλει σχετικά με την εξαφάνιση της κόρης του και την μετέπειτα πορεία της ζωής του.
Το νησί,  όπου αρχίζουν και τελειώνουν όλα!







Κάποια μέρα,  δέχεται την επίσκεψη μιας νεαρής γυναίκας, με  ευγενικούς τρόπους, η οποία δηλώνει συγγραφέας παιδικών βιβλίων με ιδιαίτερη απήχηση στη Ιαπωνία!
Του ζητάει την ιατρική του συμβολή και την βοήθεια του.   Στην αρχή αντιστέκεται διότι έχει παραιτηθεί από τα ιατρικά του καθήκοντα και εκεί βρίσκεται για προσωπικούς λόγους. Θέλει να απαλλαχτεί από το επάγγελμα του, να ζήσει στο Πάρκουμ(το νησί όπου έχει μεταβεί) με την γαλήνη της θάλασσας και τις μνήμες να εναλλάσσονται στο μυαλό του!  Η Γιοζι δεν υπάρχει πια, η σχέση του με την γυναίκα του Ιζαμπέλ φθείρεται και ο ίδιος προσπαθεί να βρει τον εαυτό του (!) και μέσα σ'αυτη την ησυχία της αποδοχής δεν επιθυμεί διατάραξη από ανεπιθύμητες "παρουσίες"!
Στην συνέχεια όμως, η  Άννα, η συγγραφέας παιδικών παραμυθιών του εξομολογείται πως πάσχει από  σχιζοφρένεια η οποία βρίσκει"στέγαστρο" στους ήρωες των βιβλίων που γράφει, όπου ξαφνικά ζωντανεύουν και την ταλαιπωρούν, και όταν η τελευταία της ήρωας Σαρλότ έχει κοινά στοιχεία με την Γιόζι που εξαφανίστηκε, τότε  ο Δρ. Λόρεντς ανυπομονεί για την κάθε τους συνάντηση...διότι πιστεύει πως μέσα από όλα όσα του περιγράφει θα μάθει πού βρίσκεται η κόρη του... Θεωρεί πως η Άννα εμπλέκεται στην υπόθεση αφού πολλά γεγονότα, μέρη και ανθρώποι που αναφέρει στις "συνεδρίες" τους είναι τόσο μα τόσο γνωστά του Δρ. Λόρεντς... Η Άννα του "πειράζει" το μυαλό. Του ξεκαθαρίζει καταστάσεις όπου τον ίδιο όμως τον θολώνουν πιο πολύ!
Τα πράγματα περιπλέκονται περισσότερο όταν εμπλέκονται κ άλλοι χαρακτήρες, όπως ο δήμαρχος του νησιού, ο ψαράς, η ιδιοκτήτρια της πανσιόν...
Ο δρ Ροτ βρίσκει την άκρη του νήματος με "χειρουργικές" μικροεπεμβάσεις" στο ανθρώπινο σκοτεινό μυαλό και κλείνει την τελευταία σελίδα με την ολοκλήρωση του βιβλίου.




                       
Νομίζω πως αυτό το βιβλίο είναι μια εξαιρετική επιλογή για αναγνώστες που αγαπούν την "ψυχανάλυση" και την ανάλυση μυστηρίων, συγκρίνοντας γεγονότα, σκέψεις, στιχομυθίες όπου κρύβουν ολόκληρο το νόημα κ αποτελούν το κλου της ιστορίας! Ένα ατμοσφαιρικό θρίλερ με κινηματογραφική ροή, καθόλου τυχαίο ότι θα βγει σε ταινία!
Από τα λίγα βιβλία που δεν χρησιμοποίησα σελιδοδείκτη, που "ρούφηξα" κάθε γραμμή, κάθε λέξη, κάθε συντομογραφία και που μόλις το έκλεισα αισθάνθηκα τρομερή υπερένταση σαν να τα είχα ζήσει εγώ! Νομίζω πως είναι μετρ του είδους και θα εξιτάρει την φαντασία σας!
Ο ψυχοσυλέκτης Φίτζεκ φωτίζει τα σκοτεινά σημεία της αβύσσου της ανθρώπινης ψυχής και αυτό από μόνο του είναι ένα ισχυρό κίνητρο για να το διαβάσει κάποιος!





Το προτείνω ανεπιφύλακτα!
Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα.





Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο Sebastian Fitzek γεννήθηκε το 1971 και είναι ο πιο επιτυχημένος συγγραφέας ψυχολογικών θρίλερ στη Γερμανία. Το πρώτο του μυθιστόρημα, Η Θεραπεία, κυκλοφόρησε το 2006 κι έγινε αμέσως best seller. Έκτοτε τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε είκοσι τέσσερις γλώσσες κι έχουν διασκευαστεί για τον κινηματογράφο και το θέατρο. Ο Sebastian Fitzek ζει με την οικογένειά του στο Βερολίνο. 
Από τις εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορούν Το Δέμα και Η Θεραπεία. www.facebook.de/sebastianfitzek.de www.sebastianfitzek.de fitzek@sebastianfitzek.de













© Νάντια Βαβάση 16/2/18
Share:

Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2019

Η Άποψη μας για «Το χαμόγελο του δράκου» της Αλκυόνης Παπαδάκη.


«Πως είναι άραγε το "σ' αγαπώ"; Μπορούμε να το ζωγραφίσουμε;

Σαν... ένα λουλούδι, όπως εκείνα τα κρίνα που φυτρώνουν στ' ακρογιάλι. Σαν ένα αστέρι φωτεινό. 


Σαν ένας ήλιος;


Σαν ένας ήλιος λαμπερός που φωτίζει τις ψυχές των ανθρώπων.»




                ISBN:978-960-605-650-5
                Έκδοση:1η
                Ημερομηνία έκδοσης:10/10/2018
                Αριθμός σελίδων:336
                Format:Paperback
                Μέγεθος:140 x 205
                Χώρα προέλευσης:Ελλάδα

Το πρώτο βιβλίο που ολοκλήρωσα τον πρώτο μήνα του Ιανουαρίου ήταν «Το χαμόγελο του δράκου» από την αγαπημένη Αλκυόνη Παπαδάκη. Μια συγγραφέα που η ενσυναίσθηση που διαθέτει διαφαίνεται σε κάθε της βιβλίο, όμως σ'αυτο το βιβλίο καθρεφτίζεται στις ψυχές μας, μας παρασύρει στην  ενδοσκόπηση και στην δική μας ψυχοθεραπεία, που σκοπό έχει την λύτρωση από τα "κοφτερά" δόντια του δράκου που σε κάθε άνθρωπο είτε συμβιώνει μαζί του, με εναλλασσόμενες αμφίρροπες νίκες και ήττες η απλά καραδοκεί σιωπηλά και στην πιο εύθραυστη στιγμή του εισέρχεται ολάκερος μες στην ψυχή του...

Ξεκινώντας την ανάγνωση του συγκεκριμένου κοινωνικού κατ'εμε κοινωνικού αναγνώσματος, αναζητάς αυτά τα μικρά πολύτιμα "διαμαντάκια" που πάντα η Αλκυόνη μας, σαν γνήσια τεχνίτριά του λόγου, κρύβει μέσα στα κείμενα της...
Το βιβλίο αυτό είναι ολάκερο "τροφή για σκέψη", μας δίνει τόσα μηνύματα ζωής, ηθικά διδάγματα για κάθε ανθρώπινη σχέση, για κάθε στιγμή που διανύουμε στην ζωή μας... Για τις ευκολίες μα και τις δυσκολίες, για την σχέση μάνας-παιδιού όπου ο εγωισμός σε μια υγιή σχέση εξαφανίζεται, σε μια δυσλειτουργίκη όμως, ο εγωκεντρισμός και η θυσία υπερνικούν...
Εξιστορώντας αρχικά, τις ζωές δύο ανθρώπων της Δονατέλας και του Δονάτου, την πορεία τους με βάση τις επιλογές τους, μας προσφέρει άπλετα γνώση για την ίδια την ζωή.
Παρακολουθώντας την ζωή των ηρώων της, τα πάθη τους, τα λάθη τους, τα απωθημένα τους, τις εμμονές τους, μας οδηγεί σε ένα σημείο της ψυχής μας, όπου αντανακλώνται όλα όσα είμαστε, όλα όσα κάναμε και όλα όσα δεν κάναμε.




Η συγγραφέας θίγει πολλά ζητήματα με βασικό τα λάθη των γονέων εις βάρος των παιδιών τους, είτε  με γνώμονα την αγάπη, τα οποία όμως  ακολουθούν τις ζωές τους για πάντα, και πολλές φορές οδηγούν σε ακραίες συμπεριφορές διότι ποτέ δεν επέλεξαν να είναι αυτό που ήθελαν ουσιαστικά, ειτε με γνώμονα το προσωπικό τους όφελος και τη δική τους ευημερία.
Ουσιαστικά αναλύει τρεις γενιές, Δονατέλα, Κάσσω, Λενιώ. Τρεις γυναίκες με διαφορετικό χαρακτήρα, με άλλα βιώματα, με ένα κοινό όμως χαρακτηριστικο, που εγώ έτσι εξέλαβα κατά την διάρκεια της ανάγνωσης μου, την δύναμη ψυχής στις δυσκολίες και στο ότι καμία τους δεν τα παράτησε μέσα στις αντίξοες συνθήκες!
Ο τρόπος γραφής λυρικός όμως και ρεαλιστικός, ένας συνδυασμός που δύσκολα πετυχαίνει ένας συγγραφέας, όμως η Αλκυόνη μας, "ερωτοτροπεί" με τις λέξεις ανέκαθεν, τις τοποθετεί εκεί που πρέπει και όταν πρέπει. Χρησιμοποιεί ακόμη και "ακατάλληλες" λέξεις, που όμως δεν βγάζουν την χυδαιότητα που τις περικλείει, ίσως γιατί τελικά ισχύει αυτό που λένε, πως δεν υπάρχουν χυδαίες λέξεις αλλά χυδαίοι άνθρωποι. Αυτό σημαίνει πως ο,τι κι αν γραφτεί από μια μαστόρισα του λόγου, όπως η Αλκυόνη Παπαδάκη, φαίνεται απλώς η συνέχεια μιας πρότασης και τίποτα παραπάνω!
Οι χαρακτήρες είναι καλοδουλεμένοι, η πλοκή δεμένη και οι σελίδες ρέουν αβίαστα ανάμεσα στα δάχτυλα μας, σχεδόν χωρίς ανάσα.
Όλα διαδραματίζονται στο Κρινοχώρι, ένα χωριό όπου το όνομα του το πήρε από τα κρίνα που φυτρώνουν στην αμμουδιά, ένα σπάνιο φαινόμενο όμως αληθινό.
Εκεί οι ζωές όλων  μπλέκονται και περιπλέκονται, εκεί αρχίζουν όλα και εκεί τελειώνουν.
Η ιστορία του βιβλίου είναι πολυεπίπεδη, πέρα από την αποτύπωση των ξεχωριστών ανθρωπίνων χαρακτήρων, καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη έχει ο έρωτας... Για τον έρωτα έχουν γραφτεί πάρα πολλά βιβλία, ομως η ψυχαναλυτική προσέγγιση ακραίων συμπεριφορών με απλή αφήγηση χωρίς πομπώδες ύφος, για τις επιπτώσεις του "φτερωτού αγγέλου" που λαβώνει τις καρδιές των ανθρώπων υπάρχουν μόνο στα γραπτά της Αλκυόνης Παπαδάκη, τουλάχιστον στο χώρο της Ελληνικής λογοτεχνίας.
Ένα άλλο στοιχείο που κεντρίζει κάθε αναγνώστη είναι η ποιητικές εκφράσεις μέσα από την  προσωποποίηση των στοιχείων της φύσης, τα λουλούδια, τα πουλιά, τα δέντρα... Όλα μιλούν, για την ζωή, για το κάρμα, για τον έρωτα, για τα κλειστά μας μάτια σε ανοιχτές πληγές που μας ρημάζουν την ζωή, για τα όρια της αξιοπρέπειας, για καθετί που μας αγγίζει.

Χρησιμοποιούνται ιδιωματισμοί, παροιμίες και τοπικοί διάλεκτοι, συνήθειες των ανθρώπων του χωριού, όπως η "ταμπέλα" που κρεμάνε εύκολα σε κάθε άνθρωπο και να κρίνουν εύκολα ανεξάρτητα από τις δικές τους πομπές. Αυτό το στοιχείο είναι ένα τέχνασμα όπου έτσι η ιστορία εμπεριέχει κάθε λεπτομέρεια για την καθημερινότητα των ηρώων χωρίς όμως να κουράζει δευτερόλεπτο αφού η εναλλαγή καταστάσεων είναι άμεση και απτή.






Η ζωντανή ροή του βιβλίου δημιουργεί εικόνες στον αναγνώστη σε σημείο να εξελίσσεται κινηματογραφικά και  κάθε ήρωας είναι ολοκληρωμένος αφού έχει αναλυθεί εις βάθος για τις πράξεις και τα πιστεύω του. Άλλωστε όλοι μας έχουμε συναντήσει κάθε ήρωα του βιβλίου στην ζωή μας, τον άνθρωπο που κοιτάει μόνο την δουλειά του και την οικογένεια του, τον άνθρωπο που για να μην "παραχαραχτεί" το όνομα του και η αξία σεβασμόυ των άλλων στο πρόσωπο του "στρουθοκαμηλίζει" αφήνοντας ελεύθερη την ανομία ακόμη και στο ίδιο του το σπίτι, τον άνθρωπο που στηλιτεύει ανθρώπινες ψυχές χωρίς όριο σύμφωνα με το δικό του συμφέρον και τις δικές του φιλοδοξίες, τον άνθρωπο που έχοντας κακής πάστας DNA εκδηλώνει αντισυμβατικές συμπεριφορές κάνοντας κακό στους άλλους, ψυχικά αλλά και σωματικά κάποιες φορές, έχοντας πάντα ως δικαιολογία τα απωθημένα της κακής παιδικής ηλικίας αλλά και τον άνθρωπο που οραματίζεται μέσα από την αγάπη, την αναζητά, την δημιουργεί, την εξιδανικεύει και παρά τις πληγές που κουβαλά στα χρόνια του, η εσωτερική δύναμη που έχει και οι αρχές που έχουν εμποτιστεί μέσα του από την σωστή διαπαιδαγώγηση, ρέουν σαν γλυκόπιοτο νέκταρ στα κύτταρα του και τον αναδεικνύουν νικητή της ζωής... Και αυτό είναι το κεντρικό μήνυμα που αναδύεται στο βιβλίο αυτό που αποτελεί σύμβολο και πρότυπο ανάγνωσης και κοινωνικής έρευνας πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις και συμπεριφορές.
Το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όσους  όδεν το έχετε διαβάσει ακομη, για τους υπόλοιπους που το έχετε διαβάσει νομίζω πως συμφωνείτε σε κάθε μου πρόταση για το πόδι πολύτιμο είναι αυτό το ανάγνωσμα.

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα.


            Σχετικά με τη Συγγραφέα

                 Αλκυόνη Παπαδάκη
Η Αλκυόνη Παπαδάκη γεννήθηκε στο Νιο Χωριό, κοντά στα Χανιά. Αφού αποφοίτησε από τη Γαλλική Σχολή, ήρθε στην Αθήνα με το όνειρο να αλλάξει τον κόσμο. Με την εμφάνισή της στη λογοτεχνία κατέκτησε το αναγνωστικό κοινό, το οποίο την ακολουθεί πιστά σε όλη τη συγγραφική πορεία της. Τα έργα της, τα οποία ανήκουν στη σύγχρονη μυθιστορία, διακρίνονται για την προσωπική, λυρική γραφή της. Μέσα στις σελίδες των βιβλίων της αναλύει, συνθέτει, αγωνίζεται, δημιουργεί, διακινδυνεύει και διδάσκει ήθος, σε μια δύσκολη εποχή που αναζητεί οδηγούς και πρότυπα ζωής. Από το 2018 τα βιβλία της κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Διόπτρα.









© Νάντια Βαβάση 27/1/19 για το Bookaholic Thoughts.




Share:

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2018

H άποψη μας για "Τα ουγγρικά ψάρια" του Γιάννη Πλιώτα


Μόλις κράτησα στα χέρια μου τι βιβλίο «Τα ουγγρικά ψάρια» αμέσως η ματιά μου έπεσε σε μια πρόταση με την υπογραφή της Έλενας Ακρίτα, της τεχνίτριας των σουρεαλιστικών κειμένων όπου μας έχει κάνει να γελάσουμε και να κλάψουμε μαζί.
Αυτό μου κίνησε την περιέργεια, ακόμη πιο πολυ μπορώ να πω.
Μόλις άρχισα να ξεφυλλίζω και να διαβάζω τα ουγγρικά ψάρια, μου φάνηκαν ιδιαίτερα αλλά και μοναδικά.
Διότι εκτός από άφθονο γέλιο που σε κάνει να είσαι συνεχώς με ένα μειδίαμα, έχει σασπένς, δράση που φτάνει τα όρια της κινηματογραφικής αφήγησης καθώς και κάποια σημεία που σε κάνει να αναρωτηθείς για την ζωή σου και την σημαντικότητα πολλών καταστάσεων που ζεις καθημερινά. Με λίγα λόγια το βιβλίο αυτό περνά πολλά μηνύματα στον αναγνώστη μέσα από το χιούμορ, κάτι πολύ πετυχημένο και περίτεχνα γραμμένο. 
 
Μια απαγωγή...πολύ διαφορετική αφού το οργανωμένο σχέδιο αντι-δράσης του πρωταγωνιστή μαζί με τον φίλο του τον "Μάγο" να σώσουν τον "Χάκερ"... αποτυγχάνει παταγωδώς...
Λίγο ο βαρύς ύπνος, λίγο η ασυνεννοησία, λίγο η γκαντεμιά τους... έφεραν το αντίθετο ακριβώς αποτέλεσμα. Κάτι όμως που δεν τους πτοεί.
Αναζητούν τρόπους να βρουν την λύση σε αυτό το μυστήριο γαϊτανάκι που τέλος δεν φαίνεται να έχει μα μήτε και αρχή...
Μέσα από ένα κουτί μπακλαβάδες που αναζητείται ο αποστολέας τους μέσα από εμπειρικούς συνειρμούς, ένα διώροφο που συνδυάζει μοντέρνα μα και κλασσική διακόσμηση, ένα Lada που μένει εκεί που δεν πρέπει και ένα ζευγάρι κλειδιά που η τύχη τους αγνοείται...

Και κάπου εκεί ένα διαιτητής και μια τραγουδίστρια μπαίνουν μέσα στην διαλεύκανση της υπόθεσης η και στο μπέρδεμα της αφού όλα περιπλέκονται ακόμα πιο πολύ και η αναζήτηση των μυστικών που ήξερε ο Χάκερ και κατέληξε αγνοούμενος φαίνεται μια καθόλου εύκολη υπόθεση...
Ένα βιβλίο με πολλές ανατροπές που σε μια στιγμή που όλα φαίνονται να ξεκαθαρίζουν αμέσως περιπλέκονται περισσότερο.
Το ευρηματικό χιούμορ, οι έξυπνες ατάκες και  οι πρόχειρες ρίμες μας κάνουν να μένουμε στάσιμοι με αμείωτο ενδιαφέρον ανά σελίδα.
Επίσης αναφέρονται πολλά λογοτεχνικά αποφθέγματα μεγάλων συγγραφέων κάτι που το καθιστά ακόμη πιο ξεχωριστό από ένα απλό σατυρικό μυθιστόρημα με εσσάνς αστυνομικής δράσης.
Τα μηνύματά που με μαεστρία περνάει ο αφηγητής στον εκάστοτε αναγνώστη ποικίλουν, από την οικονομική κρίση και τις ανθρώπινες σχέσεις, το θέμα της οικολογίας και της ζωοφιλίας, η αγωνία των νέων συγγραφέων και το πώς θα αφήσουν εποχή και γενικά ο τρόπος που η κοινωνία μας φέρεται και κινείται.
Μέχρι και το ελληνικό "καμάκι" μπαίνει στο μικροσκόπιο και οι συνεχόμενες αποτυχίες του αφηγητή να κερδίσει στο στοίχημα της κάθε έλξης.
Ένα άλλο στοιχείο που μου έκανε εντύπωση είναι οι μονόλογοι του αφηγητή που δεν κουράζουν τον αναγνώστη αλλά αντίθετα προκαλούν αγωνία και μας κάνουν να συμπάσχουμε μαζί του κάθε φορά, αφού σχεδόν πάντα όλα του πάνε ακρίβεια αντίθετα από ότι θα επιθυμούσε!

Ένα μυθιστόρημα πνευματώδες, που σε διασκεδάζει και σε κάνει να μην θες να το αφήσεις από την ματιά σου!

Το προτείνω ανεπιφύλακτα για κάθε στιγμή, για κάθε αναγνώστη, για κάθε εποχή!
Άλλωστε το χιούμορ είναι κάτι που λείπει...και όταν υπάρχει ποτέ δεν περισσεύει!

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα. 

© Κωνσταντίνα Βαβάση για την Bookaholic Thougths ®
Share:

Σάββατο 4 Αυγούστου 2018

Η άποψη της Νάντιας Βαβάση για τα "Αστέρια στην άμμο" της Ρένας Ρώσση - Ζαΐρη



Το νέο βιβλίο της αγαπημένης Ρένα Ρώσση-Ζαΐρη είναι ένα βιβλίο καθηλωτικό, αισθαντικό, ρομαντικό ένα βιβλίο που αφυπνίζει συνειδήσεις.
Μέσα από τις 496 σελίδες του γεύεσαι κάθε συναίσθημα της ανθρώπινης φύσης. Αγάπη, έρωτα, μισός, συγχώρεση, λύτρωση.

Αν θα μπορούσα να βάλω στίχους τραγουδιού που να ταιριάζει σ'αυτο το βιβλίο θα ήταν οι εξης : "Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα..." .
Αν θα μπορούσα να ταιριάζω μία παροιμία με αυτό το βιβλίο θα ήταν η ακόλουθη: "Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα".
Αν ενώσω την παροιμία με το τραγούδι ολοκληρώνεται η ουσία που αναδύεται μέσα από το ξεχωριστό αυτό πόνημα της συγγραφέως.

Η συγγραφέας τοποθετείται αρχικά στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και συνεχίζει σε μια εναλλαγή χρόνων, στην αγαπημένη Ύδρα αρχικά, όπου η μικρή Αλεξία, "καθαρίζει" μέσα από τις πληγές της, την χρυσόσκονη ενός κάλπικου παραμυθιού που της είχαν χαρίσει οι ίδιοι της οι γονείς... για το "καλό" της.
Ξαφνικά έρχεται αντιμέτωπη με μία νέα πραγματικότητα, τα δεδομένα αλλάζουν άρδην και η μόνη της επιλογή είναι να προχωρήσει... μόνη της.
Εκεί ακριβώς ο "από μηχανής θεός", εμφανίζει μία παρέα τριών αγοριών, όπου όλοι μαζί θα γίνουν μία γροθιά...
Ο γοητευτικός Μάξιμος, Ο δυναμικός αλλά και ταυτόχρονα απλός Αντρέας αλλά και ο ευαίσθητος Ίωνας. Όλοι τους διαφορετικές προσωπικότητες όμως τις όποιες διαφορές τους, τις ένωνε η φιλία τους. Έτσι προχωρούσαν μαζί! Και οι τέσσερις. Αγαπημένοι φίλοι. Ώσπου ήρθε η εφηβεία και μαζί ο Έρωτας... Αυτός ο φτερωτός Θεός που δεν γνωρίζει όρια αλλά χτυπά με τα βέλη του... Θα ξεφύγει άραγε κάποιος από αυτό το γαϊτανάκι συναισθημάτων ή θα αφεθούν στο χάδι του όλοι;
Το νέο βιβλίο της αγαπημένης Ρένα Ρώσση-Ζαΐρη είναι ένα βιβλίο καθηλωτικό, αισθαντικό, ρομαντικό ένα βιβλίο που αφυπνίζει συνειδήσεις.
Στην πορεία του μυθιστορήματος συναντάμε και την Αγαθονίκη, ένα κορίτσι πληγωμένο με βαθιά τραύματα και μίσος φωλιασμένο στην ψυχή της από τότε που ήταν παιδί. Μεγάλωσε με αυτό. Πορεύθηκε με αυτό. Ορκίστηκε σ' αυτο. Όμως εκπλήρωσε τον όρκο της; Κι ο έρωτας που ήρθε να την βρει για να την σώσει την πιο δύσκολη στιγμή της ζωής της, την άλλαξε; Την λύτρωσε; η τον προσπέρασε ακολουθώντας τα καλέσματα απαίδευτων ανθρώπων;
Λένε όταν ξεκινάς ένα παιχνίδι εκδίκησης άνοιξε δύο τάφους, γιατί ποτέ δεν επιστρέφεις ούτε εσύ ούτε ο άνθρωπος που θες να εκδικηθείς. Η μανία αυτού του συναισθήματος σε αναλώνει, σε παρασύρει στην δίνη του και σε αφήνει ένα άδειο κουφάρι... Η Αγαθονίκη άραγε νίκησε τους δαίμονες της; Τους αντιμετώπισε;; η χάθηκε μαζί τους;


Η κορυφή της ιστορίας, η αιτία όλης της πορείας των πρωταγωνιστών, είναι ο Ιάκωβος, αυτός ο άνθρωπος που οταν δεν έπρεπε εισάκουσε στα προστάγματα της λογικής και αρνήθηκε την καρδιά του, για τους άλλους και όταν έπρεπε να ακούσει την καρδιά του εισάκουσε την λογική... του παραλόγου; η της προσωπικής του λύτρωσης; Αφέθηκε στην λήθη για να ζήσει, για να βρει τον εαυτό του, που βίαια του είχαν αρπάξει μαζί με τον έρωτα του. Κι ύστερα όταν ο χρόνος κύλησε και ήρθε το πλήρωμα του, αντιμετώπισε όλα οσα άφησε πίσω του η μήπως όχι;

Διαβάζοντας την ιστορία του και την εξέλιξη που είχε η ζωή του, μου ήρθαν στον νου οι στίχοι του αγαπημένου Τάσου Λειβαδίτη, «Κι ἂν ἔρθει κάποτε ἡ στιγμή νὰ χωριστούμε, ἀγάπη μου, μὴ χάσεις τὸ θάρρος σου.
Ἡ πιὸ μεγάλη ἀρετὴ τοῦ ἀνθρώπου, εἶναι νὰ ᾿χει καρδιά. Μὰ ἡ πιὸ μεγάλη ἀκόμα, εἶναι ὅταν χρειάζεται νὰ παραμερίσει τὴν καρδιά του.
Τὴν ἀγάπη μας αὔριο, θὰ τὴ διαβάζουν τὰ παιδιά στα σχολικά βιβλία, πλάι στα ὀνόματα τῶν ἄστρων καὶ τὰ καθήκοντα τῶν συντρόφων.».

Τις δαιδαλώδεις διαδρομές των χάρτινων σελίδων συμπληρώνει η γλυκιά Ασπασία, ο ραδιούργος Απέργης, η αλλοπρόσαλλη Χαρίκλεια, η αυταρχική Δέσποινα, ο δυναμικός Λουκάς, ο άντρας που κάθε γυναίκα θα ήθελε δίπλα της, έστω και σαν φίλο αλλά και ο μυστηριώδης Κάρολος που ήρθε για να μείνει...

Μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου, ταξίδεψα σε πολλά μερη. Στην λατρεμένη μου Εύβοια, με τα "τρελά νερά" του Ευβοϊκού και την απαράμιλλη ομορφιά της πόλης, της Χαλκίδας. Στα καλντερίμια της Βαρκελώνης όπου μαγεύτηκα, στην αιώνια πόλη των εραστών την Ρώμη, στις μακρινές και εξωτικές Ινδίες, όπου η μεγαλοπρέπεια τους και το συνονθύλευμα λαών σε απελευθερώνει από κάθε έννοια και μικρότητα. Το ταξίδι της επιστροφής ήταν πάλι στο παραμυθένιο νησί του Αργοσαρωνικού, στην Ύδρα.
Εκεί που ξεκίνησαν όλα, εκεί τελείωσαν όλα. Ο κύκλος πάντα κλείνει στον ίδιο σημείο.
Η εισαγωγή στίχων από τραγούδια και ποιήματα, σε καθοριστικές στιγμές για τους ήρωες, ήταν μια περίτεχνη κίνηση της συγγραφέως, όπου μας "νανούρισε" τα πολυεπίπεδα συναισθήματα.

Αυτό το βιβλίο το ζεις στο έπακρο, πονάς μαζί με τους ήρωες του, αγαπάς, φοβάσαι, μισείς, συγχωρείς, λυτρώνεσαι. Γίνεσαι ένα με κάθε έναν τους. Πορεύεσαι μαζί τους, νιώθεις πως τους βλέπεις, τους αγγίζεις, τους μιλάς, τους συμβουλεύεις. 



Η αγαπημένη Ρένα Ρώσση-Ζαΐρη με απόλυτη μαεστρία, σε ένα άρτια δεμένο έργο, με γλαφυρές περιγραφές και ζωντανή δομή, πετυχημένη σκιαγράφηση των χαρακτήρων και ανεξάντλητη ανάδευση νέων δεδομένων, μας δίνει κάποια μηνύματα για τις επιλογές της ζωής μας, όπου μπορούν να καθορίσουν όχι μόνο την δική μας πορεία αλλά περισσότερο την πορεία μεταγενέστερων γενεών. Τα δικά μας λάθη "σημειώνονται" στο dna των παιδιών μας. Μια απλή κίνηση και όλα μπορούν να γίνουν καλύτερα η χειρότερα.
Η διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού, η αποφυγή χειριστικων συμβούλων αλλα και η απόκρυψη της αλήθειας είναι κάποια από τα στοιχεία που εμμέσως θίγονται μέσα στα «Αστέρια στην άμμο». Οι αρχαίοι έλεγαν "Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον" και αυτό είναι το μόνο βέβαιο μέσα στην αβέβαιη ζωή μας, η αλήθεια κάποια δεδομένη χρονική στιγμή φανερώνεται και τότε "σκοτώνει" στο πέρασμά της αθώες ψυχές, που δεν έφταιξαν σε τίποτα παρά μόνο στο ο,τι πληρώνουν αμαρτίες άλλων. Παρά μόνο στο ότι γεννήθηκαν...
Γιατί την αλήθεια την βρίσκεις πάντα μπροστά σου, ζει αιώνια σε αντίθεση με το ψέμμα που ούτε καν γερνά...
Το θέμα είναι οι προσωπικές αντοχές του καθενός, η δύναμη ψυχής που θα έχει να αντιμετωπίσει την γυμνή αλήθεια κατάματα κι όχι να τρέξει μακριά της. . .

Το τέλος ήταν λυτρωτικό, ήταν καθαρό σαν γάργαρο νερό. Οι ζωές όλων πήραν την θέση που η μοίρα πρόσταξε, οι πρωταγωνιστές αφέθηκαν στο άρωμα ενός γαρίφαλλου και τα πινέλα μαζι με τις παλέτες χρωμάτων ξεκίνησαν να χρωματίζουν ένα ευοίωνο μέλλον με χρυσόσκονη ειλικρίνειας και αγάπης, γιατί αυτά τα δύο είναι τα κλειδιά μιας ήσυχης ζωής που θυμίζει ακύμαντη θάλασσα και έναν ορίζοντα που την αγγίζει σιωπηλά αλλά πάντα με λατρεία.

Το συνιστώ σε κάθε αναγνώστη που αγαπά τα ταξίδια της ψυχής και σε κάθε ονειροβάτη που μπορεί μέσα σε μια σκληρή εποχή να μετρήσει αστέρια στην άμμο της ζωής του...

© Κωνσταντίνα Βαβάση 3/8/18

Share:

Κυριακή 24 Ιουνίου 2018

Η άποψη της Νάντιας Βαβάση για το "Μυρωδιά από σανίδι" του Κώστα Κρομμυδα


                           Σ' αγαπώ...Δεν έχω τίποτα άλλο να πω... πιο απλό,  πιο βαθύ, πιο μεγάλο!
Αυτοι οι στίχοι απο την ποιήτρια Μυρτιώτισσα, θα μπορούσαν να αποτυπώσουν τον πιο μεγάλο έρωτα που έζησα, μεσα απο τις σελιδες του νεου αισθαντικού βιβλίου του συγγραφέα Κώστα Κρομμύδα.
Ενας έρωτας που καθε άνθρωπος θέλει να ζήσει,  δυνατός, απόλυτος, ακραίος... ενας έρωτας που τρέφεται απο το πάθος και την σαρκική ηδονή, όμως αφυδατώνεται απο την ζήλεια και πεθαίνει απο το πείσμα  και τον εγωισμό... ομως αλήθεια, σε εναν τέτοιο έρωτα το Τέλος γράφεται με τελεία η με ερωτηματικό;
 
Άλλωστε όπως λεει κι ενα απόσπασμα του βιβλίου "Ο έρωτας, ο αληθινός έρωτας, ο ενας έρωτας, είναι η προέκταση της ψυχής,  της καρδιάς, του κορμιού και του μυαλού σου. Δεν μπορείς χωρίς να τον έχεις, δεν αντέχεις να τον αφήσεις και να συμβιβάσεις τη ζωη σου με οτιδήποτε λιγότερο.
Αυτον τον μοναδικό έρωτα  περιγράφει ο συγγραφέας στο νεο του πόνημα, εμπνευσμένος απο αληθινά γεγονότα, απο εναν αληθινό θυελλώδη έρωτα...
Η μυθοπλασία συναντά την πραγματικότητα και το αποτέλεσμα μαγεύει και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη.
Δυο πρωταγωνιστές του θεάτρου, εκτος απο την μυρωδιά απο σανίδι...οσφρίζονται και την μυρωδιά απο έρωτα,  εναν έρωτα που ξεκίνησε απο μια τυχαία γνωριμία, συνεχίστηκε απο μια αμοιβαία αντιπάθεια και ολοκληρώθηκε σε εναν απόλυτο ερωτα, του οποίου πάντα η (υποτιθέμενη)  λήξη έρχεται με ενα δυνατό μίσος, το οποίο κρύβει ενα καταπιεσμένο πάθος, μια κρυφή ηδονή.
Η Λυδία  και ο Νικόλας, με ταξίδεψαν  στο νησί των απόλυτων συναισθημάτων, σε ενα αέναο πάθος, ομως και οι υπόλοιποι δευτεραγωνιστές μου έμαθαν πολλα...Η Βασιλική,  την έννοια της πραγματικής και ανιδιοτελούς αγάπης, η Σμαράγδα της πιστής αφοσίωσης και κρυφής αγάπης, που η αξιοπρέπεια κράτησε το επίπεδο τοσο υψηλά,  οσο και η αξία της συγκεκριμένης γυναίκας.
Συγκινήθηκα, έκλαψα, γέλασα, έζησα μεσα απο τις 431 σελίδες, αυτου του βιβλίου.
Είχα χρόνια να αισθανθώ έτσι,  μια ιστορία που σου τονίζει την ουσία της ιδιας της ζωης, το μοίρασμα των στιγμών, την αγάπη προςτον συνάνθρωπο, την έννοια της αληθινής μητρότητας...ποσα συναισθήματα!
" Καθετί που ζούμε αποκτά μεγαλύτερη αξία οταν το μοιραζόμαστε με εναν άνθρωπο της καρδιάς μας". Ποσο αληθινό και σοφό...αρκει εμεις οι άνθρωποι να ανακαλύψουμε την έννοια του, μεσα απο εμας, να το αναζητήσουμε σε εναν εσωτερικό δρόμο που εχει ως αρχή την ψυχή μας...
Η" Μυρωδιά απο σανίδι" χωρίζεται σε τρείς εποχές,  στο παρελθόν, στο ενδιάμεσο και στο παρόν. Αυτη η εναλλαγή απο τη μια εποχή στην άλλη,  οδηγεί σε μια ξεκούραστη ανάγνωση, που τόσο περίτεχνα ο συγγραφέας το πράττει.
Άρτια δομημένο, δυνατή γραφή, με μια εξαιρετική πλοκή που σε κάνει να μην θες να το αφήσεις απο  χέρια σου αλλα ταυτόχρονα δεν θες και να τελειώσει...
Πολυ σημαντικό στοιχείο στην γραφή του συγγραφέα, που εχω παρατηρήσει και σε προηγούμεναα έργα του ειναι πως δεν αφήνει κανένα κενό στην ιστορία,  ακόμη και η πιο μικρή λεπτομέρεια καταγράφεται μεσα στις επόμενες σελίδες του, ετσι ωστε ο αναγνώστης να εχει μια ολοκληρωμένη άποψη και γνώση.
Μέσα απο αυτο το έργο μαθαίνεις περα απο τα δυνατά συναισθήματα του έρωτα,  της ζήλειας, του λάθους, του πάθους και των αντίστοιχων συνεπειών τους, στοιχεία απο την Τέχνητου Θεάτρου.
Εξαιρετικά εργα μεγάλων συγγραφέων, παραστάσεις, πάλκο, πλατεία , κουίντα, θίασος , θεατράνθρωποι...
Τοσες λεπτομέρειες,  που όμως συναρμολογούν τα κομμάτια της ιστορίας, οπως τα κομμάτια της ψυψής των ηρώων...
Αυτες οι έννοιες σε κάνουν να αγαπήσεις την Τέχνη του Θεάτρου, να ψάξεις του ήρωες σου, να σημειώσεις τα σημεία που "σφράγισε" η ψυχή σου.
Η " Μυρωδιά απο σανίδι" σε κάνει να αναπολείς τον μεγάλο έρωτα που κάποτε έζησες...αλλα έμεινε ανεκπλήρωτος απο επιλογή σου, οπως αναφέρεται και στο βιβλίο.Επειδή δείλιασες μπροστά στα θέλω σου και τον άφησες να φύγει απο ανασφάλεια....προτίμησες την ασφάλεια των πρέπει σου...
Ομως κάθε απόλυτος έρωτας ζει στις στιγμές... η ζωη περνάει...οι στιγμές μένουν κι αυτες είναι το σύνολο των εμπειριών μας, οι οποίες μας οδηγουν στην ευτυχία... χωρίς λογική μα μόνο με την καρδιά... και ναι υπάρχουν κατι κολασμένες στιγμές που έχουν την έκσταση του παραδείσου, οπως είπε η Λυδία στον Νικόλα οταν σε ενα γύρισμα ταινίας,  το φιλί που τους ένωσε διήρκησε πολυ περισσότερο απο οσο όριζε το σενάριο... γιατι το πάθος δεν εχει τέρμα μονο αρχή...χωρίς τέλος...
Μια παράσταση που η αυλαία δεν πέφτει ακόμα κι αν το έργο " τελειώσει" και οι πρωταγωνιστές απομακρυνθούν...η σπίθα θα παραμένει αιώνια και κάποια στιγμή θα συνεχιστεί μέσα απο ενα αλλο ζευγάρι... οπως η Μάρω και ο Μίλτος που έζησαν το σεργιάνι του Έρωτα μεσα απο τα σοκάκια του νησιού της Μπουμπουλίνας, τις Σπέτσες.
Αυτο το βιβλίο,  για μενα το πιο αισθαντικό του Κώστα Κρομμύδα, το πιο ερωτικό,  το πιο δυνατό σε συναισθήματα, χαράχτηκε στην αναγνωστική μου μνήμη, άγγιξε τις πιο ευαίσθητες χορδές  της ψυχής μου και χαίδεψε κάθε σημάδι του έρωτα που κάποτε έζησα τοσο απόλυτα και δυνατά.
Αξίζει να το διαβάσετε...θα ζήσετε μοναδικές στιγμες...θα νιώσετε την αλήθεια της ίδιας της ζωής, θα νοσταλγήσετε τον έρωτα που...χάθηκε η θα νιώσετε την ανυπομονησία του έρωτα που ακόμα δεν ήρθε...αλλα πάντα περιμένετε...
Αυτον τον έρωτα που δεν γνωρίζει όρια  και ο, τι ζει είναι έντονο, δυνατό, ακραίο και ύστερα  μετουσιώνεται σε αγάπη που δεν έχει τέλος...παρά μόνο στις σελίδες του βιβλίου...

©Κωνσταντίνα Βαβάση 23/06/18

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα κλικ εδώ
Share:

Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου 2017

Κριτική- Άποψη του βιβλίου "Γέρση. Είσαι το κόκκινο στο αίμα μου".

"Τι είμαι για σένανε, Γιώργη Καραδάμογλου; Αυτό μόνο...πρέπει να ξέρω..."
Το άλογο χρεμέτισε χτυπώντας την οπλή σε μια πέτρα που εξείχε, ο αμαξάς τράβηξε τα γκέμια.
Ο Γιώργης έχωσε τα μάτια στα τσίνορα της, ζυγίστηκε πάνω τους, ισορρόπησε, κρεμάστηκε.
Βούλιαξε στο υγρό βλέμμα, φοβήθηκε μην γίνει δάκρυ και τον πνίξει, τσούλησε στην κατηφόρα της μύτης να σωθεί, Χώθηκε στα ρουθούνια να ρουφήξει την οσμή της. Στα χείλη παραδόθηκε. Τα λευκά της δόντια τον γεμίσανε πληγές καθώς θυμήθηκε τη νύχτα τους. Εδώ που φτάσανε, δεν είχε άλλη επιλογή. Έπρεπε να της πει την αλήθεια. Πήρε το χέρι της, έσκυψε και απόθεσε στη φούχτα της ένα φιλί.
" Εσύ, ομορφιά μου, είσαι το κόκκινο στο αίμα μου..."

[...] Ο Σελίμ τράβηξε από ένα κρυφό τσεπάκι στο στήθος του ένα ροζ κορδελάκι, της μάζεψε τα μαλλιά, τα έδεσε και απέ την άρπαξε απο τη μέση, δίνοντάς της ένα φιλί στο στόμα. Τόσα και τόσα για τούτη  τη γυναίκα,  ενα και μόνο φιλί της, είχε δικαίωμα.
Ύστερα, την έσπρωξε στην άμαξα.



Η Γέρση, ενα μυθιστόρημα που περίτεχνα σμίγει το ιστορικό με το ρομαντικό στοιχείο, οπως άρτια δένει η ανατολίτικη ομορφιά με την Ευρωπαική φινέτσα, της κεντρικής ηρωίδας, αυτου του μεθυστικού αναγνώσματος.
Η Ιστορία διαδραματίζεται απο τις αρχές του 20ου αιώνα μεχρι κ μετά την Μικρασιατική καταστροφή.
Με βάση το " ερωτικό παραμύθι" της αρχοντοπούλας, Γέρση και του αδαμαντωρύχου Γιώργη, η συγγραφέας κ. Αργυρώ Μαργαρίτη,  αφηγήται τα ιστορικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν την περίοδο εκείνη, με λιτή αλλα ουσιαστική αποτύπωση. Μας μεταφέρει νοερά στην καθημερινότητα των ανθρώπων, στα ήθη και έθιμα, στις γεύσεις κ τα αρώματα, "εγκλωβίζοντας" ολες τις αισθήσεις  μας μεσα στις σελίδες  του!

Η Γέρση, μοναχοκόρη, του Λάζαρου Πασαλή, ενος πλούσιου εμπόρου,  μεγαλώνει σαν Πριγκίπισσα, με λούσα κ υπηρέτες, με ροδόνερο και έλαια πάντα τυλιγμένα στο κορμί της, αποκτόντας Σμυρνέικο τσαγανό συνδυασμένο με την απράμιλλη ομορφιά της.
Η  γοητεία που αποπνέι στους γύρω της,  μοιάζει με μια άλλη μυθική κόρη, την Σμύρνη που με τα κάλλη της δίχασε Έλληνες και Τούρκους, οπως ακριβώς,  η Γέρση δίχασε δυο "αδέρφια", τον Γιώργη που προαναφέρθηκε και τον Σελίμ, ανηψιό του Σουλτάνου και φανατικό του Κεμάλ. Ενα ερωτικό τρίγωνο, που οδηγεί σε ακραίες συμπεριφορές μα και σε ανείπωτες πράξεις.
Όπως,  Έλληνες και Τούρκοι, πολέμησαν για την "νύφη" της Μεσογείου, ετσι και ο Γιώργης και ο Σελίμ, πολέμησαν για το...δικό τους "ρόδινο κορδελάκι". Άλλωστε, στον πόλεμο και στον έρωτα, όλα επιτρέπονται, αρκεί να κατακτήσεις αυτο για το οποίο μάχεσαι. Μια Πόλη η εναν έρωτα.
Ανομολόγητα πάθη, μυστικά ζωής, ανθρώπινες αδυναμίες, διχασμένες φιλίες, πληγωμένες αγάπες, πληρωμένες αμαρτίες μα και ανεκπλήρωτες επιθυμίες, υφαίνουν τη ροη της ιστορίας.



Το βιβλίο αυτο, με κέρδισε από την πρώτη σελίδα, δημιουργώντας μου αντιφατικά συναισθήματα.  Ενα γλυκόπικρο αίσθημα σαν την Κανέλα, το μπαχαρικό, που πασπάλιζαν οι Σμυρνιές,  για να πλουτίσουν τη γεύση των εδεσμάτων τους.
Με μάγεψε με τις νοσταλγικές αναφορές σε μέρη, φαγητά, αρώματα, μυστικά βότανα, θεραπευτικά φυτά μα και με πόνεσε οικτρά, με την βιαιότητα των λαών πάνω στη μάχη, με τις  εικόνες της καταστροφής που με σόκαραν σαν να τις ζούσα αλλα πιο πολυ με συγκλόνισε η μετάλλαξη του ευαίσθητου ανθρώπου σε πληγωμένο ζώο , που τον  πόνο που γνώρισε κ βίωσε ενω τον  καταδικάζει συνειδητά  τον προκαλεί υποσυνείδητα.

Αυτο το αναγνωστικό ταξίδι,  ρέει σε απόλυτη νηνεμία, δίχως να κουράζει στιγμή. Με δυνατή πλοκή, σκιαγραφεί κάθε χαρακτήρα που αποτυπώνεται μεσα στις σελίδες του, δίνοντας μας στοιχεία οχι μονο για τον ίδιο αλλα και για την οικογένεια του και αιτιολογόντας ο, τι διαπράττει, ειτε θετικό ειτε αρνητικο• κατι που μας κατευθύνει στην λύση πολλών γρίφων αλλα και στην τροφοδότηση της σκέψης μας, μεσω κοινωνικών μηνυμάτων που η συγγραφέας, με απόλυτη μαεστρία καταφέρνει να μας μεταδώσει.
Θα μπορούσα να γράψω ακόμα πιο πολλά, για τη Γέρση, που σαν γύρισα κ την τελευταία  σελίδα, ένιωσα πως άφησα ενα κομμάτι της ψυχής μου, ανάμεσα στις γραμμές του, που πυροδότησαν καθε μου συναίσθημα μα κ απογείωσαν την ενσυναίσθηση μου, για τις ζωες των ηρώων του συγκεκριμένου  αναγνώσματος.
Το προτείνω ανεπιφύλακτα, σε κάθε απαιτητικό αναγνώστη, που θέλει να νιώσει την πληρότητα ενος βιβλιόφιλου, σε ενα έργο που αφήνει σαν επίγευση την  αίγλη μιας αλησμόνητης εποχής, με αθώα σκιρτήματα του έρωτα και ένοχα βέλη του πολέμου, σε πατρίδες που ανήκουν στην καρδιά μας, παρόλο που θόλωσαν στο μυαλό μας στο πέρασμα των χρόνων...


Κυκλοφορεί απο τις  Εκδόσεις Ψυχογιός.



[Το promo-video του βιβλιου]




[Λίγα στοιχεία για την συγγραφέα]

ΑΡΓΥΡΩ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ
Η ΑΡΓΥΡΩ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ γεννήθηκε στη Νέα Ιωνία. Μεγάλωσε σε μια προσφυγική γειτονιά, τότε που το παιχνίδι στους δρόμους ήταν τρόπος ζωής. Σπούδασε γαλλική και ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, έκανε μεταπτυχιακό στη Σορβόννη, παρακολούθησε μαθήματα γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Μπεσανσόν, ιστορία της τέχνης στο Γαλλικό Ινστιτούτο και συμμετείχε για δύο χρόνια στα διεθνή προγράμματα Lingua. Εργάστηκε ως εκπαιδευτικός στο Πειραματικό Λύκειο Αναβρύτων και τα τρία τελευταία χρόνια στο Ελληνικό Σχολείο των Βρυξελλών. Έχει εκδώσει πέντε βιβλία, έχει επιμεληθεί δύο ντοκιμαντέρ και έχει γράψει τηλεοπτικά σενάρια. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορεί επίσης το μυθιστόρημά της VINSANTO. ΤΟ ΚΡΑΣΙ ΤΗΣ ΛΑΒΑΣ. 

  

Μπορείτε να βρείτε τη συγγραφέα στο facebook:


©Νάντια Βαβάση 17/09/17
Share: